Latijnse bijvoeglijke naamwoorden 1e en 2e declinatie

In het Latijn moeten bijvoeglijke naamwoorden akkoord gaan met de zelfstandige naamwoorden die ze wijzigen in geval en nummer, evenals geslacht. Dit betekent dat net als zelfstandige naamwoorden Latijnse bijvoeglijke naamwoorden moeten worden geweigerd. *

Latijnse 1e en 2e verbuiging bijvoeglijke naamwoorden worden geweigerd als zelfstandige naamwoorden in de 1e en 2e verbuiging. Het gebeurt zo dat er, net als zelfstandige naamwoorden, ook bijvoeglijke naamwoorden bij de 3e declinatie zijn, maar er zijn geen bijvoeglijke naamwoorden bij de 4e of 5e declinatie. Aangezien er dus meer verbuigingen zijn voor zelfstandige naamwoorden dan bijvoeglijke naamwoorden, kan het aantal verbuigingen van het zelfstandig naamwoord onmogelijk overeenkomen met het aantal verbuigingen van het bijvoeglijk naamwoord. Het is zelfs misleidend om te denken dat bijvoeglijke naamwoorden behoren tot de 1e OF de 2e verbuiging. Ze horen bij beide, maar zien er anders uit, afhankelijk van het geslacht. Om deze reden is het beter om naar dergelijke bijvoeglijke naamwoorden te verwijzen als 1e EN 2e verbuiging-bijvoeglijke naamwoorden.

Het Latijn waaruit we ons woord 'republiek' krijgen, komt van een 5e verbuiging vrouwelijk zelfstandig naamwoord ( res) en een vrouwelijk bijvoeglijk naamwoord ( publica). Als de 5e verbuiging zelfstandig naamwoord mannelijk was (bijv., Meridies 'middag'), zou het adjectief de mannelijke vorm aannemen publicus.

Zoals hierboven vermeld, moeten bijvoeglijke naamwoorden alleen overeenkomen met het geslacht, het nummer en het geval van het zelfstandig naamwoord dat ze wijzigen.

Een 1e en 2e verbuigend bijvoeglijk naamwoord kan elk zelfstandig naamwoord wijzigen.

Het 1e en 2e verbuigingsbijvoeglijk naamwoord dat hier als model wordt gebruikt, is bonus, -a, -um, het Latijnse woord voor "goed", dat eerst de volledige mannelijke vorm toont, gevolgd door het einde van het vrouwelijke en vervolgens het einde voor het onzijdige.

• nominatief bona puella
• genitief bonona puellae
• datief bonona puellae
• accusatief bonam puellam
• ablatief bona puella

Het woord "meisje" is puella in het Latijn, een zelfstandig naamwoord in de eerste declinatie, en net als de meeste zelfstandige naamwoorden in de eerste declinatie, is het vrouwelijk. Het bijvoeglijk naamwoord dat overeenkomt met puella-een zelfstandig naamwoord in het nominatief enkelvoud-is bona.

Afname van Bona Puella (Good Girl) in het Latijn

Enkelvoud meervoud:

• nominatief bonona puellae
• genitief bonarum puellarum
• datief bonis puellis
• accusatief bonas puellas
• ablatief bonis puellis
• nominatief bonus puer
• genitief boni pueri
• datief bono puero
• accusatief bonum puerum
• ablatief bono puero

Het woord voor "jongen" in het Latijn is puer. Dit is het nominatief enkelvoud van een mannelijk zelfstandig naamwoord in de 2e declinatie. De vorm van het model-bijvoeglijk naamwoord dat we gebruiken, dat overeenkomt met puer-dat wil zeggen, de vorm van het bijvoeglijk naamwoord dat in aantal, geval en geslacht overeenkomt bonus.

Afname van Bonus Puer (Good Boy) in het Latijn

Enkelvoud meervoud:

• nominatief boni pueri
• genitief bonorum puerorum
• datief bonis pueris
• accusatief bonos pueros
• ablatief bonis pueris
• nominatief bonum verbum
• genitief boni verbi
• datief bono verbo
• accusatief bonum verbum
• ablatief bono verbo

Het Engelse woord "word" is Verbum in Latijns. Dit is een onzijdig zelfstandig naamwoord van de tweede declinatie. De vorm van het modelvoeglijke naamwoord "goed" dat overeenkomt Verbum is bonum. Merk op dat, omdat dit een onzijdig is, we niet kunnen zeggen of bonum verbum is nominatief of beschuldigend, hoewel het duidelijk enkelvoud is.

Afname van Bonum Verbum (Goed woord) in het Latijn

Enkelvoud meervoud: