Memorabele citaten uit 'Lord of the Flies'

"Lord of the Flies" van William Golding werd voor het eerst gepubliceerd in 1954 en werd onmiddellijk controversieel. Het coming-of-age-verhaal vertelt over een groep Britse schooljongens die op een onbewoond eiland zijn gestrand na een vliegtuigcrash tijdens een grote oorlog. Het is veruit het bekendste werk van Golding.

Terwijl de jongens worstelen om te overleven, veranderen ze in geweld. Het boek wordt een commentaar op de menselijke natuur dat de donkerste ondertoon van de mensheid laat zien.

De roman wordt soms beschouwd als een metgezel bij J.D. Salinger's coming-of-age verhaal "The Catcher in the Rye". De twee werken kunnen worden gezien als keerzijden van dezelfde medaille. Beide hebben thema's van isolatie, waarbij groepsdruk en verlies sterk in de plots voorkomen.

"Lord of the Flies" is een van de meest gelezen en populairste boeken voor middelbare scholieren en studenten die de jeugdcultuur bestuderen en de invloeden daarvan.

De rol van Piggy

Bezorgd om orde en dingen op een behoorlijk Britse en geciviliseerde manier te doen, is Piggy gedoemd vroeg in het verhaal. Hij probeert te helpen de orde te handhaven en raakt bedroefd wanneer de jongens de basistaak van het bouwen van een brand niet eens aan kunnen. 

"Ze noemden me vroeger Piggy!" (Hoofdstuk 1)

Vóór deze verklaring zegt Piggy tegen Ralph: 'Het kan me niet schelen hoe ze me noemen, zolang ze me niet noemen zoals ze me vroeger op school noemden.' De lezer beseft het misschien nog niet, maar dit voorspelt niet veel goeds voor arme Piggy, die een symbool van kennis wordt in het verhaal. Zijn zwakte is vastgesteld en wanneer Jack, die een van de twee groepen leidt die zich op het eiland vormen, Piggy's bril kort daarna breekt, beginnen lezers al te vermoeden dat Piggy's leven in gevaar is.

Ralph en Jack vechten om controle

Jack, die de leider wordt van de 'primitieve' groep jongens - in tegenstelling tot Ralph's zalving als een meer rationele leider - kan zich geen wereld voorstellen zonder Britse dominantie:

"We moeten regels hebben en ze gehoorzamen. We zijn tenslotte geen wilden. We zijn Engels en de Engelsen zijn het beste in alles." (Hoofdstuk 2)

 Het conflict tussen orde en wreedheid is een centraal punt van 'Lord of the Flies', en deze passage vertegenwoordigt Golding's commentaar over de noodzaak en de nutteloosheid om te proberen een structuur op te leggen aan een wereld bewoond door mensen geregeerd door basisinstincten.

"Ze keken elkaar aan, verbijsterd, verliefd en haat." (Hoofdstuk 3)

Ralph staat voor orde, beschaving en vrede, terwijl Jack, ironisch genoeg, de leider van een gedisciplineerd jongenskoor staat voor wanorde, chaos en wreedheid. Wanneer ze elkaar ontmoeten, zijn ze altijd op hun hoede voor elkaar, als kwaad tegen goed. Ze begrijpen elkaar niet.

"Hij begon te dansen en zijn gelach werd een bloeddorstig gegrom." (Hoofdstuk 4)

Deze beschrijving van Jack toont het begin van zijn verval in wreedheid. Het is een echt verontrustende scène en vormt het toneel voor de wreedheid die nog moet komen.

'Dit wilde ik allemaal zeggen. Nu heb ik het gezegd. Je hebt me op chef gestemd. Nu doe je wat ik zeg.' (Hoofdstuk 5)

Op dit punt heeft Ralph nog steeds enige schijn van controle als de leider van de groep, en de "regels" zijn nog enigszins intact. Maar het voorgevoel hier is duidelijk, en het is duidelijk voor de lezer dat de structuur van hun kleine samenleving op het punt staat uiteen te vallen. 

De volgende uitwisseling kwam tussen Jack en Ralph, beginnend met Jack:

'En hou je mond! Wie ben je eigenlijk? Daar zitten mensen te vertellen wat ze moeten doen. Je kunt niet jagen, je kunt niet zingen ...'

'Ik ben de baas. Ik ben gekozen.'

"Waarom zou kiezen iets uitmaken? Gewoon bevelen geven die nergens op slaan ..." (hoofdstuk 5)

Het argument toont het grotere dilemma van verdiende macht en autoriteit versus macht die wordt verleend. Het kan worden gelezen als een debat tussen de aard van de democratie (Ralph werd gekozen tot leider door de groep jongens) en een monarchie (Jack nam aan dat de macht die hij had begeerd en besloot terecht de zijne te zijn).

Het beest vanbinnen?

Terwijl de gedoemde Simon en Piggy proberen te begrijpen wat er op het eiland gebeurt, geeft Golding ons nog een ander moreel thema om te overwegen. Simon, een andere leider, denkt na:

"Misschien is er een beest ... misschien is het alleen wij." (Hoofdstuk 5)

Jack heeft de meeste jongens ervan overtuigd dat een beest op het eiland leeft, maar met de wereld in "Lord of the Flies" in oorlog en gezien de status van Golding als oorlogsveteraan, lijkt deze verklaring de vraag te stellen of mensen, hetzij "geciviliseerde" volwassenen of wilde kinderen, zijn hun eigen ergste vijand. Het antwoord van de auteur is een nadrukkelijk "ja".

Terwijl de roman zijn conclusie nadert, stort Ralph weg van de jongens die zijn afgedaald naar anarchie en stort op het strand in. Wanneer hij opkijkt, ziet hij een marineofficier, wiens schip is gekomen om een ​​enorme brand op het eiland te onderzoeken, gestart door de stam van Jack. De jongens zijn eindelijk gered:

"De tranen begonnen te stromen en het snikken schudde hem. Hij gaf zich nu voor het eerst op het eiland over; grote, huiverende krampen van verdriet die zijn hele lichaam leken te wringen. Zijn stem steeg op onder de zwarte rook voor het branden. wrakstukken van het eiland; en besmet door die emotie, begonnen de andere kleine jongens ook te trillen en te snikken. En in het midden van hen, met smerig lichaam, mat haar en afgeveegde neus, weende Ralph voor het einde van onschuld, de duisternis van het hart van de mens, en de val door de lucht van de ware, wijze vriend Piggy. " (Hoofdstuk 12)

Ralph huilt als het kind dat hij niet meer is. Hij heeft meer verloren dan zijn onschuld: hij heeft het idee verloren dat iemand onschuldig is, hetzij in de oorlog om hen heen, maar ongezien blijft of in de kleine ad hoc-beschaving op het eiland waar de jongens een eigen oorlog hebben gecreëerd.

De militaire officier verwijt de jongens die zich langzaam op het strand hebben verzameld voor hun oorlogszuchtig gedrag, maar draaien zich om en kijken naar zijn eigen oorlogsschip dat voor de kust van het eiland staat.

bronnen

• "Lord of the Flies Quotes." Literaire apparaten.
• "Lord of the Flies Quotes." Shmoop University.
• "Heer der vliegen." Genius.com