Hoe onderzoek je je Franse afkomst?

Als u een van die mensen bent die vermeden heeft zich in uw Franse afkomst te verdiepen uit angst dat het onderzoek te moeilijk zou zijn, wacht dan niet langer! Frankrijk is een land met uitstekende genealogische gegevens, en het is zeer waarschijnlijk dat u uw Franse wortels enkele generaties terug kunt vinden zodra u begrijpt hoe en waar de gegevens worden bewaard.

Waar zijn de records?

Om het Franse archiveringssysteem te waarderen, moet u eerst vertrouwd raken met het systeem van territoriaal bestuur. Vóór de Franse revolutie was Frankrijk verdeeld in provincies, nu bekend als regio's. Vervolgens, in 1789, reorganiseerde de Franse revolutionaire regering Frankrijk in nieuwe territoriale divisies genaamd departementen. Er zijn 100 afdelingen in Frankrijk - 96 binnen de grenzen van Frankrijk en 4 overzeese gebieden (Guadeloupe, Guyana, Martinique en Réunion). Elk van deze afdelingen heeft zijn eigen archieven die gescheiden zijn van die van de nationale overheid. De meeste Franse archieven met genealogische waarde worden bewaard in deze afdelingsarchieven, dus het is belangrijk om te weten in welke afdeling uw voorouder woonde. Genealogische archieven worden ook bijgehouden in lokale gemeentehuizen (mairie). Grote dorpen en steden, zoals Parijs, zijn vaak verder onderverdeeld in arondissements - elk met zijn eigen stadhuis en archieven.

Waar te beginnen?

De beste genealogische bron om met uw Franse stamboom te beginnen is de registres d'état-civil (gegevens van de burgerlijke stand), die meestal uit 1792 stammen. Deze gegevens over geboorte, huwelijk en overlijden (naissances, huwelijken, décès) worden gehouden in registers in de La Mairie (stadhuis / burgemeester kantoor) waar het evenement plaatsvond. Na 100 jaar wordt een duplicaat van deze records overgedragen aan de Archives Départementales. Dit landelijke registratiesysteem zorgt ervoor dat alle informatie over een persoon op één plaats kan worden verzameld, omdat de registers brede paginamarges bevatten voor extra informatie die kan worden toegevoegd bij latere evenementen. Daarom zal een geboorteakte vaak een notatie bevatten van het huwelijk of overlijden van het individu, inclusief de locatie waar de genoemde gebeurtenis plaatsvond.

De lokale mairie en de archieven bewaren beide ook duplicaten van de tienjarige tabellen (vanaf 1793). Een tienjarige tabel is eigenlijk een tienjarige alfabetische index voor geboorten, huwelijken en sterfgevallen die door de Mairie zijn geregistreerd. Deze tabellen geven de dag van registratie van het evenement aan, wat niet noodzakelijk dezelfde datum is waarop het evenement plaatsvond.

Burgerlijke standen zijn de belangrijkste genealogische bron in Frankrijk. Civiele autoriteiten begonnen met het registreren van geboorten, sterfgevallen en huwelijken in Frankrijk in 1792. Sommige gemeenschappen brachten dit langzaam in gang, maar kort na 1792 werden alle personen die in Frankrijk woonden geregistreerd. Omdat deze records de hele bevolking bestrijken, gemakkelijk toegankelijk en geïndexeerd zijn en mensen van alle coupures bestrijken, zijn ze cruciaal voor Frans genealogisch onderzoek.

Gegevens van burgerlijke stand worden doorgaans bewaard in registers in lokale gemeentehuizen (mairie). Kopieën van deze registers worden elk jaar gedeponeerd bij de rechtbank van de plaatselijke rechter en vervolgens, wanneer ze 100 jaar oud zijn, in de archieven voor het stadsdepartement geplaatst. Vanwege privacyregels mogen alleen records van meer dan 100 jaar oud door het publiek worden geraadpleegd. Het is mogelijk om toegang te krijgen tot de meer recente gegevens, maar over het algemeen moet u door middel van geboortecertificaten uw directe afkomst van de persoon in kwestie aantonen.

De archieven over geboorte, overlijden en huwelijk staan ​​vol met prachtige genealogische informatie, hoewel deze informatie per tijdsperiode varieert. De latere records bieden meestal meer volledige informatie dan de eerdere. De meeste burgerlijke standen zijn in het Frans geschreven, hoewel dit geen grote moeilijkheid oplevert voor niet-Franstalige onderzoekers, omdat het formaat in principe hetzelfde is voor de meeste records. Het enige wat u hoeft te doen is een paar basiswoorden Frans leren (d.w.z.. naissance= geboorte) en u kunt vrijwel elk Frans burgerlijk register lezen. Deze Franse genealogische woordenlijst bevat veel van de algemene genealogietermen in het Engels, samen met hun Franse equivalenten.

Nog een bonus van Franse burgerlijke standen is dat geboortegegevens vaak de zogenaamde "marge-invoer" bevatten. Verwijzingen naar andere documenten van een persoon (naamsveranderingen, rechterlijke uitspraken, etc.) worden vaak vermeld in de marges van de pagina met de originele geboorteregistratie. Vanaf 1897 zullen deze margestortingen ook vaak huwelijken omvatten. U vindt ook echtscheidingen uit 1939, sterfgevallen uit 1945 en juridische scheidingen uit 1958.

Geboorten (naissances)

Geboorten werden meestal geregistreerd binnen twee of drie dagen na de geboorte van een kind, meestal door de vader. Deze registers bevatten doorgaans de plaats, datum en tijd van registratie; de geboortedatum en -plaats; de achternaam en voornamen van het kind, de namen van de ouders (met de meisjesnaam van de moeder) en de namen, leeftijden en beroepen van twee getuigen. Als de moeder alleenstaand was, werden haar ouders ook vaak vermeld. Afhankelijk van de tijdsperiode en de plaats, kunnen de registers ook aanvullende details bevatten, zoals de leeftijd van de ouders, het beroep van de vader, de geboorteplaats van de ouders en de relatie van de getuigen met het kind (indien aanwezig).

Huwelijken (huwelijken)

Na 1792 moesten huwelijken worden gesloten door de civiele autoriteiten voordat paren in de kerk konden trouwen. Terwijl kerkelijke ceremonies meestal werden gehouden in de stad waar de bruid woonde, kan de burgerlijke registratie van het huwelijk elders hebben plaatsgevonden (zoals de woonplaats van de bruidegom). De burgerlijke huwelijkregisters geven veel details, zoals datum en plaats (mairie) van het huwelijk, volledige namen van de bruid en bruidegom, de namen van hun ouders (inclusief moeders meisjesnaam), de datum en plaats van overlijden voor een overleden ouder , de adressen en beroepen van de bruid en bruidegom, gegevens over eerdere huwelijken en de namen, adressen en beroepen van ten minste twee getuigen. Meestal zal er ook een erkenning zijn voor kinderen die vóór het huwelijk zijn geboren.

Deaths (Décès)

Overleden werden meestal binnen een dag of twee geregistreerd in de stad of stad waar de persoon stierf. Deze gegevens kunnen met name handig zijn voor mensen die na 1792 zijn geboren en / of getrouwd, omdat ze mogelijk de enige bestaande gegevens voor deze personen zijn. De zeer vroege overlijdensregisters bevatten vaak alleen de volledige naam van de overledene en de datum en plaats van overlijden. De meeste overlijdensregisters bevatten meestal ook de leeftijd en geboorteplaats van de overledene, evenals de namen van de ouders (inclusief de meisjesnaam van de moeder) en of de ouders ook overleden zijn. Death records zullen meestal ook de namen, leeftijden, beroepen en verblijfplaatsen van twee getuigen bevatten. Latere overlijdensregisters geven de burgerlijke staat van de overledene, de naam van de echtgenoot en of de echtgenoot nog in leven is. Vrouwen worden meestal vermeld onder hun meisjesnaam, dus u wilt zoeken onder zowel hun getrouwde naam als hun meisjesnaam om uw kansen op het vinden van het record te vergroten.

Voordat u begint met het zoeken naar een burgerlijk register in Frankrijk, hebt u basisinformatie nodig - de naam van de persoon, de plaats waar het evenement plaatsvond (stad / dorp) en de datum van het evenement. In grote steden, zoals Parijs of Lyon, moet u ook het arrondissement (district) kennen waar het evenement plaatsvond. Als u niet zeker bent van het jaar van het evenement, moet u een zoekopdracht uitvoeren in de tabellen décennales (tienjaars indexen). Deze indexen indexeren gewoonlijk geboorten, huwelijken en sterfgevallen afzonderlijk en zijn alfabetisch bij achternaam. Uit deze indexen kunt u de voornaam, het documentnummer en de datum van de inschrijving in het burgerlijk register verkrijgen.

Franse genealogierecords online

Een groot aantal Franse departementale archieven hebben veel van hun oudere archieven gedigitaliseerd en online beschikbaar gemaakt - meestal zonder kosten voor toegang. Heel wat hebben hun geboorte-, huwelijks- en overlijdensregisters (actes d'etat civil) online, of op zijn minst de tienjarige indexen. Over het algemeen kunt u verwachten dat u digitale afbeeldingen van de originele boeken zult vinden, maar geen doorzoekbare database of index. Dit is niet meer werk dan dezelfde records bekijken op microfilm, en u kunt zoeken vanuit het comfort van thuis! Verken deze lijst met Online Franse genealogierapporten voor links, of kijk op de website van de Archives Departmentales die de archieven bewaart voor de stad van je voorouder. Verwacht echter geen records minder dan 100 jaar online te vinden.

Sommige genealogische verenigingen en andere organisaties hebben online indexen, transcripties en samenvattingen gepubliceerd uit Franse burgerregisters. Op abonnementen gebaseerde toegang tot getranscribeerde pre-1903 actes d'etat civil van verschillende genealogische verenigingen en organisaties is beschikbaar via de Franse site Geneanet.org op Actes de naissance, de mariage et de décès. Op deze site kunt u op achternaam zoeken op alle afdelingen en de resultaten bieden over het algemeen voldoende informatie om te bepalen of een bepaald record het record is dat u zoekt voordat u betaalt om het volledige record te bekijken.

Uit de bibliotheek met familiegeschiedenis

Een van de beste bronnen voor burgerlijke standen voor onderzoekers die buiten Frankrijk wonen, is de Family History Library in Salt Lake City. Ze hebben tot 1870 de microfilmregistratie van ongeveer de helft van de departementen in Frankrijk en sommige tot 1890. Over het algemeen zult u niets vinden dat vanaf de jaren 1900 is gefilmd vanwege de 100 jaar privacywetgeving. De Family History Library heeft ook microfilmkopieën van de tienjarige indexen voor bijna elke stad in Frankrijk. Om te bepalen of de bibliotheek voor familiegeschiedenis de registers voor uw stad of dorp heeft gefilmd, zoekt u gewoon naar de stad / dorp in de online catalogus voor familiegeschiedenis. Als de microfilms bestaan, kunt u ze lenen voor een nominale vergoeding en ze naar uw plaatselijke centrum voor familiegeschiedenis sturen (beschikbaar in alle 50 Amerikaanse staten en in landen over de hele wereld) om te bekijken.

Bij de plaatselijke Mairie

Als de bibliotheek voor familiegeschiedenis niet over de door u gezochte gegevens beschikt, moet u een kopie van de burgerlijke stand verkrijgen bij het kantoor van de lokale burgerlijke stand (bureau de l'état civil) voor de stad van je voorouder. Dit kantoor bevindt zich meestal in het stadhuis (mairie) verzendt meestal kosteloos een of twee geboorte-, huwelijks- of overlijdensakten. Ze hebben het echter erg druk en zijn niet verplicht om op uw verzoek te reageren. Vraag voor een antwoord maximaal twee certificaten tegelijk aan en neem zoveel mogelijk informatie op. Het is ook een goed idee om een ​​donatie toe te voegen voor hun tijd en kosten. Zie Franse genealogierecords per e-mail aanvragen voor meer informatie.

Het kantoor van de lokale registrar is eigenlijk uw enige bron als u op zoek bent naar records die minder dan 100 jaar oud zijn. Deze gegevens zijn vertrouwelijk en worden alleen verzonden naar directe afstammelingen. Om dergelijke gevallen te ondersteunen, moet u geboortecertificaten voor uzelf en elk van de voorouders boven u verstrekken in een directe lijn naar de persoon waarvoor u het dossier aanvraagt. Het wordt ook aanbevolen dat u een eenvoudig stamboomdiagram verstrekt waarin uw relatie tot het individu wordt weergegeven, waarmee de registrar kan controleren of u alle benodigde bewijsstukken heeft verstrekt.

Als u van plan bent om de Mairie persoonlijk te bezoeken, bel of schrijf van tevoren om vast te stellen dat zij de registers hebben waarnaar u op zoek bent en om hun openingstijden te bevestigen. Zorg ervoor dat u ten minste twee vormen van identiteitsbewijs met foto meeneemt, inclusief uw paspoort als u buiten Frankrijk woont. Als u op zoek bent naar records van minder dan 100 jaar, neem dan alle benodigde ondersteunende documentatie mee zoals hierboven beschreven.

Parochieregisters of kerkelijke archieven in Frankrijk zijn een buitengewoon waardevolle bron voor genealogie, vooral vóór 1792 toen de burgerlijke stand van kracht werd.

Wat zijn parochieregisters?

De katholieke religie was de staatsgodsdienst van Frankrijk tot 1787, met uitzondering van de periode van 'Tolerantie van het protestantisme' van 1592-1685. De katholieke parochieregisters (Registres Paroissiaux of Registres de Catholicit) waren de enige methode voor het registreren van geboorten, sterfgevallen en huwelijken in Frankrijk voorafgaand aan de invoering van staatsregistratie in september 1792. Parochieregisters dateren al in 1334, hoewel het merendeel van de overgebleven records dateert uit het midden van 1600. Deze vroege archieven werden in het Frans en soms in het Latijn bewaard. Ze omvatten ook niet alleen doopsels, huwelijken en begrafenissen, maar ook bevestigingen en huwelijken.

De informatie in de parochieregisters varieerde in de tijd. De meeste kerkverslagen bevatten minimaal de namen van de betrokken personen, de datum van het evenement en soms de namen van de ouders. Latere gegevens bevatten meer details, zoals leeftijden, beroepen en getuigen.

Waar vindt u Franse parochieregisters

De meeste kerkverslagen vóór 1792 zijn in het bezit van de Archives Départementales, hoewel enkele kleine parochiekerken deze oude registers nog behouden. Bibliotheken in grotere dorpen en steden kunnen dubbele kopieën van deze archieven bevatten. Zelfs sommige gemeentehuizen hebben collecties parochieregisters. Veel van de oude parochies zijn gesloten en hun gegevens zijn gecombineerd met die van een nabijgelegen kerk. Verschillende kleine steden / dorpen hadden geen eigen kerk en hun archieven zijn meestal te vinden in een parochie van een nabijgelegen stad. Een dorp kan zelfs in verschillende periodes tot verschillende parochies hebben behoord. Als je je voorouders niet kunt vinden in de kerk waar je denkt dat ze zouden moeten zijn, controleer dan de aangrenzende parochies.

De meeste afdelingsarchieven doen geen onderzoek in parochieregisters voor u, hoewel ze reageren op schriftelijke vragen over de verblijfplaats van de parochieregisters van een specifieke plaats. In de meeste gevallen moet u de archieven persoonlijk bezoeken of een professionele onderzoeker inhuren om de archieven voor u te verkrijgen. De Family History Library heeft ook records van de katholieke kerk op microfilm voor meer dan 60% van de afdelingen in Frankrijk. Sommige deparmentale archieven, zoals Yvelines, hebben hun parochieregisters gedigitaliseerd en online gezet. Zie online Franse genealogierapporten.

Parochierecords uit 1793 zijn in het bezit van de parochie, met een kopie in het Diocesane archief. Deze archieven bevatten meestal niet zoveel informatie als de burgerlijke archieven van die tijd, maar vormen nog steeds een belangrijke bron van genealogische informatie. De meeste pastoors zullen reageren op schriftelijke verzoeken om geregistreerde exemplaren indien voorzien van volledige details van de namen, data en soort evenement. Soms hebben deze records de vorm van fotokopieën, hoewel de informatie vaak alleen wordt getranscribeerd om slijtage aan kostbare documenten te voorkomen. Veel kerken vereisen donaties van ongeveer 50-100 frank ($ 7-15), dus neem dit op in uw brief voor het beste resultaat.

Hoewel burgerlijke en parochieregisters het grootste aantal records voor Frans voorouderlijk onderzoek bieden, zijn er andere bronnen die details over uw verleden kunnen bieden.

Volkstellingen

Tellingen werden elke vijf jaar in Frankrijk gehouden vanaf 1836 en bevatten de namen (voor- en achternaam) van alle leden die in het huishouden wonen met hun geboortedata en -plaatsen (of hun leeftijden), nationaliteit en beroepen. Twee uitzonderingen op de vijfjarenregel zijn de volkstelling van 1871 die feitelijk in 1872 werd gehouden, en de volkstelling van 1916 die werd overgeslagen vanwege de Eerste Wereldoorlog. Sommige gemeenschappen hebben ook een eerdere volkstelling voor 1817. De volkstellingen in Frankrijk dateren uit 1772, maar noteerden vóór 1836 meestal alleen het aantal mensen per huishouden, hoewel ze soms ook het hoofd van het huishouden zouden omvatten.

Volkstellingen in Frankrijk worden niet vaak gebruikt voor genealogisch onderzoek omdat ze niet zijn geïndexeerd, waardoor het moeilijk is om een ​​naam erin te vinden. Ze werken goed voor kleinere steden en dorpen, maar het vinden van een stadswonend gezin in een volkstelling zonder een straatadres kan erg tijdrovend zijn. Indien beschikbaar, kunnen volkstellingen echter een aantal nuttige aanwijzingen geven over Franse gezinnen.

Franse volkstellingen worden bewaard in archieven van afdelingen, waarvan een paar deze online beschikbaar hebben gesteld in digitaal formaat (zie Online Franse genealogierapporten). Sommige volkstellingen zijn ook gefilmd door de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (Mormoonse kerk) en zijn verkrijgbaar via uw plaatselijke centrum voor familiegeschiedenis. Stemlijsten uit 1848 (vrouwen worden niet vermeld tot 1945) kunnen ook nuttige informatie bevatten zoals namen, adressen, beroepen en geboorteplaats.

begraafplaatsen

In Frankrijk zijn grafstenen met leesbare inscripties al in de 18e eeuw te vinden. Begraafplaatsbeheer wordt beschouwd als een publieke zorg, dus de meeste Franse begraafplaatsen zijn goed onderhouden. Frankrijk heeft ook wetten die het hergebruik van graven regelen na een bepaalde periode. In de meeste gevallen wordt het graf verhuurd voor een bepaalde periode - meestal tot 100 jaar - en dan is het beschikbaar voor hergebruik.

Begraafplaatsregisters in Frankrijk worden meestal bewaard in het plaatselijke stadhuis en kunnen de naam en leeftijd van de overledene, de geboortedatum, overlijdensdatum en woonplaats bevatten. De begraafplaatshouder kan ook records hebben met gedetailleerde informatie en zelfs relaties. Neem contact op met de keeper voor een lokale begraafplaats voordat je foto's maakt, omdat het illegaal is om Franse grafstenen te fotograferen zonder toestemming.

Militaire gegevens

Een belangrijke bron van informatie voor mannen die in de Franse strijdkrachten dienden, zijn de militaire archieven die in het bezit zijn van de historische diensten van het leger en de marine in Vincennes, Frankrijk. Records overleven al in de 17e eeuw en kunnen informatie bevatten over de vrouw van een man, kinderen, huwelijksdatum, namen en adressen voor nabestaanden, een fysieke beschrijving van de man en details van zijn dienst. Deze militaire archieven worden gedurende 120 jaar vanaf de geboorte van een soldaat vertrouwelijk bewaard en worden daarom zelden gebruikt in Frans genealogisch onderzoek. Archivarissen in Vincennes beantwoorden af ​​en toe schriftelijke verzoeken, maar u moet de exacte naam van de persoon, tijdsperiode, rang en regiment of schip vermelden. De meeste jonge mannen in Frankrijk moesten zich registreren voor militaire dienst en deze dienstplichtgegevens kunnen ook waardevolle genealogische informatie opleveren. Deze records bevinden zich in de afdelingsarchieven en worden niet geïndexeerd.

Notariële archieven

Notariële archieven zijn zeer belangrijke bronnen van genealogische informatie in Frankrijk. Dit zijn documenten die zijn opgesteld door notarissen en die documenten kunnen bevatten zoals huwelijkse nederzettingen, testamenten, inventarissen, voogdijovereenkomsten en eigendomsoverdrachten (andere land- en gerechtelijke archieven worden bewaard in de nationale archieven (archieven nationales), mairies of departementale archieven. enkele van de oudste beschikbare archieven in Frankrijk, waarvan sommige dateren uit de jaren 1300. De meeste Franse notariële archieven worden niet geïndexeerd, wat onderzoek naar hen moeilijk kan maken. Het merendeel van deze records bevindt zich in het departementale archief van de naam van de notaris en zijn woonplaats. Het is bijna onmogelijk om deze archieven te onderzoeken zonder de archieven persoonlijk te bezoeken of een professionele onderzoeker in te huren om dit voor u te doen.

Joodse en protestantse archieven

Vroeg-protestantse en joodse archieven in Frankrijk kunnen iets moeilijker te vinden zijn dan de meeste. Veel protestanten vluchtten in de 16e en 17e eeuw uit Frankrijk om te ontsnappen aan religieuze vervolging die ook het bijhouden van registers ontmoedigde. Sommige protestantse registers zijn te vinden in lokale kerken, gemeentehuizen, het departementale archief of de protestantse historische gemeenschap in Parijs.