Oraliteitsbepaling en voorbeelden

Oraliteit is het gebruik van spraak in plaats van schrijven als communicatiemiddel, vooral in gemeenschappen waar de geletterdheidstools onbekend zijn bij de meerderheid van de bevolking.

Moderne interdisciplinaire studies in de geschiedenis en aard van oraliteit werden geïnitieerd door theoretici in de 'Toronto school', waaronder Harold Innis, Marshall McLuhan, Eric Havelock en Walter J. Ong.  

In Oraliteit en geletterdheid (Methuen, 1982), Walter J. Ong identificeerde enkele van de onderscheidende manieren waarop mensen in een 'primaire orale cultuur' [zie de definitie hieronder] denken en zich uitdrukken door middel van verhalend discours:

1. Expressie is coördinaat en polysyndetisch ("... en ... en ... en ...") in plaats van ondergeschikt en hypotactisch.
2. Expressie is aggregatief (dat wil zeggen, sprekers vertrouwen op epithetten en op parallelle en antithetische uitdrukkingen) in plaats van analytisch.
3. Expressie is vaak overbodig en overvloedig.
4. Noodgedwongen wordt het denken geconceptualiseerd en vervolgens uitgedrukt met relatief nauwe verwijzing naar de menselijke wereld; dat wil zeggen met een voorkeur voor het concrete in plaats van het abstracte.
5. Expressie is agonistisch afgezwakt (dat wil zeggen concurrerend in plaats van coöperatief).
6. Ten slotte zijn spreekwoorden (ook wel spreuken genoemd) in overwegend orale culturen handige middelen om eenvoudige overtuigingen en culturele opvattingen over te brengen.

Etymologie

Uit het Latijn oralis, "mond"

Voorbeelden en observaties

• James A. Maxey
  Wat is de relatie van oraliteit naar geletterdheid? Hoewel betwist, zijn alle partijen het erover eens dat oraliteit de overheersende manier van communiceren in de wereld is en dat geletterdheid een relatief recente technologische ontwikkeling in de menselijke geschiedenis is.
• Pieter J.J. Botha
  oraliteit omdat er een voorwaarde bestaat op grond van communicatie die niet afhankelijk is van moderne mediaprocessen en -technieken. Het wordt negatief gevormd door het gebrek aan technologie en positief gecreëerd door specifieke vormen van onderwijs en culturele activiteiten ... Oraliteit verwijst naar de ervaring van woorden (en spraak) in de leefomgeving van geluid.

Ong op primaire oraliteit en secundaire oraliteit

• Walter J. Ong
  Ik stijl de oraliteit van een cultuur volledig onaangetast door enige kennis of schrijven of afdrukken, 'primaire oraliteit.'Het is' primair 'in tegenstelling tot de' secundaire oraliteit 'van de hedendaagse hightech-cultuur, waarin een nieuwe oraliteit wordt ondersteund door telefoon, radio, televisie en andere elektronische apparaten die afhankelijk zijn van hun bestaan ​​en functioneren op schrift en afdrukken. Tegenwoordig bestaat er nauwelijks een primaire orale cultuur in strikte zin, omdat elke cultuur weet van schrijven en enige ervaring heeft met de effecten ervan. Toch behouden vele culturen en subculturen in verschillende mate, zelfs in een hightech ambiance, veel van de denkwijze van primaire oraliteit..

Ong op orale culturen

• Walter J. Ong
  Orale culturen produceren inderdaad krachtige en mooie verbale uitvoeringen van hoge artistieke en menselijke waarde, die zelfs niet meer mogelijk zijn als schrijven eenmaal bezit heeft genomen van de psyche. Desalniettemin kan het menselijk bewustzijn zonder schrijven niet zijn vollediger potentieel bereiken, kan het geen andere mooie en krachtige creaties produceren. In deze betekenis, oraliteit moet produceren en is bestemd om te schrijven. Geletterdheid ... is absoluut noodzakelijk voor de ontwikkeling van niet alleen wetenschap, maar ook van geschiedenis, filosofie, expliciet begrip van literatuur en van elke kunst, en inderdaad voor de verklaring van taal (inclusief mondelinge spraak) zelf. Er is tegenwoordig nauwelijks een orale cultuur of een overwegend orale cultuur in de wereld die zich niet bewust is van het enorme complex van krachten dat voor altijd ontoegankelijk is zonder geletterdheid. Dit bewustzijn is doodsangst voor personen die geworteld zijn in primaire oraliteit, die hartstochtelijk geletterdheid willen, maar die ook heel goed weten dat zich verplaatsen in de opwindende wereld van geletterdheid betekent dat veel achtergelaten wordt dat opwindend en diep geliefd is in de eerdere orale wereld. We moeten sterven om te blijven leven.

Mondeling en schrijven

• Rosalind Thomas
  Schrijven is niet noodzakelijk het spiegelbeeld en de vernietiger van oraliteit, maar reageert op verschillende manieren op orale communicatie. Soms kan de grens tussen geschreven en mondeling zelfs in een enkele activiteit niet echt heel duidelijk worden getrokken, zoals in het karakteristieke Atheense contract met getuigen en een vaak vrij licht geschreven document, of de relatie tussen de uitvoering van een stuk en het geschreven en gepubliceerde tekst.

verduidelijkingen

• Joyce Irene Middleton
  Veel verkeerde interpretaties, verkeerde interpretaties en misvattingen over oraliteit theorie is deels te danken aan [Walter J.] Ong's nogal glad gebruik van schijnbaar verwisselbare termen die zeer divers publiek van lezers op verschillende manieren interpreteren. Bijvoorbeeld, oraliteit is niet het tegenovergestelde van geletterdheid, en toch zijn veel debatten over oraliteit geworteld in tegengestelde waarden ... Bovendien werd oraliteit niet 'vervangen' door geletterdheid: oraliteit is permanent - we hebben menselijke spraakkunst altijd gebruikt en zullen dat altijd blijven doen, zelfs als we zijn nu getuige van veranderingen in ons persoonlijk en professioneel gebruik van alfabetische vormen van geletterdheid op een aantal manieren.
  

Uitspraak: o-RAH-li-tee