Hoe werken congresconferentiecomités?
Share
Een congrescomité bestaat uit leden van het Huis van Afgevaardigden en de Senaat en is belast met het oplossen van meningsverschillen over een specifiek stuk wetgeving. Een commissie bestaat meestal uit senior leden van de vaste commissies van elk huis die oorspronkelijk de wetgeving hebben overwogen.
Het doel van congrescomités
Conferentiecomités worden opgericht nadat het Huis en de Senaat verschillende versies van een stuk wetgeving hebben aangenomen. Conferentiecomités moeten onderhandelen over een compromisvoorstel waarover door beide Kamers van het Congres zal worden gestemd. Dit komt omdat beide huizen van het Congres volgens de Amerikaanse grondwet identieke wetgeving moeten aannemen om het wetsvoorstel wet te laten worden.
Het conferentiecomité is meestal samengesteld uit de hogere leden van de respectieve vaste en parlementaire commissies die oorspronkelijk de wetgeving hebben overwogen. Elke Congreskamer bepaalt het aantal deelnemers; er is geen vereiste dat het aantal deelnemers uit de twee kamers gelijk is.
Stappen voor het indienen van een wetsvoorstel bij een conferentiecomité
Het verzenden van een factuur naar een conferentiecomité omvat vier stappen, drie van de stappen zijn vereist, de vierde niet. Beide huizen zijn nodig om de eerste drie stappen te voltooien.
- Fase van onenigheid. Hier zijn de senaat en het huis het eens dat ze het niet eens zijn. Volgens "Conferentiecomité en bijbehorende procedures: een inleiding" kan de overeenkomst worden bereikt door:
- De senaat dringt aan op zijn eigen amendement (s) op een door het huis aangenomen wetsontwerp of amendement.
- De Senaat is het niet eens met de wijziging (en) van het Huis op een door de Senaat aangenomen wetsvoorstel of wijziging.
- Dan moeten het Huis en de Senaat komen overeen een conferentiecomité op te richten om het meningsverschil over de wetgeving op te lossen.
- In een optionele stap kan elk huis een beweging geven om te instrueren. Dit zijn instructies over de posities van de deelnemers, hoewel ze niet bindend zijn.
- Elk huis benoemt vervolgens zijn conferentieleden.
Congrescommissie commissie Bepalingen
Na overleg kunnen de deelnemers een of meer aanbevelingen doen. De commissie kan bijvoorbeeld aanbevelen (1) dat de Kamer afziet van alle of sommige van haar amendementen; (2) dat de senaat afziet van zijn meningsverschil met alle of bepaalde amendementen van het Huis en daarmee instemt; of (3) dat het conferentiecomité niet geheel of gedeeltelijk kan instemmen. Meestal is er echter een compromis.
Om haar activiteiten af te ronden, moet een meerderheid van zowel de delegaties van het Huis als de Senaat naar de conferentie het conferentierapport ondertekenen.
Het conferentieverslag stelt een nieuwe wetgevende taal voor die wordt gepresenteerd als een wijziging van de oorspronkelijke wet die door elke kamer is aangenomen. Het conferentieverslag bevat ook een gemeenschappelijke toelichting, waarin onder meer de wetgevingsgeschiedenis van het wetsvoorstel wordt vastgelegd.
Het conferentieverslag gaat rechtstreeks naar de verdieping van elke kamer voor een stemming; het kan niet worden gewijzigd. De Congressional Budget Act van 1974 beperkt het debat van de Senaat over conferentieverslagen over rekeningen voor begrotingsafstemming tot 10 uur.
Andere soorten commissies
- Vaste commissies: Deze permanente commissies zijn ingesteld volgens het vaste reglement van de Senaat en zijn gespecialiseerd in de behandeling van specifieke vakgebieden. Vanaf september 2016 heeft de Senaat momenteel 16 vaste commissies, volgens Senate.gov.
- Gemengde commissies: Deze commissies omvatten lidmaatschap van beide huizen van het Congres. Gemengde commissies worden opgericht met nauwe rechtsgebieden en hebben doorgaans niet de bevoegdheid om wetgeving te rapporteren.
- Speciale of geselecteerde commissies door de Senaat worden ingesteld voor een specifieke periode om een bepaald onderzoek of onderzoek uit te voeren. Deze commissies kunnen al dan niet de bevoegdheid hebben om wetgeving aan de Senaat te rapporteren.
