In de Engelse grammatica is een abstract zelfstandig naamwoord een zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoordzin die een idee, gebeurtenis, kwaliteit of concept noemt - bijvoorbeeld moed, vrijheid, vooruitgang, liefde, geduld, excellentie en vriendschap. Een abstract zelfstandig naamwoord noemt iets dat niet fysiek kan worden aangeraakt. Vergelijk dat met een concreet zelfstandig naamwoord.
Volgens "Een uitgebreide grammatica van de Engelse taal" zijn abstracte zelfstandige naamwoorden "meestal niet waarneembaar en niet meetbaar." Maar, zoals James Hurford uitlegt, is het onderscheid tussen abstracte zelfstandige naamwoorden en andere zelfstandige zelfstandige naamwoorden relatief onbelangrijk, voor zover grammatica is bezorgd."
(James Hurford, "Grammar: A Student's Guide." Cambridge University Press, 1994)
"Abstract en concreet worden meestal samen of in termen van elkaar gedefinieerd. Het abstract is dat wat alleen in onze geest bestaat, dat wat we niet kunnen weten door onze zintuigen. Het omvat kwaliteiten, relaties, voorwaarden, ideeën, theorieën, staat van zijn , onderzoeksvelden en dergelijke. We kunnen een kwaliteit zoals consistentie niet direct via onze zintuigen kennen; we kunnen alleen mensen zien of horen die handelen op een manier die we consistent noemen. '
(William Vande Kopple, "Clear and Coherent Prose." Scott Foresman & Co., 1989)
"Hoewel abstracte zelfstandige naamwoorden vaak ontelbaar zijn (moed, geluk, nieuws, tennis, training), zijn er veel te tellen (een uur, een grap, een hoeveelheid). Anderen kunnen beide zijn, vaak met betekenisverschuivingen van algemeen naar bijzonder (geweldig vriendelijkheid / veel vriendelijkheid). "
(Tom McArthur, "Abstract and Concrete." "The Oxford Companion to the English Language." Oxford University Press, 1992)
"[Veelabstracte zelfstandige naamwoorden worden over het algemeen niet verbogen voor het aantal (geluk, misselijkheid) of ze komen niet voor in het bezit (de tijd van de verbintenis). "
(M. Lynne Murphy en Anu Koskela, "Key Terms in Semantics." Continuum, 2010)
"Het herkennen van abstracte zelfstandige naamwoorden is wat de grammatica betreft relatief onbelangrijk. Dit komt omdat er weinig of geen specifieke grammaticale eigenschappen zijn die alleen van invloed zijn op de verzameling abstracte zelfstandige naamwoorden ... Men vermoedt dat de reden voor de herhaalde vermelding van abstracte zelfstandige naamwoorden is de botsing tussen hun (abstracte) betekenissen en de traditionele definitie van een zelfstandig naamwoord als de 'naam van een persoon, plaats of ding'. Het bestaan van voor de hand liggende zelfstandige naamwoorden zoals vrijheid, actie, zonde en tijd is een grote schaamte voor een dergelijke definitie, en het pragmatische antwoord was om een onderscheidend label op de problematische woorden aan te brengen. "
(James R. Hurford, "Grammar: A Student's Guide." Cambridge University Press, 1994)
"Het vertegenwoordigt Discipline," zei de heer Etherege ... "En voor de niet-geïnformeerde geest, uniformiteit." Zijn abstracte zelfstandige naamwoorden waren hoorbaar voorzien van hoofdletters: 'Maar dat laatste begrip is bedrieglijk.'
'' Ongetwijfeld, 'zei Fen. Hij merkte dat deze beginnende homilie interpunctie vereist in plaats van ruzie.
"'Waanzinnig,' ging de heer Etherege verder, 'omdat de poging om Uniformiteit te produceren onvermijdelijk de excentriciteit accentueert. Het maakt de excentriciteit als het ware veilig.' '
(Bruce Montgomery [aka Edmund Crispin], "Love Lies Bleeding." Vintage, 1948)