Intensieve voornaamwoorddefinitie en voorbeelden

In de Engelse grammatica is een intensief voornaamwoord een voornaamwoord dat op zichzelf eindigt of dat het antecedent benadrukt. Ze worden ook wel intensieve wederkerende voornaamwoorden genoemd.

Intensieve voornaamwoorden verschijnen vaak als appositieven na zelfstandige naamwoorden of andere voornaamwoorden.

Intensieve voornaamwoorden hebben dezelfde vormen als wederkerende voornaamwoorden: ikzelf, onszelf, uzelf, uzelf, zichzelf, zichzelf, zichzelf, zichzelf en zichzelf. In tegenstelling tot wederkerende voornaamwoorden zijn intensieve voornaamwoorden niet essentieel voor de basisbetekenis van een zin.

Voorbeelden en observaties

• "Ik heb nog nooit een deadline gehaaldik mezelf hebben ingesteld. "
  (Pat Schneider, Alleen en met anderen schrijven. Oxford University Press, 2003)
• 'Hij vroeg zich af, zoals hij zich al vaker had afgevraagd, of hij dat wel zou doen zichzelf was een gek. "
  (George Orwell, Negentienvierentachtig, 1948)
• '' Janis Joplin 'was een naam die nu wordt geassocieerd met een afbeelding, een naam die groter was geworden dan de vrouw haarzelf."
  (Buzzy Jackson, Een slechte vrouw die zich goed voelt. Norton, 2005)
• "Kijken naar kinderen die echt vooruitgang boeken in hun taal- en geletterdheidontwikkeling is een beloning bij weinig rivalen, vooral omdat de kinderen zich begroet hun eigen prestaties met zoveel vreugde. "
  (Katherine A. Beauchat et al, De bouwstenen van voorschools succes. Guilford Press, 2010)
• "Wij onszelf voel dat wat we doen gewoon een druppel in de oceaan is. Maar de oceaan zou minder zijn vanwege die ontbrekende druppel. "
  (Moeder Theresa)
• "Het lijkt mij dat je, als je je best zou doen, op den duur het mogelijk zou vinden om te worden wat je bent jezelf zou goedkeuren. "
  (Charlotte Brontë, Jane Eyre, 1847)
• "Wanneer u, onze blanke landgenoten, hebt geprobeerd iets voor ons te doen, is het in het algemeen om ons een recht, macht of voorrecht te ontnemen dat u uzelf zou sterven voordat je je zou onderwerpen. "
  (Frederick Douglass)
• "Niet tot het probleem zelf is duidelijk gediagnosticeerd kan een oplossing worden gevonden. "
  (Toby Dodge, "Probeert de Iraakse staat te reconstrueren." Crescent of Crisis, ed. door Ivo Daalder et al. Brookings Institution Press, 2006)
• "Ik merkte dat ik hoopte dat door het simpele feit van het uitbreiden van de mensheid naar de arme oude Ned, die de ongelukkige een kleine mate van oprecht begrip biedt, dat ik mezelf had een waardevolle rol gespeeld in deze nieuwe en meest welkome wereld van gelijkmoedigheid. "
  (Patrick McCabe, Winterwood. Bloomsbury, 2006)

Het verschil tussen intensieve en reflexieve voornaamwoorden

"Het contrast tussen wederkerende en intensieve voornaamwoorden wordt goed geïllustreerd met ga zitten, een intransitief werkwoord dat ook causatief kan worden gebruikt, b.v.. Ze liet het kind zitten. Het kan gezien worden dat John ging zitten is een gereflectiveerd oorzakelijk verband, terwijl John ging zelf zitten en John ging zelf zitten zijn intransitief, met een intensief voornaamwoord dat betrekking heeft op het onderwerp NP.

"Intensieve voornaamwoorden worden over het algemeen niet in structurele posities geplaatst die kunnen worden opgevuld door een wederkerend voornaamwoord. Kijk maar is een overgankelijk werkwoord dat het onderwerp kan weglaten--John keek naar Mary, John keek naar zichzelf (op de video), John keek. In dit geval een intensief voornaamwoord van het onderwerp NP (John keek zelf) zou waarschijnlijk niet worden verplaatst naar een positie na het werkwoord, omdat het dan kan worden aangezien voor een reflexieve vervanging van het object NP. Een intensief voornaamwoord kan echter worden verplaatst na een expliciet object NP (vooral als er een geslachtsverschil was), b.v.. John keek zelf naar Mary."(Robert M. W. Dixon, Een semantische benadering van Engelse grammatica. Oxford University Press, 2005)