Voor velen is taal de grootste barrière om Shakespeare te begrijpen. Perfect competente artiesten kunnen worden verlamd van angst wanneer ze bizarre woorden zien zoals 'Methinks' en 'Peradventure' - iets dat we Shakespearaphobia noemen.
Als een manier om deze natuurlijke angst tegen te gaan, beginnen we vaak door nieuwe studenten of artiesten te vertellen dat Shakespeare hardop praten niet hetzelfde is als het leren van een nieuwe taal - het is meer luisteren naar een sterk accent en je oor past zich snel aan het nieuwe dialect aan . Al snel kun je het meeste begrijpen van wat er wordt gezegd.
Zelfs als je in de war bent over sommige woorden en zinnen, moet je nog steeds betekenis kunnen oppikken uit de context en de visuele signalen die je van de spreker ontvangt.
Kijk hoe snel kinderen tijdens hun vakantie accenten en nieuwe taal oppikken. Dit bewijst hoe flexibel we zijn in nieuwe manieren van spreken. Hetzelfde geldt voor Shakespeare en het beste tegengif voor Shakespearaphobia is achterover leunen, ontspannen en luisteren naar de gesproken en uitgevoerde tekst.
Moderne vertalingen in één oogopslag
Hier zijn moderne vertalingen van de top 10 meest voorkomende Shakespeariaanse woorden en zinnen.
Thee, Gij, Uw en Uw (u en uw) Het is een veel voorkomende mythe dat Shakespeare nooit de woorden 'jij' en 'jouw' gebruikt - eigenlijk zijn deze woorden gemeengoed in zijn stukken. Hij gebruikt echter ook de woorden "u / gij" in plaats van "u" en het woord "uw / uw" in plaats van "uw". Soms gebruikt hij zowel 'jij' als 'jouw' in dezelfde toespraak. Dit komt simpelweg omdat in Tudor Engeland de oudere generatie 'jij' en 'jouw' zei om een status of eerbied voor autoriteit aan te duiden. Daarom zullen de oudere 'gij' en 'uw' worden gebruikt om een koning aan te spreken, waardoor de nieuwere 'u' en 'uw' voor meer informele gelegenheden achterblijven. Kort na het leven van Shakespeare stierf de oudere vorm!
Kunst (zijn) Hetzelfde geldt voor "kunst", wat "zijn" betekent. Dus een zin die begint met "gij zijt" betekent eenvoudig "U bent".
Ay (Ja) "Ay" betekent gewoon "ja". Dus "Ay, My Lady" betekent gewoon "Ja, My Lady".
Zou (wensen) Hoewel het woord 'wish' wel voorkomt in Shakespeare, zoals wanneer Romeo zegt 'ik wou dat ik een wang voor die hand was', vinden we vaak dat 'zou' worden gebruikt. Bijvoorbeeld: "Ik zou willen dat ik ..." betekent "Ik wou dat ik was ..."
Give Me Leave To (Allow Me To) "Mij toestemming geven", betekent eenvoudig "mij toestemming geven".
Helaas (helaas) 'Helaas' is een veelgebruikt woord dat tegenwoordig niet wordt gebruikt. Het betekent gewoon "helaas", maar in het moderne Engels is er geen exact equivalent.
Sirrah (meneer) "Sirrah" betekent "Sir" of "Mister".
-eth Soms klinken de eindes van Shakespeariaanse woorden vreemd, hoewel de kern van het woord bekend is. Bijvoorbeeld "spreekt" betekent gewoon "spreken" en "zeggen" betekent "zeggen".
Niet doen, doen en doen Een belangrijke afwezigheid van Shakespeariaans Engels is "niet doen". Dit woord was er toen gewoon niet. Dus, als je tegen een vriend in Tudor, Engeland zei: "Wees niet bang", dan zou je gezegd hebben: "Wees niet te gast". Waar we vandaag zouden zeggen: "Doe me geen pijn", zou Shakespeare hebben gezegd: "Doe pijn ik niet. 'De woorden' doen 'en' deden 'waren ook ongewoon, dus in plaats van te zeggen' hoe zag hij eruit? 'zou Shakespeare hebben gezegd:' hoe zag hij eruit? 'en in plaats van' bleef ze lang? "Shakespeare zou hebben gezegd," bleef ze lang? "Dit verschil verklaart de onbekende woordvolgorde in sommige Shakespeariaanse zinnen.
Het is belangrijk op te merken dat toen Shakespeare leefde, de taal in beweging was en veel moderne woorden voor het eerst in de taal werden geïntegreerd. Shakespeare heeft zelf veel nieuwe woorden en zinnen bedacht. De taal van Shakespeare is daarom een mengeling van oud en nieuw.