Een angst om een woord meer dan eens in één zin of alinea te gebruiken.
De voorwaarde monologophobia werd bedacht door New York Times redacteur Theodore M. Bernstein in The Careful Writer, 1965. Zie voorbeelden en opmerkingen hieronder. Zie ook:
Wat is monologofobie?
Elegante variatie
De schriftelijke angst voor herhaling: pas op voor de langwerpige gele vrucht
Periphrasis (retoriek)
Herhaling
"Synoniemen en variëteit aan expressie", door Walter Alexander Raleigh
synoniemie
Synoniemenlijst
Voorbeelden en opmerkingen:
"Het duurde ongeveer een dozijn mannen en vrouwen om op te staan het enorme oranje product op de vorkheftruck. "Toen de bestuurder de enorme pompoen liet zakken, deed de laatste van de 118 mee aan de jaarlijkse 'All New England Weigh-Off' van gisteren die de Topsfield Fair begon, het traditionele Halloween-ornament brak de schaal ... " ("Pumpkin Pounds Topsfield Scale: Oversized Produce weegt even groot als de bezoekers van Fair." De Boston Globe, 1 oktober 2000)
Bernstein over monologofobie "EEN monologophobe (je zult het niet vinden in het woordenboek) is een schrijver die liever naakt voor Saks Fifth Avenue loopt dan betrapt te worden met hetzelfde woord meer dan eens in drie regels. Wat hij lijdt is synonymomania (die vind je ook niet), wat een dwang is om achtereenvolgens een schoppen te callen een tuinwerktuig en een gronddraaiend gereedschap... "Nu is het vermijden van eentonigheid veroorzaakt door stokkende herhaling van een opvallend woord of zin wenselijk. Een klein beetje monologophobia zou de framer van deze zin kunnen hebben geholpen: 'De nederlagen van Chroesjtsjov, zei generaal Hoxha, vonden plaats tijdens de internationale communistische bijeenkomsten die plaatsvonden in Boekarest in juni 1960 en in Moskou in november 1960.' ... "Maar mechanische vervanging van synoniemen kan een slechte situatie verergeren. 'Elegante variatie' is de term die Fowler op deze praktijk toepast. Het is met name bezwaarlijk als het synoniem degene is die vreemd op het oor of oog valt: een sneeuwval een afdaling, goud noemen het gele metaal, houtskool bellen de oude zwarte substantie. Herhaling van het woord is beter dan deze gespannen synoniemen. Vaak is een voornaamwoord een goede remedie, en soms is helemaal geen woord vereist. " (Theodore M. Bernstein, The Careful Writer: A Modern Guide to English Usage. Scribner, 1965)
"[M] onologophobia toeslaat op veel plaatsen. In gerechtelijke rapporten is er een verbijsterende afwisseling van de namen van mensen met hun status als 'verdachte' of 'eiser'. Het is beter om overal namen te houden. " (Harold Evans, Essentieel Engels. Pimlico, 2000)
Vonnis en Uitspraak "[Een] stijlongeval waar schrijvers vaak mee te maken krijgen vonnis en regerende wisselt tussen hen heen en weer, alsof de woorden onderling uitwisselbaar waren. In een verhaal over een Britse smaadzaak waarin de rechter oordeelde tegen een Holocaust-ontkennende historicus, een verslaggever voor de Chicago Tribune deed dit egregiously: 'Internationale joodse groepen applaudisseerden aan het onzuinige Britse hof vonnis tegen Irving ... De vonnis scheurde Irving's reputatie ... Professor Dorothy Lipstadt van Emeroy University ... begroette de regerende… De regerende was ook een overwinning voor Penguin Books, haar Britse uitgever ... [Irving] zei dat hij twee woorden had om het te beschrijven regerende... Irving kan in beroep gaan tegen vonnis.' "In elk geval in dat verhaal, vonnis zou moeten zijn regerende. Maar de verslaggever leed ongetwijfeld aan een slecht geval van monologophobia, een angst om hetzelfde woord te herhalen ... "In plaats van flip-flopping tussen de juiste regerende en het verkeerde vonnis, de Chicago Tribune verslaggever had zijn monologofobie moeten overvallen door hier en daar het woord in te gooien besluit, een onbetwistbare vervanging voor regerende." (Charles Harrington Elster, The Accidents of Style: goed advies over hoe je niet slecht kunt schrijven. St. Martin's Press, 2010)
Ook gekend als: elegante variatie, potig detective syndroom