De Miss America Pageant die plaatsvond op 7 september 1968, was geen gewone optocht. Honderden feministische activisten verschenen op de Atlantic City Boardwalk om hun "Miss America Protest" uit te voeren. Ze verspreidden publiciteitsmateriaal getiteld "No More Miss America!"
De groep achter het Miss America Protest was New York Radical Women. Prominente feministen die meededen waren Carol Hanisch, die oorspronkelijk het idee had om tegen de optocht te protesteren, evenals Robin Morgan en Kathie Sarachild.
De vrouwen die naar het Miss America-protest kwamen, hadden verschillende klachten over de optocht:
De feministen hadden ook andere politieke meningsverschillen met het spectakel:
De vrouwen op het Miss America Protest bekritiseerden ook het consumentenaspect van de optocht en de sponsors die de deelnemers gebruikten om hun producten te promoten. Bij het protest kondigden de feministen van New York Radical Women een boycot aan van de bedrijven die de optocht hadden gesponsord.
Het Miss America-protest begon in de middag op de promenade. Er marcheerden minstens 150 vrouwen met tekenen van protest. Sommige van hun slogans noemden de optocht een veeveiling, voor vrouwen die rondliepen om hen te beoordelen op hun uiterlijk, de manier waarop mannen vee zouden beoordelen om de waarde van de dieren te bepalen.
De demonstranten nomineerden een schaap voor Miss America en bekroonden zelfs een levend schaap op de promenade.
Aan het einde van de avond, toen de winnaar werd gekroond, ontvouwden verschillende van de demonstranten die naar binnen waren geslopen een banner vanaf het balkon met de tekst 'Bevrijding van vrouwen'.
Miss America was een langverwachte en veel bekeken gebeurtenis in 1968, zo veel van de natie stemde in op de live-uitzending. Het protest kreeg media-aandacht, wat op zijn beurt meer vrouwen naar de Women's Liberation-beweging trok. De demonstranten vroegen de media om vrouwelijke verslaggevers te sturen voor hun demonstratie en eisten dat als er arrestaties waren, deze alleen door vrouwelijke politieagenten zouden worden gedaan.
Het Miss America-protest heeft blijkbaar het leven geschonken aan een van de grootste mythen van de vrouwenbeweging: de mythe van behaverbranding.
De demonstranten van de Miss America Pageant gooiden items van hun onderdrukking in een 'vuilnisbak'. Onder deze items van onderdrukking waren gordels, schoenen met hoge hakken, enkele beha's, kopieën van Playboy tijdschrift en haarkrulspelden. De vrouwen hebben deze items nooit in brand gestoken; ze weggooien was de symboliek van de dag. Er is gemeld dat de vrouwen probeerden een vergunning te krijgen om de items te verbranden, maar werden geweigerd vanwege het gevaar dat brand zou opleveren voor de houten promenade van Atlantic City.
De bedoeling om ze in brand te steken, kan het gerucht zijn geweest dat beha's daadwerkelijk zijn verbrand. Er is geen gedocumenteerd exemplaar waar feministen uit de jaren 60 hun beha's verbrandden, hoewel de legende blijft bestaan.
Feministen protesteerden in 1969 opnieuw tegen Miss America, hoewel het tweede protest kleiner was en niet veel aandacht kreeg. De Women's Liberation Movement bleef groeien en ontwikkelen, met meer protesten en meer feministische groepen die de komende jaren werden gevormd. De Miss America Pageant bestaat nog steeds; de optocht verhuisde van Atlantic City naar Las Vegas in 2006.