Een techniek die kan helpen als je Latijn opnieuw probeert te leren, is een stuk Latijnse poëzie uit je hoofd leren en het je eigen maken. Voor dit doel wilt u misschien de eerste 11 regels van Vergil's (of die van Virgil) onthouden. aeneid.
Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris
Italiam, fato profugus, Laviniaque venit
litora, multum ille et terris iactatus et alto
vi superum saevae memorem Iunonis ob iram;
multa quoque et bello passus, dum conderet urbem,
inferretque deos Latio, geslacht unde Latinum,
Albanique patres, atque altae moenia Romae.
Musa, mihi causas memora, quo numine laeso,
quidve dolens, regina deum tot volvere casus
insignem pietate virum, tot adire arbeid
impulerit. Tantaene animis caelestibus irae?
Luister naar Robert Sonkowsky die deze passage leest om een idee te krijgen van de uitspraak en het ritme van Klassiek Latijn.
Nadat je bent begonnen met het leren van de passage, lees je een vertaling en probeer je de vertaling en het Latijn samen te laten gaan.
Wat jij met dit stuk Latijns doet, is aan jou. Je kunt het gewoon in gedachten houden als een herinnering aan de woordvolgorde in het Latijn - de eerste zin is "armen en de man die ik zing", met het werkwoord aan het einde. Of het feit dat bepaalde zinnen, zoals de laatste vraag, helemaal geen expliciet werkwoord vereisen. Of je kunt de hele passage in gedachten houden om de namen te onthouden (Juno, Lavinia, Latium, Italia, Troy en Alba). Of om de vroege legendarische geschiedenis van Rome te begrijpen. Maar hier is mijn suggestie.
Nadat je de passage koud hebt, probeer je eigen vertaling in goed Engels te schrijven. Probeer dan omgekeerd vertalen terug in het Latijnse proza. Het doel is niet om je te veel zorgen te maken over de syntaxis, maar om te zien hoe anders jouw zinsbouw is dan die van Vergil. Anders zou dit u een waardering moeten geven voor de variëteit die de Latijnse taal biedt. Voorbeeld:
Ik zing over armen en de man
arma et virum ego cano.