Lichamelijke oefening Barnum, de Greatest Showman on Earth

Lichamelijke oefening Barnum, vaak 'The Greatest Showman on Earth' genoemd, bouwde een verzameling bezienswaardigheden op in een van 's werelds meest succesvolle reizende shows. Zijn exposities waren echter vaak uitbuitend en hadden een donkere kant.

Lichamelijke oefening Barnum Snelle feiten

• Voor-en achternaam: Phineas Taylor Barnum
• Geboren: 5 juli 1810 in Bethel, Connecticut
• Ging dood: 7 april 1891 in Bridgeport, Connecticut
• Ouders: Philo Barnum en Irene Taylor
• echtgenoten: Charity Hallett (m. 1829-1873) en Nancy Fish (m. 1874-1891)
• Kinderen: Frances Irena, Caroline Cornelia, Helen Maria en Pauline Taylor.
• Bekend om: Creëerde het moderne concept van het reizende circus als groots spektakel, promootte een aantal hoaxes om het publiek te entertainen en wordt gecrediteerd met te zeggen: "Er wordt elke minuut een sukkel geboren."

Vroege jaren

De jonge Phineas Taylor Barnum, geboren in Bethel, Connecticut, van Philo Barnum, een herbergier, boer en winkeleigenaar, en zijn vrouw Irene Taylor, groeide op in een huishouden dat de rigide conservatieve waarden van de congregatiekerk omarmde. De zesde van de tien kinderen, Barnum bewonderde zijn grootvader van moeders kant, die niet alleen zijn naamgenoot was, maar ook een beetje een praktische grappenmaker in een gemeenschap die slechts een paar sociaal toegestane vormen van vermaak had.

Academisch blonk Barnum uit in schoolvakken zoals wiskunde, maar haatte hij de fysieke arbeid die van hem op de boerderij van zijn vader werd geëist. Hij hielp Philo door in de winkel te werken, maar toen zijn vader in 1825 stierf, liquideerde tiener Barnum het familiebedrijf en ging werken voor een winkel in een naburige stad. Een paar jaar later, op 19-jarige leeftijd, trouwde Barnum met Charity Hallett, met wie hij uiteindelijk vier kinderen zou krijgen.

Rond dezelfde tijd begon hij te investeren in ongebruikelijke speculatieschema's en was vooral geïnteresseerd in het promoten van entertainment voor de massa. Barnum geloofde dat als hij maar één echt verbazingwekkend ding kon vinden om te exposeren, hij een succes zou kunnen zijn - zolang de menigte geloofde dat ze hun geld waard waren geworden.

Ergens rond 1835 liep een man de winkel van Barnum binnen, wetende dat Barnum geïnteresseerd was in het vreemde en fantastische, en bood aan hem een ​​'nieuwsgierigheid' te verkopen. Volgens Gregg Mangan van Connecticut-geschiedenis,

Joice Heth, een Afro-Amerikaanse vrouw die naar verluidt 161 jaar oud was en voormalig verpleegster van oprichter George Washington, trok menigten nieuwsgierige toeschouwers die bereid waren te betalen voor de kans om haar te horen spreken en zelfs te zingen. Barnum maakte van de gelegenheid gebruik om haar uitvoeringen op de markt te brengen.

Lichamelijke oefening Barnum begon als showman door een blinde, bijna verlamde, oudere Afro-Amerikaanse vrouw te kopen voor $ 1.000 en haar vervolgens tien uur per dag te laten werken. Hij bracht haar op de markt als de oudste levende vrouw en ze stierf minder dan een jaar later. Barnum riep toeschouwers op om haar autopsie te bekijken, waarop werd aangekondigd dat ze niet meer dan 80 jaar oud was.

De beste showman ter wereld

Nadat hij Heth had uitgebuit en haar als nieuwsgierigheid op de markt had gebracht, ontdekte Barnum in 1841 dat Scudder's American Museum te koop was. Scudder's, gelegen op Broadway in New York City, herbergde een verzameling van ongeveer $ 50.000 aan "relikwieën en zeldzame bezienswaardigheden", dus Barnum maakte van de gelegenheid gebruik. Hij veranderde Scudder's als Barnum's American Museum, vulde het met de vreemdste dingen die hij kon vinden en verwoestte het Amerikaanse publiek met zijn extravagante showmanship. Hoewel hij wordt gecrediteerd met te zeggen "Er wordt elke minuut een sukkel geboren", is er geen bewijs dat deze woorden van Barnum kwamen; wat hij deed zeggen was "het Amerikaanse volk vond het leuk om vernederd te worden."

Barnum's specifieke merk "humbuggery" omvatte marketing van exotische, geïmporteerde dieren die naast namaak werden getoond. Er was de zogenaamde Feejee-zeemeermin, dat een apenhoofd was genaaid op het lichaam van een grote vis, en een gigantische, werkende replica van Niagara Falls. Bovendien creëerde hij zijn reizende 'freakshow', waarbij hij echte mensen als exposities gebruikte, en vaak uitgebreide, valse achtergrondverhalen creëerde om ze spannender te maken voor het publiek. In 1842 ontmoette hij Charles Stratton, een vierjarige jongen uit Bridgeport, die ongewoon klein was op slechts 25 "lang. Barnum verkocht het kind aan het publiek als generaal Tom Thumb, een elfjarige entertainer uit Engeland.

Het reizende spektakel van Barnum kreeg een impuls met de toevoeging van Stratton, die op vijfjarige leeftijd wijn dronk en sigaren rookte, evenals inheemse Amerikaanse dansers, Salvadoraanse kinderen die op de markt werden gebracht als 'Azteken' en een aantal mensen van Afrikaanse afkomst wiens tentoonstellingen waren geworteld in raciale vooroordelen van die tijd. Barnum nam zijn show mee naar Europa, waar ze speelden met koningin Victoria en andere leden van royalty.

Barnum met Charles Stratton, die de artiestennaam Thumb Thumb gebruikte. Bettmann / Getty Images

In 1850 wist Barnum Jenny Lind, de "Zweedse nachtegaal" te overtuigen om in New York te komen optreden. Lind, die vroom en een filantroop was, eiste van tevoren haar $ 150.000, - om het te gebruiken om onderwijsprogramma's in Zweden te financieren. Barnum ging zwaar in de schulden om de kosten van Lind te betalen, maar verdiende het geld vrij vroeg terug in haar succesvolle tournee. De promotie en marketing van Barnum was zo overweldigend dat Lind uiteindelijk opteerde voor haar contract, de twee gescheiden manieren minnelijk, en beide veel geld verdienden.

De donkere kant van de show

Hoewel Barnum vaak wordt afgeschilderd als een heerlijke showman, was veel van zijn succes geworteld in de uitbuiting van anderen. Naast Stratton en Heth profiteerde Barnum van het vertonen van een aantal andere individuen als 'menselijke curiositeiten'.

William Henry Johnson maakte kennis met Barnum's publiek als de 'man-aap, gevonden in de wildernis van Afrika'. Johnson, een Afrikaanse Amerikaan die leed aan microcefalie, werd geboren uit arme ouders die voormalige slaven waren, en die een lokaal circus toestemming gaven om Johnson en zijn ongewoon kleine schedel voor geld te tonen. Toen zijn agent hem een ​​rol bij Barnum gaf, schoot zijn roem omhoog. Barnum kleedde hem in bont en hernoemde hem Zip the Pinhead, en factureerde hem als de "Wat is het?" Barnum claimde Johnson als een ontbrekende schakel tussen 'geciviliseerde mensen' en een 'naakt ras van mannen, die rondreizen door op boomtakken te klimmen'.