Leer gelukkige verjaardag zeggen in Latijnse en Romeinse verjaardagsobservaties

Hoewel we weten dat Romeinen verjaardagen vierden, weten we niet of ze elkaar de exacte zin "Gelukkige verjaardag!" Wensen. Maar dat betekent niet dat we de Latijnse taal niet kunnen gebruiken om iemand een gelukkige verjaardag te wensen. Het volgende lijkt de beste manier om "gelukkige verjaardag" in het Latijn uit te drukken.

Felix sit natalis sterft!

Gebruik van het beschuldigende geval, met name het beschuldigende van uitroepteken, felix sit natalis sterft is een manier om "gelukkige verjaardag" te zeggen. Je zou ook kunnen zeggen felicem diem natalem.

Habeas felicitatem in die natus es!

Habeas felicitatem in die natus es is een andere mogelijkheid. De uitdrukking vertaalt zich ruwweg in "op geluk om van je te houden." 

Natalis laetus!

Een derde manier om gelukkige verjaardag te wensen is Natalis laetus mihi! als je 'gelukkige verjaardag' wilt zeggen. Of, Natalis laetus tibi! als je 'gelukkige verjaardag' wilt zeggen.

Vieren in het oude Rome

De oude Romeinen observeerden verschillende soorten verjaardagsvieringen of sterft natales in Latijns. Particulier markeerden Romeinse mannen en vrouwen hun eigen verjaardagen en de geboorten van familieleden en vrienden met geschenken en banketten. Vaders gaven geschenken aan hun kinderen, broers gaven geschenken aan zussen en slaven gaven geschenken aan de kinderen van hun meester.

Eén gewoonte was om niet te vieren op de specifieke datum waarop een persoon werd geboren, maar eerder op de eerste van de maand (eerste getal van maand) waarin het individu werd geboren, of de eerste van de volgende maand.

Geschenken op verjaardagen zijn onder andere sieraden; de dichter Juvenal noemt parasols en barnsteen als geschenken, en Martial suggereert dat toga's en militaire kleding geschikt zouden zijn. Verjaardagsfeestjes kunnen entertainment hebben ingericht door dansers en zangers. Wijn, bloemen, wierook en gebak maakten deel uit van dergelijke feesten.

Het belangrijkste kenmerk van Romeinse persoonlijke verjaardagsvieringen was een offer aan het genie van de huisvader en de juno van de huismoeder. Het genie en de juno waren clansymbolen, die de beschermheilige of beschermengel van een persoon vertegenwoordigden, die het individu gedurende het hele leven leidde. Genii was een soort middenmacht of intermediair tussen mensen en goden, en het was belangrijk dat het genie elk jaar een offerande werd gegeven in de hoop dat de bescherming zou voortduren.

Publieke feesten

Mensen hielden ook soortgelijke feesten voor de verjaardagen van goede vrienden en vaste gasten. Er is een grote verscheidenheid aan elegieën, gedichten en inscripties die dergelijke gebeurtenissen herdenken. In 238 CE schreef de grammaticus Censorinus bijvoorbeeld 'De Die Natali' als een verjaardagscadeau voor zijn beschermheer, Quintus Caerellius. Daarin verklaarde hij, 

"Maar terwijl andere mannen alleen hun eigen verjaardagen eren, ben ik toch elk jaar gebonden aan een dubbele plicht met betrekking tot deze religieuze naleving; want omdat het van u en uw vriendschap is dat ik achting, positie, eer en hulp ontvang, en in feitelijk alle voordelen van het leven, ik beschouw het als een zonde als ik je dag vier, die je voor mij op deze wereld heeft gebracht, niet minder voorzichtig dan de mijne. Want mijn eigen verjaardag gaf me leven, maar de jouwe heeft me het plezier gebracht en de beloningen van het leven. "

Keizers, Cults, Tempels en Steden

Het woord Natali verwijst ook naar jubileumvieringen van de oprichting van tempels, steden en culten. Beginnend met het Principaat, vierden de Romeinen ook de verjaardagen van vroegere en huidige keizers en leden van de keizerlijke familie, evenals hun hemelvaartsdagen, gemarkeerd als natales imperii.

Mensen zouden ook feesten combineren: een banket zou de toewijding van de feestzaal van een vereniging kunnen markeren, ter herdenking van een belangrijke gebeurtenis in het leven van de vereniging. De Corpus Inscriptionum Latinarum bevat een inscriptie van een vrouw die 200 doneerde sestertiën zodat een lokale vereniging een banket zou houden op de verjaardag van haar zoon.