Mujahideen

Definitie:

Een Mujahid is iemand die streeft of worstelt namens de islam; mujahideen is het meervoud van hetzelfde woord. Het woord mujahid is een Arabisch deelwoord getrokken uit dezelfde wortel als het Arabische woord jihad, om te streven of te worstelen.

De term wordt het meest gebruikt in verwijzing naar de zelfbenoemde Afghaanse mujahideen, de guerrillastrijders die tegen het Sovjetleger vochten van 1979 - 1989, toen de Sovjets zich in nederlaag terugtrokken. De Sovjets vielen in december 1979 binnen om steun te bieden aan een recent geïnstalleerde pro-Sovjet premier, Babrak Karmal.

De Mujahideen waren jagers uit de bergachtige gebieden van het grotendeels landelijke land en hielden ook bases in Pakistan. Ze waren volledig onafhankelijk van de overheid. Mujahideen vocht onder het bevel van tribale leiders, die ook de leiding hadden over islamitische politieke partijen, die varieerden van radicaal tot gematigd. De Mujahideen ontvingen wapens via Pakistan en Iran, die beide een grens delen. Ze maakten gebruik van een arsenaal aan guerrillatactieken om de Sovjets te dwarsbomen, zoals hinderlagen leggen of gasleidingen tussen de twee landen opblazen. Ze werden geschat op ongeveer 90.000 man in het midden van de jaren tachtig.

De Afghaanse Mujahideen probeerden geen agressieve jihad over de nationale grenzen te voeren, maar vochten eerder een nationalistische oorlog tegen een bezetter. De taal van de islam hielp een bevolking te verenigen die was en nog steeds is - anders zeer heterogeen: Afghanen hebben veel tribale, etnische en taalkundige verschillen. Na het einde van de oorlog in 1989 keerden deze verschillende facties terug naar hun eerdere verdeeldheid en vochten elkaar, totdat de Taliban in 1991 regeerden.

Deze ongeorganiseerde guerrillastrijders werden door de Sovjet-vijand beschouwd als outlaws en door de Reagan-regering in de VS als 'vrijheidsstrijders', die de 'vijand van zijn vijand', de Sovjet-Unie, steunden.

Alternatieve spelling: mujahedeen, mujahedin