Mark Twain's A Letter From Santa Claus

In 1875 schreef Mark Twain een brief aan zijn dochter Susie, die toen 3 jaar oud was, en ondertekende hij 'Je liefhebbende kerstman'. Je kunt het hieronder in zijn geheel lezen, maar eerst een beetje voorwendsel.

Twain was heel dicht bij zijn dochter, helemaal tot aan haar vroegtijdige dood op 24-jarige leeftijd in 1896, en dat jaar had ze haar eerste brief aan de Kerstman geschreven. Twain, die schrijfster was, kon er niet tegen dat zijn jonge dochter het gevoel had dat haar werk ongehoord was, dus besloot hij de volgende brief aan "My Dear Susie Clemens" van "The Man in the Moon" zelf te schrijven.

Het verhaal is sindsdien breed gedeeld in bloemlezingen als een leuke herinnering aan de geest van Kerstmis en de liefde van ouders voor hun kinderen, die jaar na jaar felrode pakken aantrekken en melk en koekjes weglaten om de magie levend te houden.

"A Letter From Santa Claus" door Mark Twain

Mijn lieve Susie Clemens,

Ik heb alle brieven ontvangen en gelezen die jij en je kleine zusje mij hebben geschreven ... Ik kan de scherpe en fantastische tekens van jou en je kleine zusje zonder problemen lezen. Maar ik had problemen met die brieven die je via je moeder en de verpleegsters dicteerde, want ik ben een buitenlander en kan niet goed Engels schrijven. Je zult merken dat ik geen fouten heb gemaakt over de dingen die jij en de baby in je eigen brieven bestelden - Ik ging om middernacht door je schoorsteen toen je sliep en leverde ze allemaal zelf - en kuste jullie beiden ook ... Maar ... er waren ... een of twee kleine bestellingen die ik niet kon invullen omdat onze voorraad op was ...

Er stond een of twee woorden in de brief van je moeder die ... ik beschouwde als 'een koffer vol poppenkleren'. Is dat het? Ik zal vanmorgen om negen uur bij je keukendeur bellen om te informeren. Maar ik moet niemand zien en ik mag met niemand behalve jij spreken. Wanneer de keukenbel gaat, moet George worden geblinddoekt en naar de deur worden gestuurd. Je moet George vertellen dat hij op zijn tenen moet lopen en niet moet praten, anders sterft hij op een dag. Dan moet je naar de kinderkamer gaan en op een stoel of het verpleegbed gaan staan ​​en je oor op de spreekbuis leggen die naar de keuken leidt en als ik erdoorheen fluit moet je in de buis spreken en zeggen: "Welkom, kerstman Claus!" Dan zal ik vragen of het een koffer is die je hebt besteld of niet. Als je zegt dat het zo was, zal ik je vragen welke kleur je de kofferbak wilt hebben ... en dan moet je me alles in detail vertellen dat je wilt dat de kofferbak bevat. Als ik dan "Tot ziens en een vrolijk kerstfeest tegen mijn kleine Susy Clemens" zeg, moet je zeggen "Tot ziens, goede oude kerstman, ik dank je heel erg." Dan moet je naar de bibliotheek gaan en George alle deuren laten sluiten die naar de grote hal openen, en iedereen moet even stil blijven staan. Ik ga naar de maan en pak die dingen en binnen een paar minuten kom ik door de schoorsteen die bij de open haard in de hal hoort - als het een koffer is die je wilt - omdat ik zoiets niet kon krijgen als een slurf in de kinderkamerschoorsteen, weet je ... Als ik sneeuw in de hal zou achterlaten, moet je George vertellen het in de open haard te vegen, want ik heb geen tijd om zulke dingen te doen. George moet geen bezem gebruiken, maar een doek, anders sterft hij op een dag ... Als mijn laars een vlek op het marmer achterlaat, moet George die niet wegsterven. Laat het daar altijd liggen ter herinnering aan mijn bezoek; en wanneer je ernaar kijkt of het aan iemand laat zien, moet je je eraan herinneren dat je een braaf meisje bent. Wanneer je stout bent en iemand wijst naar dat merkteken dat je goede oude laars van de kerstman op het marmer heeft gemaakt, wat zeg je, kleine schat?

Tot ziens voor een paar minuten, totdat ik naar de wereld kom en aan de deurbel van de keuken bel.

Je liefhebbende kerstman
Wie mensen soms bellen
"De man in de maan"