Nebraska Press Association tegen Stuart, Supreme Court Case

In Nebraska Press Association tegen Stuart (1976) heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof een conflict aangepakt tussen twee grondwettelijke rechten: persvrijheid en het recht op een eerlijk proces. De rechtbank sloeg een gag-bevel neer en constateerde dat berichtgeving in de media voorafgaand aan het proces op zichzelf geen oneerlijk proces kan garanderen.

Snelle feiten: Nebraska Press Association v. Stuart

• Betoogde zaak: 19 april 1976
• Besluit afgegeven: 30 juni 1976
• indiener: Nebraska Press Association et. al.
• respondent: Hugh Stuart, rechter, districtsrechtbank van Lincoln County, Nebraska et al.
• Sleutelvragen: Kan een rechter een gag-bevel uitvaardigen voorafgaand aan gerechtelijke procedures in het belang van een eerlijk proces?
• Unanieme beslissing: Justices Burger, Brennan, Stuart, White, Marshall, Blackmun, Powell, Rehnquist, Stevens
• Regel: Het beperken van de media-aandacht voor een proef voorafgaand aan de jurykeuze is ongrondwettelijk onder het eerste amendement. Respondenten konden niet aantonen dat beperkende publiciteit de onpartijdigheid van de jury zou waarborgen.

Feiten van de zaak

De politie ontdekte de lichamen van zes mensen in verband met een gewelddadige seksuele aanval in een klein stadje in Nebraska in 1975. De vermeende dader, Erwin Charles Simants, werd kort daarna door de politie aangehouden. De misdaad wiegde de stad, en de ernst ervan betekende dat media naar het gerechtsgebouw stroomden.

De advocaat van de verdachte en de officier van justitie vroegen de rechter om het niveau van de media-intensiteit te verminderen voorafgaand aan de jurykeuze, uit angst dat verslaggeving juryleden zou kunnen vertekenen. Ze uiten specifiek hun bezorgdheid over het uitzenden van informatie met betrekking tot de bekentenis van Simants, mogelijke medische getuigenissen en verklaringen van Simants in een notitie in de nacht van de moord. De rechter was het ermee eens dat dergelijke informatie toekomstige juryleden zou kunnen vertekenen en gaf een gag-opdracht. Dagen later vroegen leden van de media, waaronder uitgevers, verslaggevers en persverenigingen, de rechtbank om het bevel tot gag te verwijderen.

De zaak bereikte uiteindelijk zijn weg naar het Hooggerechtshof van Nebraska, die de kant van de oorspronkelijke rechter koos die het bevel uitvaardigde. Volgens de New York Times tegen de VS heeft het Hooggerechtshof van Nebraska betoogd dat gag-bevelen kunnen worden gebruikt in specifieke gevallen waarin het recht van een persoon op een eerlijk proces door een onpartijdige jury in gevaar is. Dit bleek een van die voorbeelden te zijn. De gag-order eindigde tegen de tijd dat de zaak het Hooggerechtshof bereikte, maar de rechters, die erkenden dat dit niet de laatste keer zou zijn dat het recht op vrije pers en het recht op een eerlijk proces op gespannen voet zouden staan, verleende certiorari.

argumenten

Een advocaat namens rechter Stuart voerde aan dat de bescherming van het eerste amendement niet absoluut was. De rechter bracht de eerste en zesde amendementbeschermingen op passende wijze in evenwicht bij het toekennen van de gag-order, omdat deze beperkt in omvang en duur was om het recht van de verdachte op een eerlijk proces te beschermen. In een buitengewone situatie als deze moet de rechtbank de publiciteit kunnen beperken voorafgaand aan de jurykeuze.

De Nebraska Press Association betoogde dat de gag-orde, een vorm van voorafgaande terughoudendheid, ongrondwettelijk was volgens het Eerste Amendement. Er was geen garantie dat beperking van de berichtgeving in de media zou zorgen voor een eerlijk en onpartijdig proces. Er waren andere, effectievere middelen om ervoor te zorgen dat een onpartijdige jury zou worden geschanst in het geval van Simants, betoogde de advocaat.

Constitutionele kwesties

Kan een rechtbank een gag-bevel uitvaardigen, waardoor de persvrijheid wordt onderdrukt, om het recht van een verdachte op een eerlijk proces te beschermen? Kan het Hooggerechtshof zich uitspreken over de legitimiteit van het gag-bevel, ook al is het al verlopen??

Meerderheidsadvies

Opperrechter Warren E. Burger heeft de unanieme beslissing genomen en heeft de Nebraska Press Association bevoordeeld.

Justice Burger verklaarde eerst dat het verstrijken van het gag-bevel het Supreme Court niet belette de zaak aan te nemen. Het Hooggerechtshof is bevoegd voor 'feitelijke zaken en controverses'. Het geschil tussen de pers en de rechten van de verdachte was 'in staat tot herhaling'. Het proces van Simants zou niet de laatste rechtszaak zijn die media-aandacht trok, schreef Justice Burger.

Justice Burger merkte op dat de kwestie in Nebraska Press Association tegen Stuart 'zo oud als de Republiek' was, maar de snelheid van communicatie en 'alomtegenwoordigheid van de moderne nieuwsmedia' had de kwestie versterkt. Zelfs de Founding Fathers, schreef Justice Burger, waren zich bewust van het conflict tussen pers en een eerlijk proces.

Op basis van eerdere zaken voor het Hof heeft Justice Burger vastgesteld dat publiciteit vóór het proces, hoe extreem ook, niet onvermijdelijk leidt tot een oneerlijk proces. Justice Burger schreef dat "eerdere beperkingen op spraak en publicatie de ernstigste en de minst aanvaardbare inbreuk zijn op de rechten van het eerste amendement."

Rechter Stuart had andere maatregelen kunnen nemen om een ​​rechtvaardig proces tegen Simants recht op een eerlijk proces te waarborgen. Sommige van die maatregelen waren onder meer het verplaatsen van het proces, het uitstellen van het proces, het sekwestreren van juryleden of het instrueren van juryleden om alleen de feiten in de rechtszaal in overweging te nemen.

Als een rechter voorafgaande terughoudendheid wil gebruiken, moeten ze drie dingen kunnen aantonen: de omvang van de berichtgeving in de media, een gebrek aan andere middelen om een ​​eerlijk proces te waarborgen, en dat een gag-bevel effectief zou zijn, constateerde het Hof.

Justice Burger voegde eraan toe dat door de pers in bedwang te houden, de gagorde geruchten en roddels in de kleine gemeenschap had laten floreren. Die geruchten, zo schreef hij, hadden schadelijker kunnen zijn voor het proces van Simants dan de pers zelf meldt.