Beschouwd als een van de grote Amerikaanse realistische schrijvers, wordt Mark Twain niet alleen gevierd om de verhalen die hij vertelt, maar ook om de manier waarop hij ze vertelt, met een ongeëvenaard oor voor de Engelse taal en gevoeligheid voor de dictie van de gewone man. Om zijn verhalen uit te werken, putte Twain ook zwaar uit zijn persoonlijke ervaringen, met name zijn werk als kapitein op een rivierboot op de Mississippi, en schuwde hij nooit om alledaagse kwesties in grimmig eerlijke termen af te schilderen..
Twain was een meester in het overbrengen van de lokale volkstaal in zijn schrijven. Lees bijvoorbeeld "The Adventures of Huckleberry Finn" en u zult onmiddellijk het kenmerkende zuidelijke dialect van die regio "horen".
Bijvoorbeeld, wanneer Huck Finn probeert Jim, een slaaf, te helpen ontsnappen naar de vrijheid door een kano over de Mississippi te peddelen, bedankt Jim Huck overvloedig: "Huck you's de bes 'fren' die Jim ooit had: en you's de enkel en alleen fren 'olde Jim heeft het nu.' Later in het verhaal, in hoofdstuk 19, verbergt Huck zich terwijl hij getuige is van dodelijk geweld tussen twee ruziënde families:
"Ik bleef in de boom staan tot het dard begon te worden, bang om naar beneden te komen. Soms hoorde ik geweren weg in het bos; en twee keer zag ik kleine bendes mannen langs de log-store galopperen met geweren; dus ik hield rekening met de problemen was nog steeds geleden. "
Aan de andere kant weerspiegelt de taal in het korte verhaal van Twain "The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County" zowel de luxueuze roots van de verteller Eastern Seaboard als de lokale volkstaal van zijn interviewonderwerp, Simon Wheeler. Hier beschrijft de verteller zijn eerste ontmoeting met Wheeler:
"Ik vond Simon Wheeler comfortabel dommelen bij de kachel in de bar van de oude, vervallen taverne in het oude mijnkamp van Angel, en ik merkte dat hij dik en kaalhoofdig was en een uitdrukking van winnende zachtheid en eenvoud had op zijn rustig gelaat. Hij werd wakker en gaf me een goedendag. '
En hier beschrijft Wheeler een lokale hond die wordt gevierd om zijn vechtlust:
"En hij had een klein jong stierjong, dat om naar hem te kijken je zou denken dat hij een cent waard is, maar om rond te zitten en te kijken naar snuisterij en een kans te maken om iets te stelen. Maar zodra het geld op was hij was een andere hond; zijn onderkaak begon uit te steken als het kasteel van een stoomboot, en zijn tanden zouden onthullen en woest schijnen als de ovens. "
Twain werd een "welp" van een rivierboot - of stagiair - in 1857 toen hij nog bekend stond als Samuel Clemens. Twee jaar later verdiende hij zijn volledige vliegbrevet. Toen hij de Mississippi leerde navigeren, raakte Twain zeer vertrouwd met de taal van de rivier. Inderdaad, hij nam zijn beroemde pseudoniem over van zijn rivierervaring. "Mark Twain" - wat "twee vadems" betekent - was een navigatieterm dat op de Mississippi werd gebruikt. Alle avonturen - en er waren er veel - die Tom Sawyer en Huckleberry Finn op de Mighty Mississippi hebben meegemaakt, hebben rechtstreeks betrekking op Twain's eigen ervaringen.
En hoewel Twain terecht beroemd is om zijn humor, was hij ook onwrikbaar in zijn weergave van machtsmisbruik. A Connecticut Yankee in King Arthur's Court blijft bijvoorbeeld absurd, maar blijft een bijtend politiek commentaar. En ondanks al zijn moed, is Huckleberry Finn nog steeds een misbruikte en verwaarloosde 13-jarige jongen, wiens vader een gemene dronken is. We zien deze wereld vanuit het gezichtspunt van Huck als hij probeert om te gaan met zijn omgeving en om te gaan met de omstandigheden waarin hij wordt gegooid. Onderweg explodeert Twain sociale conventies en verbeeldt de hypocrisie van de 'geciviliseerde' samenleving.
Ongetwijfeld had Twain een geweldige aanleg voor het bouwen van verhalen. Maar het waren zijn vlees- en bloedkarakters - de manier waarop ze spraken, de manier waarop ze met hun omgeving omgingen en de eerlijke beschrijvingen van hun ervaringen - die zijn verhalen tot leven brachten.