Het volledige spel Mulatto: A Tragedy of the Deep South van Langston Hughes is een Amerikaans verhaal dat twee generaties verder gaat dan de afschaffing op een plantage in Georgia. Kolonel Thomas Norwood is een oude man die nooit hertrouwde na de dood van zijn jonge vrouw. Zijn dienaar, Cora Lewis, een zwarte vrouw nu in haar veertig woont samen met hem in het huis en zij beheert het huis en zorgt voor al zijn behoeften. Cora en de kolonel hebben samen vijf kinderen gehad, van wie er vier overleefden tot volwassenheid.
Deze gemengd raskinderen (toen "mulates" genoemd) zijn opgeleid en werkzaam op de plantage, maar worden niet erkend als familie of erfgenamen. Robert Lewis, de jongste op achttienjarige leeftijd, aanbad zijn vader tot de leeftijd van acht toen hij ernstig werd geslagen omdat hij kolonel Thomas Norwood 'Papa' noemde. Sindsdien is hij op een missie om de kolonel hem als zoon te laten herkennen.
Robert zal de achterdeur niet gebruiken, hij rijdt zonder toestemming in de auto en hij weigert te wachten tot een blanke klant wordt bediend als hij langer heeft gewacht. Zijn acties ontsteken de lokale gemeenschap die dreigt hem te lynchen.
De actie van het stuk culmineert in een confrontatie tussen de kolonel en Robert waar de twee mannen vechten en Robert zijn vader vermoordt. De stedelingen komen naar Lynch Robert, die rent, maar met een geweer terug naar het huis loopt. Cora vertelt haar zoon dat hij zich boven moet verstoppen en dat ze de menigte zal afleiden. Robert gebruikt de laatste kogel in zijn pistool om zichzelf neer te schieten voordat de menigte hem kan ophangen.
Mulatto: A Tragedy of the Deep South werd uitgevoerd in 1934 op Broadway. Het feit dat een man van kleur op dat moment een show had geproduceerd op Broadway was opvallend belangrijk. Het stuk was echter zwaar bewerkt om het sensationeler te maken met nog meer conflicten dan het originele script bevatte. Langston Hughes was zo boos over deze niet-goedgekeurde wijzigingen dat hij de opening van de show boycotte.
De titel bevat het woord 'tragedie' en het oorspronkelijke script stond al vol met gruwelijke en gewelddadige gebeurtenissen; de illegale wijzigingen hebben alleen meer toegevoegd. Maar de echte tragedie die Langston Hughes wilde communiceren, was de grimmige realiteit van generaties racen zonder erkenning door blanke landeigenaren. Deze kinderen die tussen twee rassen in "limbo" leefden, moeten worden erkend en gerespecteerd en dat is een van de tragedies van het diepe zuiden.