Inez Milholland Boissevain

Inez Milholland Boissevain, advocaat en oorlogscorrespondent opgeleid aan Vassar, was een dramatische en volleerd activist en woordvoerder voor vrouwenkiesrecht. Haar dood werd behandeld als martelaarschap voor de rechten van vrouwen. Ze leefde van 6 augustus 1886 tot 25 november 1916.

Achtergrond en opleiding

Inez Milholland groeide op in een gezin met interesse in sociale hervormingen, waaronder de pleidooi van haar vader voor vrouwenrechten en vrede.

Voordat ze naar de universiteit ging, was ze kort verloofd met Guglielmo Marconi, een Italiaanse markies, uitvinder en natuurkundige, die de draadloze telegraaf mogelijk zou maken.

Universiteitsactivisme

Milholland ging van 1905 tot 1909 naar Vassar en studeerde af in 1909. Op de universiteit was ze actief in de sport. Ze zat in het baanteam van 1909 en was de kapitein van het hockeyteam. Ze organiseerde 2/3 van de studenten in Vassar in een kiesvereniging. Toen Harriot Stanton Blatch op de school moest spreken en het college weigerde haar op de campus te laten spreken, regelde Milholland om haar in plaats daarvan op een begraafplaats te laten spreken..

Juridische opleiding en carrière

Na haar studie volgde ze de Law School van New York University. Tijdens haar jaren daar nam ze deel aan een staking van vrouwelijke shirtwaist-makers en werd ze gearresteerd.

Na zijn afstuderen aan de rechtenfaculteit met een LL.B. in 1912 passeerde ze datzelfde jaar de lat. Ze ging werken als advocaat bij de firma Osborn, Lamb en Garvin, gespecialiseerd in echtscheidings- en strafzaken. Terwijl ze daar was, bezocht ze persoonlijk de Sing Sing-gevangenis en documenteerde ze de slechte omstandigheden daar.

Politiek activisme

Ze trad ook toe tot de Socialistische Partij, de Fabian Society in Engeland, de Women's Trade Union League, de Equality League of Self-supporting Women, het National Child Labour Committee en de NAACP.

In 1913 schreef ze over vrouwen voor McClure's tijdschrift. Datzelfde jaar raakte ze betrokken bij de radicale Masses magazine en had een romance met redacteur Max Eastman.

Radicale Suffrage Commitments

Ze raakte ook betrokken bij de meer radicale vleugel van de Amerikaanse vrouwenbeweging. Haar dramatische verschijning op een wit paard, terwijl ze zelf het wit droeg dat stemmerries algemeen aanvaardden, werd een iconisch beeld voor een belangrijke kiesmars in 1913 in Washington, DC, gesponsord door de National American Woman Suffrage Association (NAWSA) en was van plan om samenvallen met de presidentiële inhuldiging. Ze werd lid van de Congressional Union toen deze zich afsplitste van de NAWSA.

Die zomer ontmoette ze op een transatlantische oceaanreis een Nederlandse importeur, Eugen Jan Boissevain. Ze stelde hem voor terwijl ze nog onderweg waren en ze trouwden in juli 1913 in Londen, Engeland.

Toen de Eerste Wereldoorlog begon, kreeg Inez Milholland Boissevain geloofsbrieven van een Canadese krant en rapporteerde van de frontlinies van de oorlog. In Italië werd ze door haar pacifistische geschriften uitgezet. Als onderdeel van Henry Ford's Peace Ship raakte ze ontmoedigd door de desorganisatie van de onderneming en de conflicten tussen de aanhangers.

In 1916 werkte Boissevain voor de Nationale Vrouwenpartij aan een campagne om vrouwen, al in staten met vrouwenkiesrecht, aan te moedigen om te stemmen ter ondersteuning van een federaal constitutioneel kiesrechtamendement.

Martelaar voor kiesrecht?

Ze reisde in de westerse staten op deze campagne, al ziek met pernicieuze anemie, maar ze weigerde te rusten. 

In Los Angeles in 1916 stortte ze tijdens een toespraak in. Ze werd opgenomen in een ziekenhuis in Los Angeles, maar ondanks pogingen om haar te redden, stierf ze tien weken later. Ze werd geprezen als een martelaar voor het vrouwenkiesrecht.

Toen suffragists zich het volgende jaar verzamelden in Washington, DC voor protesten rond de tijd van de tweede inhuldiging van president Woodrow Wilson, gebruikten ze een spandoek met de laatste woorden van Inez Milholland Boissevain:

"Dhr. President, hoe lang moeten vrouwen op vrijheid wachten? '

Haar weduwnaar trouwde later met de dichter Edna St. Vincent Millay.

Ook gekend als: Inez Milholland

Achtergrond, Familie

• Moeder: Jean Torrey
• Vader: John Elmer Milholland, verslaggever

Onderwijs

• New York, Londen, Berlijn
• Vassar, 1905 tot 1909
• Law School, New York University, 1909 tot 1912, LL.B.

Huwelijk, kinderen

• Kort verloofd met Guglielmo Marconi, natuurkundige en uitvinder
• Romantisch verbonden in 1913 met Max Eastman, schrijver en radicaal (broer van Crystal Eastman)
• Man: Eugen Jan Boissevain, trouwde in juli 1913 in Londen na een romantische romance aan boord; zij stelde hem voor
• Geen kinderen