Leonhard Euler, wiskundige zijn leven en werk

Leonhard Euler (15 april 1707 - 18 september 1783) was een in Zwitserland geboren wiskundige wiens ontdekkingen grote invloed hadden op het gebied van wiskunde en natuurkunde. De bekendste van de bevindingen van Euler is misschien de identiteit van Euler, die de relatie tussen fundamentele wiskundige constanten laat zien en vaak de mooiste vergelijking in de wiskunde wordt genoemd. Hij introduceerde ook een notatie voor het schrijven van wiskundige functies die tegenwoordig veel wordt gebruikt.

Snelle feiten: Leonhard Euler

• Bezetting: Wiskundige
• Bekend om: De Euler-identiteit, de functie-notatie en talloze andere ontdekkingen in de wiskunde
• Geboren: 15 april 1707 in Basel, Zwitserland
• Ging dood: 18 september 1783 in St. Petersburg, Rusland
• Onderwijs: Universiteit van Basel
• Ouders namen: Paulus Euler en Margaretha Brucker
• Naam echtgenoot: Katharina Gsell

Vroege leven

Leonhard Euler werd geboren in Basel, Zwitserland. Hij was het eerste kind van protestantse minister Paulus Euler en Margaretha Brucker. In 1708, een jaar nadat Euler werd geboren, verhuisde het gezin naar Riehen, een buitenwijk op enkele kilometers van Basel. Euler groeide op in de pastorie in Riehen met zijn twee jongere zussen.

In de vroege kinderjaren van Euler leerde hij wiskunde van zijn vader, die interesse had in wiskunde en cursussen had gevolgd bij de opmerkelijke wiskundige Jakob Bernoulli terwijl hij studeerde om theoloog te worden. Rond 1713 ging Euler naar een Latijnse grammaticaschool in Basel, maar de school gaf geen wiskunde, dus volgde Euler privélessen.

Universiteit

In 1720 ging Euler op 13-jarige leeftijd de universiteit van Basel in - een prestatie die voor die tijd niet ongewoon was. Op de universiteit studeerde hij bij Johann Bernoulli, de jongere broer van Jakob Bernoulli, die Euler wiskundige problemen gaf om elke week op te lossen en hem aanmoedigde om geavanceerde wiskundeboeken te lezen. Bernoulli bood zelfs aan om Eulers wiskundevragen elke zondagmiddag te beantwoorden, hoewel hij het te druk had om hem privélessen te geven.

In 1723 voltooide Euler een master in filosofie en begon hij theologie te studeren, zoals zijn ouders hadden gewild. Euler was echter lang niet zo enthousiast over theologie als over wiskunde. Hij kreeg de toestemming van zijn vader om in plaats daarvan wiskunde te studeren, mogelijk met behulp van Bernoulli.

Euler voltooide zijn studie aan de Universiteit van Basel in 1726. In 1727 diende hij een inzending in voor de Grote Prijs van de Academie van Wetenschappen in Parijs met betrekking tot de optimale plaatsing van masten op een schip. De eerste prijswinnaar was een expert in de wiskunde van schepen, maar Euler, die nog nooit een schip had gezien, won de tweede plaats.

Academische carriere

Euler kreeg een academische afspraak aangeboden aan de Academie van Wetenschappen in St. Petersburg, Rusland. Hij verhuisde daar in 1727 en bleef tot 1741. Hoewel de functie van Euler aanvankelijk betrekking had op het onderwijzen van de fysica en wiskunde van de fysiologie, werd hij al snel benoemd in de afdeling wiskunde-fysica van de Academie. Daar ging Euler door verschillende functies en werd in 1730 professor in de natuurkunde en in 1733 hoogleraar wiskunde. De ontdekkingen die Euler in St. Petersburg deed, katapulteerden hem tot wereldfaam..

Euler huwde Katharina Gsell, de dochter van een schilder, in 1733. Samen had het paar 13 kinderen, van wie er vijf overleefden tot volwassenheid.

In 1740 werd Euler door de Pruisische koning Frederick II naar Berlijn uitgenodigd om een ​​Academie van Wetenschappen in de stad te helpen vestigen. Hij verhuisde naar Berlijn in 1741 en werd directeur van de wiskunde aan de Academie in 1744. Euler bleef productief in Berlijn en schreef ongeveer 380 artikelen tijdens zijn 25-jarige ambtstermijn.

Bijdragen aan wiskunde

Enkele van de meest opmerkelijke bijdragen van Euler zijn:

• De identiteit van Euler: eiπ + 1 = 0. De identiteit van Euler wordt vaak de mooiste vergelijking in de wiskunde genoemd. Deze formule toont de relatie tussen vijf wiskundige constanten: e, i, π, 1 en 0. Het heeft een breed toepassingsgebied in wiskunde en natuurkunde, inclusief elektronica.
• Wiskundige functie notatie: f (x), waarbij f staat voor "functie" en de variabele van de functie (hier, x) tussen haakjes staat. Deze notatie wordt tegenwoordig veel gebruikt.

Later leven en dood

Tegen 1766 waren Eulers betrekkingen met Frederik II verzuurd en keerde hij terug naar de Academie van St. Petersburg op uitnodiging van keizerin Catharina de Grote. Zijn gezichtsvermogen was achteruitgegaan en in 1771 was Euler volledig blind. Ondanks deze hindernis ging Euler echter door met zijn werk. Uiteindelijk produceerde hij de helft van zijn totale onderzoek terwijl hij volledig blind was met behulp van schriftgeleerden en zijn eigen indrukwekkende geheugen en mentale berekeningsvaardigheden.

Op 18 september 1783 stierf Euler aan een hersenbloeding in St. Petersburg. Na zijn dood bleef de Academie in St. Petersburg ongeveer 50 jaar lang Eulers productieve werken publiceren.

nalatenschap

Euler heeft veel belangrijke ontdekkingen gedaan op het gebied van wiskunde. Hoewel hij misschien het best bekend staat om de Euler-identiteit, was hij een productieve en volleerde wiskundige wiens bijdragen de grafentheorie, calculus, trigonometrie, geometrie, algebra, natuurkunde, muziektheorie en astronomie beïnvloedden.

bronnen

• Cajori, Florian. Een geschiedenis van wiskundige notaties: twee volumes gebonden als één. Dover Publications, 1993.
• Gautschi, Walter. "Leonhard Euler: zijn leven, de man en zijn werken." SIAM Review, vol. 50, nee. 1, pp. 3-33.
• O'Connor, J. J. en Robertson, E. F. 'Leonhard Euler.' Universiteit van St. Andrews, Schotland, 1998.
• Thiele, Ruediger. "De wiskunde en wetenschappen van Leonhard Euler (1707-1783)."