Geschiedenis van de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen, België

De Olympische Spelen van 1920 (ook bekend als de VII Olympiade) volgden op de voet het einde van de Eerste Wereldoorlog, die van 20 april tot 12 september 1920 werd gehouden in Antwerpen, België. De oorlog was verwoestend geweest, met massale vernietiging en monsterlijk verlies van leven, waardoor veel landen niet in staat waren deel te nemen aan de Olympische Spelen.

Toch gingen de Olympische Spelen van 1920 verder en zagen het eerste gebruik van de iconische Olympische vlag, de eerste keer dat een representatieve atleet de officiële Olympische eed aflegde, en de eerste keer dat witte duiven (die vrede vertegenwoordigden) werden vrijgelaten.

Snelle feiten: Olympische Spelen 1920

• Official Who Opened the Games: Koning Albert I van België
• Persoon die de olympische vlam ontstak: (Dit was geen traditie tot de Olympische Spelen van 1928)
• Aantal atleten: 2.626 (65 vrouwen, 2.561 mannen)
• Aantal landen: 29
• Aantal evenementen: 154

Ontbrekende landen

De wereld had veel bloedvergieten gezien uit de Eerste Wereldoorlog, waardoor velen zich afvroegen of de aanvallers van de oorlog voor de Olympische Spelen moesten worden uitgenodigd.

Aangezien de Olympische idealen uiteindelijk stelden dat alle landen toegang tot de Spelen mochten krijgen, mochten Duitsland, Oostenrijk, Bulgarije, Turkije en Hongarije niet worden verboden, ook geen uitnodiging ontvangen van het organisatiecomité. (Deze landen waren opnieuw niet uitgenodigd voor de Olympische Spelen van 1924)

Bovendien besloot de nieuw gevormde Sovjetunie niet aanwezig te zijn. (Atleten uit de Sovjetunie kwamen pas in 1952 terug op de Olympische Spelen.)

Onvoltooide gebouwen

Omdat de oorlog in heel Europa was verwoest, was financiering en materiaal voor de Spelen moeilijk te verkrijgen. Toen de atleten in Antwerpen aankwamen, was de bouw nog niet voltooid. Naast het feit dat het stadion nog niet af was, waren de atleten gehuisvest in krappe vertrekken en sliepen ze op opvouwbare babybedjes.

Zeer lage opkomst

Hoewel dit jaar de eerste was dat de officiële Olympische vlag werd gevlogen, waren er niet veel die het konden zien. Het aantal toeschouwers was zo laag - vooral omdat mensen zich na de oorlog geen kaartjes konden veroorloven - dat België meer dan 600 miljoen frank verloor bij het hosten van de Spelen.

Verbazingwekkende verhalen

Positiever was dat de 1920 Games opmerkelijk waren voor de eerste verschijning van Paavo Nurmi, een van de "Flying Finns". Nurmi was een hardloper die rende als een mechanische man - het lichaam rechtop, altijd in een gelijkmatig tempo. Nurmi droeg zelfs een chronometer met zich mee terwijl hij rende zodat hij gelijkmatig kon lopen. Nurmi keerde terug om te rennen in de 1924 en de Olympische Spelen van 1928 en won in totaal zeven gouden medailles.

De oudste olympische atleet

Hoewel we normaal gesproken aan Olympische atleten denken als jong en vastgebonden, was de oudste Olympische atleet aller tijden 72 jaar oud. Zweedse schutter Oscar Swahn had al deelgenomen aan twee Olympische Spelen (1908 en 1912) en had vijf medailles gewonnen (waaronder drie gouden) voordat hij op de Olympische Spelen van 1920 verscheen. 

Op de Olympische Spelen van 1920 won de 72-jarige Swahn, die een lange witte baard droeg, een zilveren medaille in het 100-meter lange team met herten dubbele schoten.