Shakespeare put sterk uit magie in "The Tempest" -ed, het wordt vaak beschreven als het meest magische spel van de schrijver. Naast plotpunten en thema's is zelfs de taal in dit stuk bijzonder magisch.
Als een belangrijk thema neemt magie in "The Tempest" veel verschillende vormen aan en wordt het tijdens het spelen gebruikt om een aantal doelen te bereiken.
Het is vanaf het begin duidelijk dat Prospero het krachtige personage is in 'The Tempest' en dat komt door zijn magie. Het stuk begint met een theatrale demonstratie van zijn vaardigheden, en terwijl we andere personages op het eiland leren kennen, leren we dat Prospero zijn magie heeft gebruikt als een manier om zichzelf te vestigen als een soort heerser. Gedurende het hele spel zijn het zijn spreuken en schema's die de totale plot bepalen.
Prospero's magie in "The Tempest" is echter niet zo eenvoudig als een indicatie van kracht. Het was precies het enthousiaste streven van Prospero naar magische kennis die zijn broer de gelegenheid gaf zich toe te eigenen en zijn macht af te nemen door zijn titel te nemen. En als Prospero aan het einde van het stuk terugkeert naar Milaan, doet hij afstand van de magie die zijn macht zowel heeft gegeven als weggenomen.
Magie is dus wat het karakter van Prospero bemoeilijkt. Hoewel het hem enige controle geeft, is die kracht vals en misleidend in de manier dat het hem het zwakst achterlaat op de plaatsen die er het meest toe doen..
Shakespeare gebruikt vaak geluiden en muziek om een magische toon te creëren voor scènes voor zowel personages als lezers. Het stuk begint met het oorverdovende geluid van donder en bliksem, het creëren van anticipatie op wat gaat komen en toont de krachten van Prospero. Ondertussen inspireert het splijtende schip een "verward geluid binnenin." Het eiland zelf, merkt Caliban op, "zit vol met geluiden", en de combinatie van mysterieuze muziek en geluiden daar schetst het als een mystieke plek.
Muziek is ook de meest voorkomende demonstratie van magie in 'The Tempest', waarbij Ariel het constant gebruikt als een hulpmiddel voor het manipuleren van de groep heren. Door ze praktisch te verleiden met geluid, kan hij ze opsplitsen en naar verschillende plaatsen op het eiland leiden, waardoor Prospero zijn doelen bereikt.
We weten dat de magische storm die het spel begint, de kracht van Prospero vertegenwoordigt. Het geeft echter ook inzicht in zijn karakter. Door de storm zien we zowel wraak als geweld in Prospero. Hij ziet een kans om zowel het eiland te ontvluchten als wraak te nemen op zijn broer, en hij grijpt die aan, ook al betekent dat een gevaarlijke storm.
In een empathische lezing van Prospero kan de storm ook een symbool zijn van zijn interne pijn, veroorzaakt door zijn broer Antonio. De gevoelens van verraad en verlatenheid die deel uitmaken van Prospero's eigen emotionele onrust worden weerspiegeld in de tumultueuze donder en bliksem die uiteindelijk het schip neerhalen. Op deze manier wordt de magie van Prospero gebruikt om zijn menselijkheid weer te geven.