Memorabele citaten uit 'The Plague' van Camus

"The Plague" is een beroemde allegorische roman van Albert Camus, die bekend staat om zijn existentiële werken. Het boek werd gepubliceerd in 1947 en wordt beschouwd als een van de belangrijkste werken van Camus. Hier zijn enkele memorabele citaten uit de roman.

Deel 1

"De waarheid is dat iedereen zich verveelt en zich wijdt aan het cultiveren van gewoonten. Onze burgers werken hard, maar uitsluitend met het doel om rijk te worden. Hun voornaamste interesse is handel, en hun voornaamste doel in het leven is, zoals zij het noemen," zaken doen.'"

"Je moet je de consternatie van onze kleine stad voorstellen, tot nu toe zo rustig, en nu, uit het niets, diep geschokt, als een vrij gezonde man die plotseling zijn temperatuur voelt oplopen en het bloed als een lopend vuurtje in brandt zijn aderen. "

"8.000 ratten waren verzameld, een golf van zoiets als paniek heeft de stad overspoeld."

"Ik kan niet zeggen dat ik hem echt ken, maar je moet een buurman helpen, toch?"

"Ratten stierven op straat; mannen in hun huizen. En kranten houden zich alleen bezig met de straat."

"Iedereen weet dat pestilenties een manier hebben om terug te keren in de wereld, maar op de een of andere manier vinden we het moeilijk om te geloven in degenen die op onze hoofden neerstorten vanuit een blauwe lucht. Er zijn zoveel plagen geweest als oorlogen in de geschiedenis, maar altijd plagen en oorlogen verrassen mensen evenzeer. "

"We zeggen tegen onszelf dat pestil slechts een moeras van de geest is, een slechte droom die voorbij zal gaan. Maar het gaat niet altijd voorbij en, van de ene slechte droom naar de andere, zijn het mannen die overlijden."

"Ze verbeeldden zich vrij en niemand zal ooit vrij zijn zolang er pest is."

'Hij wist heel goed dat het pest was en, natuurlijk, hij wist ook dat, als dit officieel zou worden toegelaten, de autoriteiten gedwongen zouden worden om zeer ingrijpende maatregelen te nemen. Dit was natuurlijk de verklaring van zijn collega's' terughoudendheid om de feiten onder ogen te zien. "

Deel 2

"Vanaf nu kan worden gezegd dat pest ons allemaal zorgen baarde."

"Zo werd bijvoorbeeld een gevoel dat normaal zo individueel was als de pijn van afscheiding van diegenen die je liefhebt plotseling een gevoel waarin iedereen hetzelfde was en - samen met angst - de grootste aandoening van de lange periode van ballingschap die voor ons lag."

"Zo kwamen ze ook het onverbeterlijke leed van alle gevangenen en ballingen te weten, dat is om in gezelschap te leven met een herinnering die geen doel dient."

"Vijandig tegenover het verleden, ongeduldig van het heden, en bedrogen van de toekomst, we waren net als degenen die mannen gerechtigheid, of haat, dwingt om te leven achter gevangenisbars."

"De pest plaatste wachtposten aan de poorten en wendde schepen af ​​die op weg waren naar Oran."

"Het publiek ontbrak, kortom, normen voor vergelijking. Pas na verloop van tijd en de gestage stijging van het sterftecijfer kon de publieke opinie niet waargemaakt worden."

"Je kunt het niet begrijpen. Je gebruikt de taal van de rede, niet van het hart; je leeft in een wereld van abstracties."

"Velen bleven hopen dat de epidemie snel zou uitsterven en zij en hun families gespaard zouden blijven. Ze voelden zich dus nog niet verplicht om hun gewoonten aan te passen. Pest was een onwelkome bezoeker, die op een dag afscheid moest nemen als onverwacht zoals het was gekomen. "

"Voor sommigen bracht de preek eenvoudig het feit naar voren dat ze voor een onbekende misdaad waren veroordeeld tot een onbepaalde tijd van straf. En terwijl veel mensen zich aan de opsluiting aanpasten en hun saaie leven voortzetten als voorheen, waren er anderen die in opstand kwamen en wiens enige idee nu was om los te breken uit het gevangenishuis. "

"Ik kan dit soort vurigheid begrijpen en het niet onaangenaam vinden. Aan het begin van een pest en wanneer het eindigt, is er altijd een neiging tot retoriek. In het eerste geval zijn gewoonten nog niet verloren gegaan; in het tweede, ze ' komt terug. Het is in het midden van een ramp dat men verhard raakt aan de waarheid - met andere woorden, aan stilte. "

"De dood betekent niets voor mannen zoals ik. Het is de gebeurtenis die hen gelijk geeft."

"Wat geldt voor al het kwaad in de wereld, geldt ook voor de pest. Het helpt mannen om boven zichzelf uit te stijgen. Niettemin, als je de ellende ziet die het met zich meebrengt, moet je een gek of een lafaard zijn of steenblind om de pest te temmen. "

"Paneloux is een geleerde, een geleerde. Hij is niet in contact gekomen met de dood; daarom kan hij met zoveel zekerheid van de waarheid spreken - met een hoofdletter T. Maar elke landpriester die zijn parochianen bezoekt en een a heeft gehoord man snakt naar adem op zijn sterfbed denkt net als ik. Hij zou proberen menselijk lijden te verlichten voordat hij de goedheid ervan probeert aan te duiden. '

'Tarrou knikte.' Ja. Maar je overwinningen zullen nooit blijvend zijn; dat is alles. ' Rieux 'gezicht werd donker.' Ja, dat weet ik. Maar het is geen reden om de strijd op te geven. '"

"Er komt een tijd in de geschiedenis dat de man die durft te zeggen dat twee en twee vier maken, wordt gestraft met de dood."

"Veel jonge moralisten gingen in die dagen door onze stad en verkondigden dat er niets aan te doen was en we zouden moeten buigen voor het onvermijdelijke. En Tarrou, Rieux en hun vrienden zouden het ene of het andere antwoord kunnen geven, maar de conclusie was altijd dat hetzelfde, hun zekerheid dat een gevecht moet worden opgezet, op deze manier of dat, en er moet geen buiging zijn. "

"Altijd hun epische woord of prijsuiting verbond de arts. Onnodig te zeggen dat hij wist dat de sympathie echt genoeg was. Maar het kon alleen worden uitgedrukt in de conventionele taal waarmee mannen proberen uit te drukken wat hen verenigt met de mensheid in het algemeen; een vocabulaire die bijvoorbeeld niet geschikt is voor Grand's kleine dagelijkse inspanningen. "

"Al die tijd was hij de vrouw van wie hij hield praktisch vergeten, zo geabsorbeerd als hij had geprobeerd een spleet in de muren te vinden die hem van haar afsneed. Maar op hetzelfde moment, nu opnieuw alle manieren om te ontsnappen verzegeld tegen hem, voelde hij zijn verlangen naar haar weer oplaaien. '

"Ik heb genoeg mensen gezien die sterven voor een idee. Ik geloof niet in heldenmoed; ik weet dat het gemakkelijk is en ik heb geleerd dat het moorddadig kan zijn. Wat mij interesseert is leven en sterven voor wat iemand liefheeft."

"Er is hier geen sprake van heldendom. Het is een kwestie van gemeenschappelijk fatsoen. Dat is een idee dat sommige mensen kan laten glimlachen, maar het enige middel om een ​​pest te bestrijden is - gemeenschappelijk fatsoen."

Deel 3

"Er waren niet langer individuele bestemmingen, alleen een collectieve bestemming, gemaakt van pest en emoties gedeeld door iedereen."

"Door de kracht van de dingen ging dit laatste overblijfsel van decorum langs het bord, en mannen en vrouwen werden zonder onderscheid in de doodskuilen gegooid. Gelukkig, deze ultieme verontwaardiging gesynchroniseerd met de laatste verwoestingen van de pest."

"Zolang de epidemie duurde, was er nooit een gebrek aan mannen voor deze taken. Het kritieke moment kwam net voordat de uitbraak het hoogwaterstreek raakte, en de arts had goede reden om zich angstig te voelen. Er was toen een echt tekort van mankracht zowel voor de hogere posten als voor het ruwe werk. "

"De waarheid is dat niets minder sensationeel is dan pestilentie, en vanwege hun zeer lange duur zijn grote ongelukken eentonig."

"Maar eigenlijk sliepen ze al; deze hele periode was voor hen niet meer dan een lange nachtrust."

"De gewoonte van wanhoop is erger dan wanhoop zelf."

"Avond na avond gaf het zijn waarste, treurigste uitdrukking aan het blinde uithoudingsvermogen dat liefde uit ons hart had overleefd."

Deel 4

"De enige manier om mensen samen te laten hangen, is door ze te laten betoveren door de pest."

"Tot nu toe voelde ik me altijd een vreemdeling in deze stad, en dat ik me niet druk zou maken om jullie. Maar nu ik heb gezien wat ik heb gezien, weet ik dat ik hier thuishoor of ik het wil of niet. Deze zaak is een zaak van iedereen. "

'Nee, vader. Ik heb een heel ander idee van liefde. En tot mijn sterfdag zal ik weigeren van een schema van dingen te houden waarin kinderen worden gemarteld.'

"Nee, we moeten doorgaan, ons een weg banen door de duisternis, soms struikelen, en proberen te doen wat goed in onze kracht ligt. Wat de rest betreft, we moeten vasthouden, vertrouwend op de goddelijke goedheid, zelfs om de dood van kleine kinderen, en niet op zoek naar persoonlijke respijt. "

"Niemand is in staat om echt aan iemand te denken, zelfs in de ergste ramp."

"We kunnen geen vinger in deze wereld roeren zonder het risico iemand dood te brengen. Ja, ik schaam me sindsdien; ik heb me gerealiseerd dat we allemaal pest hebben en ik ben mijn vrede kwijt."

"Wat natuurlijk is, is de microbe. Al het andere - gezondheid, integriteit, zuiverheid (als je wilt) - is een product van de menselijke wil, van een waakzaamheid die nooit mag wankelen. De goede man, de man die nauwelijks iemand infecteert, is de man met de minste aandachtspunten. "

"Kan iemand een heilige zijn zonder God? Dat is het probleem, eigenlijk het enige probleem, waar ik vandaag tegen sta."

Deel 5

"Zijn energie sloeg uit, uitputting en ergernis, en het verloor, met zijn zelfbeheersing, de meedogenloze, bijna wiskundige efficiëntie die tot nu toe zijn troef was geweest."

"Zodra de zwakste hoop werd bereikt, was de heerschappij van de pest beëindigd."

"Onze strategie was niet veranderd, maar terwijl het gisteren duidelijk had gefaald, leek het vandaag triomfantelijk. Inderdaad, de belangrijkste indruk was dat de epidemie een terugtocht had geroepen nadat het al zijn doelstellingen had bereikt; het had zogezegd zijn doel bereikt. "

"Ja, hij zou opnieuw beginnen, als de periode van 'abstracties' voorbij was."

"Het was alsof de pest, weggejaagd door de kou, de straatlantaarns en de menigte, uit de diepten van de stad waren gevlucht."

"Dus alles wat een man kon winnen in het conflict tussen pest en het leven was kennis en herinneringen."

"Zodra de pest de poorten van de stad had gesloten, hadden ze zich gevestigd in een leven van afscheiding, afgescheiden van de levende warmte die vergeetachtigheid van allen geeft."

"Als er één ding is waarnaar men altijd kan verlangen en soms kan bereiken, is het menselijke liefde."

"Wat we leren in tijden van pest: dat er bij mannen meer te bewonderen is dan te verachten."

"Hij wist dat het verhaal dat hij moest vertellen er niet een kon zijn van de uiteindelijke overwinning. Het kon alleen het verslag zijn van wat er moest worden gedaan, en wat zeker opnieuw zou moeten worden gedaan in de eindeloze strijd tegen terreur en haar meedogenloze aanvallen. "