De natuurwet is een theorie die zegt dat alle mensen - misschien door een goddelijke aanwezigheid - een universele reeks morele regels erven die menselijk gedrag beheersen.
De natuurwet bestaat onafhankelijk van de reguliere of 'positieve' wetten, wetten die zijn vastgesteld door rechtbanken of regeringen. Historisch gezien heeft de filosofie van de natuurwet de tijdloze kwestie van 'goed versus fout' behandeld bij het bepalen van het juiste menselijke gedrag. Voor het eerst genoemd in de Bijbel, werd het concept van de natuurwet later aangepakt door de oude Griekse filosoof Aristoteles en de Romeinse filosoof Cicero.
Natuurwetgeving is een filosofie gebaseerd op het idee dat iedereen in een bepaalde samenleving hetzelfde idee deelt van wat 'goed' en 'fout' is. Verder veronderstelt de natuurwet dat alle mensen een 'goed en onschuldig' leven willen leiden. Daarom kan de natuurwet ook worden beschouwd als de basis van 'moraliteit'.
De natuurwet is het tegenovergestelde van de "door mensen gemaakte" of "positieve" wet. Hoewel positieve wet geïnspireerd kan zijn door de natuurwet, is de natuurlijke wet mogelijk niet geïnspireerd door positieve wet. Wetten tegen rijden onder invloed zijn bijvoorbeeld positieve wetten geïnspireerd door natuurlijke wetten.
In tegenstelling tot wetten die door overheden zijn vastgesteld om specifieke behoeften of gedragingen aan te pakken, is de natuurwet universeel en op iedereen, overal, op dezelfde manier van toepassing. De natuurwetgeving veronderstelt bijvoorbeeld dat iedereen gelooft dat het doden van een andere persoon verkeerd is en dat de straf voor het doden van een andere persoon juist is.
In de reguliere wetgeving wordt het concept van zelfverdediging vaak gebruikt als rechtvaardiging voor het doden van een agressor. Volgens de natuurwetgeving is zelfverdediging echter niet mogelijk. Een ander leven nemen is verboden onder de natuurwetgeving, ongeacht de omstandigheden. Zelfs in het geval van een gewapende persoon die het huis van iemand anders binnentreedt, verbiedt de natuurwetgeving de huiseigenaar nog steeds om die persoon te doden in zelfverdediging. Op deze manier verschilt de natuurwetgeving van door de overheid vastgestelde zelfverdedigingswetten, zoals de zogenaamde "Castle Doctrine" -wetten.
Integraal met de theorie van de natuurwet, zijn natuurlijke rechten rechten bij geboorte en niet afhankelijk van de wetten of gewoonten van een bepaalde cultuur of overheid. Zoals vermeld in de Onafhankelijkheidsverklaring van de Verenigde Staten zijn de genoemde natuurlijke rechten bijvoorbeeld 'Leven, vrijheid en het streven naar geluk'. Op deze manier worden natuurlijke rechten als universeel en onvervreemdbaar beschouwd, wat betekent dat ze niet door menselijke wetten kunnen worden ingetrokken.
Mensenrechten zijn daarentegen rechten die door de samenleving zijn verleend, zoals het recht om in veilige woningen in veilige gemeenschappen te wonen, het recht op gezond voedsel en water en het recht om gezondheidszorg te ontvangen. In veel moderne landen geloven burgers dat de overheid moet helpen om in deze basisbehoeften te voorzien voor mensen die moeite hebben om ze zelf te krijgen. In voornamelijk socialistische samenlevingen zijn burgers van mening dat de overheid dergelijke behoeften aan alle mensen moet bieden, ongeacht hun vermogen om ze te verkrijgen.
Het Amerikaanse rechtssysteem is gebaseerd op de theorie van de natuurwet dat het belangrijkste doel van alle mensen is om een "goed, vredig en gelukkig" leven te leiden, en dat omstandigheden die hen verhinderen dit te doen "immoreel" zijn en moeten worden geëlimineerd . In deze context zijn natuurwetgeving, mensenrechten en moraliteit onlosmakelijk met elkaar verbonden in het Amerikaanse rechtssysteem.
Natuurwetstheoretici beweren dat wetten die door de overheid zijn gecreëerd, moeten worden gemotiveerd door moraliteit. Door de overheid te vragen wetten in te voeren, proberen de mensen hun collectieve concept van wat goed en fout is, te handhaven. Bijvoorbeeld, de Civil Rights Act van 1964 werd vastgesteld om recht te doen aan wat de mensen als een morele fout-raciale discriminatie beschouwden. Evenzo leidde de opvatting van de bevolking over slavernij als een ontkenning van de mensenrechten tot de ratificatie van het veertiende amendement in 1868.
Regeringen verlenen geen natuurlijke rechten. In plaats daarvan creëren regeringen door middel van verbonden zoals de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring en de Amerikaanse grondwet een wettelijk kader waarbinnen de mensen hun natuurlijke rechten mogen uitoefenen. In ruil daarvoor wordt van mensen verwacht dat ze volgens dat kader leven.
Tijdens zijn hoorzitting in de Senaat van 1991 bevestigde het Amerikaanse Hooggerechtshof Justice Clarence Thomas de wijdverbreide overtuiging dat het Hooggerechtshof bij de interpretatie van de Grondwet naar de natuurwet moet verwijzen. "We beschouwen de natuurwetenschappelijke opvattingen van de oprichters als achtergrond voor onze grondwet," verklaarde hij.
Onder de oprichters die Justice Thomas inspireerden om de natuurwetgeving als een integraal onderdeel van het Amerikaanse rechtssysteem te beschouwen, verwees Thomas Jefferson ernaar toen hij in de eerste paragraaf van de Onafhankelijkheidsverklaring schreef: