Nazi-leider Adolf Hitler's Death by Suicide
Share
Met het einde van de Tweede Wereldoorlog op handen en de Russen naderen zijn ondergrondse bunker onder het kanselarijgebouw in Berlijn, Duitsland, schoot nazi-leider Adolf Hitler zichzelf in het hoofd met zijn pistool, waarschijnlijk na het doorslikken van cyanide, en beëindigde zijn eigen leven net voor 3: 30 uur op 30 april 1945.
In dezelfde kamer beëindigde Eva Braun - zijn nieuwe vrouw - haar leven door een cyanidecapsule door te slikken. Na hun dood droegen leden van de SS hun lichamen naar de binnenplaats van de kanselarij, bedekten ze met benzine en staken ze in brand.
De Führer
Adolf Hitler werd op 30 januari 1933 benoemd tot kanselier van Duitsland, en begon het tijdperk van de Duitse geschiedenis dat bekend staat als het Derde Rijk. Op 2 augustus 1934 stierf de Duitse president, Paul Von Hindenburg. Dit stelde Hitler in staat zijn positie te verstevigen door der Führer te worden, de ultieme leider van het Duitse volk.
In de jaren na zijn benoeming leidde Hitler een schrikbewind dat vele miljoenen verwondde in de Tweede Wereldoorlog en naar schatting 11 miljoen mensen vermoordde tijdens de Holocaust.
Hoewel Hitler beloofde dat het Derde Rijk 1000 jaar zou regeren, 1 duurde het slechts 12.
Hitler gaat de bunker binnen
Toen de geallieerden aan alle kanten insloegen, werd de stad Berlijn gedeeltelijk geëvacueerd om te voorkomen dat naderende Russische troepen waardevolle Duitse burgers en bezittingen in beslag zouden nemen.
Op 16 januari 1945 verkoos Hitler, ondanks het tegendeel, ervoor om zich in de enorme bunker onder zijn hoofdkwartier (de kanselarij) te begeven in plaats van de stad te verlaten. Hij bleef daar meer dan 100 dagen.
De 3000 vierkante voet ondergrondse bunker bestond uit twee niveaus en 18 kamers; Hitler woonde op het lagere niveau.
De structuur was een uitbreidingsproject van de schuilkelder van de kanselarij, die in 1942 was voltooid en zich onder de diplomatieke receptie van het gebouw bevond. Hitler heeft de nazi-architect Albert Speer gecontracteerd om een extra bunker te bouwen onder de tuin van de kanselarij, die zich vóór de ontvangsthal bevond.
De nieuwe structuur, bekend als de Führerbunker, werd officieel voltooid in oktober 1944. Het bleef echter verschillende upgrades ondergaan, zoals versterking en de toevoeging van nieuwe beveiligingsfuncties. De bunker had zijn eigen elektriciteitsvoorziening en watervoorziening.
Leven in de bunker
Ondanks dat het ondergronds was, vertoonde het leven in de bunker enige tekenen van normaliteit. De bovenste delen van de bunker, waar het personeel van Hitler woonde en werkte, waren grotendeels eenvoudig en functioneel.
De lagere kwartalen, die zes kamers bevatten die specifiek waren gereserveerd voor Hitler en Eva Braun, bevatten enkele luxe die ze gewend waren geraakt tijdens zijn bewind.
Meubilair werd binnengebracht vanuit de kanselarij-kantoren voor comfort en decoratie. In zijn persoonlijke vertrekken hing Hitler een portret van Frederik de Grote. Getuigen melden dat hij er dagelijks naar staarde om zichzelf te stelen voor de voortdurende strijd tegen externe krachten.
Ondanks de pogingen om een meer normale leefomgeving in hun ondergrondse omgeving te creëren, was de spanning van deze situatie voelbaar.
De elektriciteit in de bunker flikkerde met tussenpozen en het geluid van oorlog weergalmde door de structuur naarmate de Russische opmars dichterbij kwam. De lucht was benauwd en onderdrukkend.
