Hoe plagiaat in de journalistiek te voorkomen

We hebben allemaal gehoord over plagiaat op een of ander gebied. Het lijkt erop dat er om de week verhalen zijn over studenten, schrijvers, historici en songwriters die het werk van anderen plagiaat.

Maar, het meest verontrustend voor journalisten, is de afgelopen jaren een aantal spraakmakende gevallen geweest van plagiaat door journalisten.

In 2011 bijvoorbeeld, werd Kendra Marr, een transportverslaggever voor Politico, gedwongen af ​​te treden nadat haar redacteuren ten minste zeven verhalen hadden ontdekt waarin ze materiaal uit artikelen in concurrerende nieuwszenders had gehaald.

De redactie van Marr kreeg lucht van wat er gebeurde van een verslaggever van de New York Times die hen opmerkte op overeenkomsten tussen zijn verhaal en een verhaal dat Marr had gedaan.

Het verhaal van Marr dient als een waarschuwend verhaal voor jonge journalisten. Marr, recent afgestudeerd aan de journalistiekschool van de Northwestern University, was een rijzende ster die al in The Washington Post had gewerkt voordat hij in 2009 naar Politico verhuisde.

Het probleem is dat de verleiding om te plagiaat groter is dan ooit vanwege internet, dat een schijnbaar oneindige hoeveelheid informatie plaatst met slechts een muisklik.

Maar het feit dat plagiaat gemakkelijker is, betekent dat verslaggevers waakzamer moeten zijn om zich hiertegen te wapenen. Dus wat moet u weten om plagiaat in uw rapportage te voorkomen? Laten we de term definiëren.

Wat is plagiaat??

Plagiaat betekent dat je het werk van iemand anders claimt door het in je verhaal te plaatsen zonder toeschrijving of krediet. In de journalistiek kan plagiaat verschillende vormen aannemen:

• Informatie: dit omvat het gebruik van informatie die een andere verslaggever heeft verzameld zonder die informatie aan de verslaggever of zijn of haar publicatie toe te rekenen. Een voorbeeld zou een verslaggever zijn die specifieke details gebruikt over een misdrijf - laten we zeggen de kleur van de schoenen van een moordslachtoffer - in zijn verhaal dat niet uit de politie komt, maar uit een artikel van een andere verslaggever.
• Schrijven: als een verslaggever een verhaal op een bijzonder onderscheidende of ongebruikelijke manier schrijft en een andere verslaggever passages uit dat verhaal kopieert naar zijn eigen artikel, is dat een voorbeeld van plagiaat.
• Ideeën: dit gebeurt wanneer een journalist, meestal een columnist of nieuwsanalist, een nieuw idee of theorie over een kwestie in het nieuws naar voren brengt en een andere verslaggever dat idee kopieert.

Plagiaat vermijden

Dus hoe voorkom je plagiaat van het werk van een andere verslaggever?

• Doe je eigen rapportage: De eenvoudigste manier om plagiaat te voorkomen, is door zelf te rapporteren. Op die manier vermijd je de verleiding om informatie te stelen uit het verhaal van een andere verslaggever en heb je de voldoening om werk te produceren dat helemaal van jou is. Maar wat als een andere verslaggever een "primeur" krijgt, een sappig stukje informatie dat u niet hebt? Probeer eerst de informatie zelf te krijgen. Als dat niet lukt ...
• Geef krediet waar krediet verschuldigd is: Als een andere verslaggever een stuk informatie opgraaft dat u niet alleen kunt krijgen, moet u die informatie toeschrijven aan die verslaggever of, meer gebruikelijk, aan de nieuwszender waarvoor die verslaggever werkt.
• Controleer uw exemplaar: Nadat je je verhaal hebt geschreven, lees je het verschillende keren om er zeker van te zijn dat je geen informatie hebt gebruikt die niet van jou is. Vergeet niet dat plagiaat niet altijd een bewuste handeling is. Soms kan het je verhaal binnensluipen zonder dat je het zelf door hebt, gewoon door informatie te gebruiken die je op een website of in een krant hebt gelezen. Neem de feiten in je verhaal door en vraag jezelf af: heb ik dit zelf verzameld?