De term "dierenmishandeling" wordt veel gebruikt, maar de definitie van dierenactivisten van dierenmishandeling kan heel anders zijn dan die van een jager, een vivisector of een boer. Er is ook een wettelijke definitie van 'dierenmishandeling' die in de Verenigde Staten per staat verschilt, om de zaken verder te verwarren.
In wezen komt dierenmishandeling echter neer op inhumane acties tegen dieren uit alle lagen van de bevolking, inclusief het uithongeren van gedomesticeerde huisdieren, het martelen van wezens en het buitensporig doden van dieren voor sport.
In de Verenigde Staten bestaat er geen federale wet op dierenmishandeling. Hoewel sommige federale wetten, zoals de Animal Welfare Act, de Marine Mammal Protection Act of de Endangered Species Act, beperken wanneer of hoe bepaalde dieren in bepaalde situaties kunnen worden geschaad of gedood, dekken deze federale wetten niet het meer typische geval, zoals de persoon die opzettelijk de hond van de buurman doodt.
Elke staat heeft een dierenmishandelingstatuut en sommige bieden sterkere bescherming dan andere. Daarom zal de wettelijke definitie van "dierenmishandeling" variëren naargelang de staat waarin u zich bevindt en op sommige plaatsen zijn zeer grote uitzonderingen. De meeste staten hebben bijvoorbeeld vrijstellingen voor dieren in het wild, dieren in laboratoria en veel voorkomende landbouwpraktijken, zoals debeaking of castratie. Sommige staten stellen rodeo's, dierentuinen, circussen en ongediertebestrijding vrij.
Sommige staten kunnen echter ook afzonderlijke wetten hebben die praktijken verbieden, zoals hanengevechten, hondengevechten of paardenslachting - activiteiten die door de meerderheid van de Amerikanen als onmenselijk worden beschouwd. Waar de wettelijke definitie ontbreekt, tenminste voor dierenrechtenactivisten, is het beschermen van alle wezens tegen onnodig lijden door de mensheid.
In ieder geval, als iemand schuldig wordt bevonden aan dierenmishandeling, variëren de straffen ook per staat. De meeste staten voorzien in de inbeslagname van de dierenslachtoffers en vergoeding van kosten voor de verzorging van de dieren, en terwijl sommige counseling of gemeenschapsdienst toestaan als onderdeel van de veroordeling, hebben drieëntwintig staten strafrechtelijke sancties van meer dan een jaar gevangenisstraf voor dierenmishandeling.
Voor meer informatie biedt het Animal Legal and Historic Centre een uitstekend, gedetailleerd overzicht van de dierenmishandelingstatuten in de VS. Ga naar de site van het centrum en kies uw staat in het vervolgkeuzemenu aan de linkerkant om het dierenmishandelingstatuut van uw staat te vinden..
Gevallen van dierenmishandeling halen elke dag krantenkoppen in het land, of het nu de persoon is die de kat van de buurman doodt, de hoarder van zieke en stervende dieren, of de familie wiens hongerige, ijskoude hond midden in de winter buiten wordt vastgebonden. Deze daden zouden waarschijnlijk dierenmishandeling zijn onder het statuut van dierenmishandeling van een staat, en zouden ook passen bij de algemene opvatting van het publiek over de term.
Als het gaat om andere dieren dan katten en honden, varieert het concept van mensen van de term "dierenmishandeling" enorm. De meeste dierenactivisten zouden zeggen dat traditionele landbouwpraktijken zoals debeaking, tail docking, castratie en opsluiting op fabrieksboerderijen dierenmishandeling zijn. Hoewel sommige mensen het ermee eens zijn, zoals blijkt uit de passage van Prop 2 in Californië, hebben fabrieksboeren en de wetten van dierenwreedheid in de meeste andere staten nog niet dezelfde waarden aangenomen.
Hoewel sommigen hun definitie van "dierenmishandeling" kunnen baseren op hoeveel het dier lijdt of pijn voelt tijdens de dood, is de hoeveelheid lijden niet relevant voor dierenrechtenactivisten omdat de dieren hun recht om te leven worden beroofd en vrij van menselijk gebruik bestaan en misbruik.
Sommigen kunnen hun definitie ook baseren op het type dier of hoe intelligent ze dat dier ervaren. Het slachten van honden, paarden of walvissen voor vlees kan voor sommigen de belichaming zijn van dierenmishandeling, terwijl het doden van koeien, varkens en kippen acceptabel is voor diezelfde individuen. Evenzo kan voor sommigen het doden van dieren voor het testen van pels of cosmetica onaanvaardbare dierenmishandeling zijn, terwijl het doden van dieren voor voedsel acceptabel is.
Onder het grote publiek, hoe cultureel geliefd het dier is en hoe ongebruikelijker de schade is, hoe groter de kans dat ze woedend zijn en de schade aan dat dier bestempelen als 'dierenmishandeling'. Voor dierenactivisten wordt een veel breder scala van schade 'dierenmishandeling' genoemd. Dierenrechtenactivisten zouden beweren dat wreedheid wreedheid is, ongeacht hoe vaak of legaal de schade is.