Dit artikel bevat nieuwe informatie en werd gedeeltelijk bijgewerkt en herschreven door Michelle A. Rivera.
The Humane Methods of Slaughter Act, 7 U.S.C. 1901, werd oorspronkelijk aangenomen in 1958 en is een van de weinige wettelijke beschermingen voor landbouwhuisdieren in de Verenigde Staten. Gewoonlijk de 'Humane Slaughter Act' genoemd, is de wet helaas niet eens van toepassing op de meeste dieren die worden gekweekt voor voedsel. De wet had ook geen betrekking op neergehaalde kalveren. De voedselveiligheids- en inspectiedienst van de USDA kondigde echter in 2016 aandat voorzieningen humane euthanasie moeten bieden voor kalveren die ziek, gehandicapt of sterven. Tot nu toe was het gebruikelijk om de kalveren opzij te gooien en te hopen dat ze voldoende herstellen om zelfstandig naar het slachthuis te lopen. Dit betekende dat lijdende kalveren urenlang wegkwijnden voordat ze uit hun ellende werden gezet. Met deze nieuwe regeling moeten deze kalveren onmiddellijk menselijk worden geëuthanaseerd en worden weerhouden van de productie van voedsel voor mensen.
De Humane Slaughter Act is een federale wet die vereist dat vee bewusteloos wordt gemaakt vóór het slachten. De wet regelt ook het vervoer van paardachtigen voor de slacht en regelt de behandeling van "neergehaalde" dieren. Neergehaalde dieren zijn degenen die te zwak, ziek of gewond zijn om te staan.
Het doel van de wet is om 'onnodig lijden' te voorkomen, de arbeidsomstandigheden te verbeteren en 'producten en economieën bij slachtactiviteiten' te verbeteren.
Net als andere federale wetten machtigt de Humane Slaughter Act een agentschap - in dit geval het Amerikaanse ministerie van Landbouw - om meer specifieke voorschriften af te kondigen. Hoewel de wet zelf vermeldt "een enkele slag of geweerschot of een elektrisch, chemisch of ander middel" om de dieren bewusteloos te maken, gaan de federale voorschriften bij 9 C.F.R 313 in grote, huiveringwekkende details over hoe elke methode precies moet worden uitgevoerd.
De Humane Slaughter Act wordt gehandhaafd door de USDA Service voor voedselveiligheid en inspectie. De wet heeft alleen betrekking op het slachten; het regelt niet hoe dieren worden gevoerd, gehuisvest of vervoerd.
De wet zegt dat een slachting als menselijk wordt beschouwd als "in het geval van vee, kalveren, paarden, muilezels, schapen, varkens en ander vee, alle dieren ongevoelig worden gemaakt voor pijn door een enkele slag of schot of een elektrische, chemische of ander middel dat snel en effectief is, voordat het wordt vastgeketend, gehesen, gegooid, gegoten of gesneden; " of als het vee wordt geslacht in overeenstemming met religieuze eisen "waarbij het dier bewustzijnsverlies lijdt door bloedarmoede van de hersenen veroorzaakt door de gelijktijdige en onmiddellijke scheiding van de halsslagaders met een scherp instrument en hantering in verband met een dergelijke slachting."
Er is een heel groot probleem met de dekking van de wet: de uitsluiting van miljarden landbouwhuisdieren.
Vogels vormen de meerderheid van de landbouwhuisdieren die worden geslacht voor voedsel in de VS. Hoewel de wet vogels niet expliciet uitsluit, interpreteert de USDA de wet om kippen, kalkoenen en andere tamme kippen uit te sluiten. Andere wetten definiëren het woord "vee" voor andere doeleinden, en sommige omvatten vogels in de definitie, terwijl anderen dat niet doen. Bijvoorbeeld, de Emergency Livestock Feed Assistance Act omvat vogels in de definitie van "vee" in 7 USC § 1471; de Packers and Stockyards Act, op 7 USC § 182, niet.
Pluimveeeters en organisaties die pluimveeslachtarbeiders vertegenwoordigen, hebben de USDA aangeklaagd en beweren dat pluimvee onder de Humane Slaughter Act valt. In Levine v. Conner, 540 F. Supp. 2d 1113 (N.D. Cal. 2008) de US District Court voor het Northern District of California stemde in met de USDA en constateerde dat het de bedoeling was om pluimvee uit te sluiten van de definitie van 'vee'. Toen eisers hoger beroep aantekenden, oordeelde de rechtbank in Levine v. Vilsack, 587 F.3d 986 (9e Cir. Cal. 2009) dat eisers niet rechtop stonden en maakte de beslissing van de lagere rechtbank ongedaan. Dit laat ons geen rechterlijke uitspraak over de vraag of de USDA correct pluimvee van de Humane Slaughter Act uitsluit, maar weinig kans om de interpretatie van de USDA voor de rechter aan te vechten.
Staatswetten op landbouw of anti-wreedheidswetten kunnen ook van toepassing zijn op hoe een dier in de staat wordt geslacht. In plaats van het bieden van extra bescherming voor landbouwhuisdieren, is het echter waarschijnlijker dat staatswetten vee of routinematige landbouwpraktijken expliciet uitsluiten.
Vanuit een dierenwelzijnspositie die geen bezwaar maakt tegen diergebruik zolang de dieren humaan worden behandeld, laat de Humane Slaughter Act veel te wensen over vanwege de uitsluiting van vogels. Van de tien miljard landdieren die elk jaar worden geslacht voor voedsel in de Verenigde Staten, zijn negen miljard kippen. Nog eens 300 miljoen zijn kalkoenen. De standaardmethode voor het doden van kippen in de VS is de elektrische immobilisatiemethode, die volgens velen wreed is omdat de vogels verlamd maar bewust zijn wanneer ze worden geslacht. Mensen voor de ethische behandeling van dieren en de humane samenleving van de VS ondersteunen beheerste doden in de atmosfeer als een meer humane slachtmethode omdat de vogels bewusteloos zijn voordat ze ondersteboven worden opgehangen en geslacht.
Vanuit het perspectief van dierenrechten is de term "humane slachting" een oxymoron. Hoe 'humaan' of pijnloos de slachtmethode ook is, de dieren hebben het recht om vrij van menselijk gebruik en onderdrukking te leven. De oplossing is geen humane slachting, maar veganisme.
Met dank aan Calley Gerber van Gerber Animal Law Centre voor de informatie over Levine v. Conner.