De mensheid bloeide tijdens de Renaissance

De Renaissance, een beweging die de ideeën van de klassieke wereld benadrukte, beëindigde het middeleeuwse tijdperk en luidde het begin van de moderne tijd in Europa in. Tussen de 14e en 17e eeuw bloeiden kunst en wetenschap terwijl rijken zich uitbreidden en culturen vermengden als nooit tevoren. Hoewel historici nog steeds over een aantal oorzaken van de Renaissance debatteren, zijn ze het eens over enkele basispunten.

Een honger naar ontdekking

De hoven en kloosters van Europa waren lange tijd repositories van manuscripten en teksten, maar een verandering in de manier waarop wetenschappers ze beschouwden leidde tot een massale herwaardering van klassieke werken in de Renaissance. De veertiende-eeuwse schrijver Petrarch typeerde dit en schreef over zijn lust om teksten te ontdekken die eerder waren genegeerd.

Toen de geletterdheid zich verspreidde en een middenklasse opkwam, werd het zoeken naar, lezen en verspreiden van klassieke teksten gemeengoed. Nieuwe bibliotheken ontwikkeld om de toegang tot oude boeken te vergemakkelijken. Eens vergeten ideeën werden nu opnieuw gewekt, evenals belangstelling voor hun auteurs.

Herinvoering van klassieke werken

Tijdens de donkere middeleeuwen zijn veel klassieke Europese teksten verloren gegaan of vernietigd. Degenen die overleefden waren verborgen in kerken en kloosters van het Byzantijnse rijk of in hoofdsteden van het Midden-Oosten. Tijdens de Renaissance werden veel van deze teksten langzaam opnieuw geïntroduceerd in Europa door handelaren en wetenschappers.

In 1396 werd een officiële academische functie voor het onderwijzen van Grieks in Florence gecreëerd. De ingehuurde man, Manuel Chrysoloras, bracht een kopie van Ptolemy 'Geography' uit het oosten met zich mee. Een groot aantal Griekse teksten en geleerden arriveerden in Europa met de val van Constantinopel in 1453.

De drukpers

De uitvinding van de drukpers in 1440 was de game-wisselaar. Ten slotte zouden boeken in massa geproduceerd kunnen worden voor veel minder geld en tijd dan met de oude handgeschreven methoden. Ideeën konden via bibliotheken, boekverkopers en scholen worden verspreid op een manier die voorheen niet mogelijk was. De afgedrukte pagina was leesbaarder dan het uitgebreide script van met de hand geschreven boeken. Afdrukken werd een levensvatbare industrie die nieuwe banen en innovaties creëerde. De verspreiding van boeken stimuleerde ook de studie van literatuur zelf, waardoor nieuwe ideeën konden worden verspreid naarmate steden en naties universiteiten en andere scholen begonnen op te richten.

Humanisme komt naar voren

Renaissance-humanisme was een nieuwe manier van denken en de wereld benaderen. Het is de vroegste uitdrukking van de Renaissance genoemd en wordt beschreven als zowel een product als een oorzaak van de beweging. Humanistische denkers daagden de denkrichting van de voorheen dominante school van wetenschappelijk denken, scholastiek, evenals de katholieke kerk uit, waardoor het nieuwe denken zich kon ontwikkelen.

Kunst en politiek

De nieuwe kunstenaars hadden rijke beschermheren nodig om hen te ondersteunen, en Renaissance Italië was vooral vruchtbare grond. Politieke veranderingen in de heersende klasse kort voor deze periode hadden ertoe geleid dat de heersers van de meeste grote stadstaten 'nieuwe mannen' waren zonder veel politieke geschiedenis. Ze probeerden zich te legitimeren met opvallende investeringen in en publiek pronken met kunst en architectuur.

Terwijl de Renaissance zich verspreidde, gebruikten kerk en Europese heersers hun rijkdom om de nieuwe stijlen aan te passen om gelijke tred te houden. De vraag van de elites was niet alleen artistiek; ze vertrouwden ook op ideeën ontwikkeld voor hun politieke modellen. 'The Prince', de gids van Machiavelli voor heersers, is een werk uit de politieke theorie van de Renaissance.

De zich ontwikkelende bureaucratieën van Italië en de rest van Europa wekten nieuwe vraag naar hoog opgeleide humanisten om de gelederen van regeringen en bureaucratieën te vullen. Er ontstond een nieuwe politieke en economische klasse. 

Dood en leven

In het midden van de 14e eeuw raasde de Zwarte Dood door Europa en doodde misschien een derde van de bevolking. Hoewel verwoestend, liet de pest overlevenden financieel en sociaal beter af, met dezelfde rijkdom onder minder mensen. Dit was vooral het geval in Italië, waar de sociale mobiliteit veel groter was.

Deze nieuwe rijkdom werd vaak rijkelijk besteed aan kunst, cultuur en ambachtelijke goederen. De handelsklassen van regionale mogendheden zoals Italië zagen een grote toename van rijkdom door hun rol in de handel. Deze groeiende handelsklasse leidde tot een financiële sector om hun rijkdom te beheren en extra economische en sociale groei te genereren.

Oorlog en vrede

Perioden van vrede en oorlog zijn gecrediteerd voor het toestaan ​​van de Renaissance om zich te verspreiden. Aan het einde van de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk in 1453 konden renaissance-ideeën deze naties binnendringen, omdat middelen die ooit door oorlog waren geconsumeerd naar de kunsten en wetenschappen werden geleid.