Geschiedenis en huidige volgorde van Amerikaanse successie

De opvolging van de presidentiële lijn verwijst naar de manier waarop verschillende federale overheidsfunctionarissen aannemen dat het ambt van president van de Verenigde Staten het ambt verlaat voordat een gekozen opvolger wordt ingehuldigd. Als de president sterft, ontslag neemt of wordt afgezet door afzetting, wordt de vice-president van de Verenigde Staten president voor de rest van de ambtstermijn van de voormalige president. Mocht de vice-president niet in staat zijn om te dienen, dan fungeert de volgende ambtenaar in de opvolgingslijn als president.

Het Amerikaanse congres worstelde met de kwestie van de opvolging van de president in de geschiedenis van het land. Waarom? Welnu, tussen 1901 en 1974 hebben vijf vice-presidenten het topambt overgenomen door vier presidentiële doden en één ontslag. In feite is tussen de jaren 1841 tot 1975 meer dan een derde van alle Amerikaanse presidenten overleden in functie, afgetreden of gehandicapt geworden. Zeven vice-presidenten zijn gestorven in functie en twee hebben ontslag genomen wat resulteerde in een totaal van 37 jaar waarin het kantoor van vice-president volledig vacant was.

Het systeem van presidentiële opvolging

Onze huidige methode van presidentiële opvolging is gebaseerd op:

• Het 20e amendement (artikel II, afdeling 1, clausule 6)
• Het 25e amendement
• De wet op de presidentiële opvolging van 1947

President en vice-president

De 20e en 25e wijzigingen stellen procedures en vereisten vast voor de vice-president om de taken en bevoegdheden van de president op zich te nemen als de president permanent of tijdelijk gehandicapt wordt.
In het geval van de tijdelijke handicap van de president fungeert de vice-president als president totdat de president is hersteld. De president kan het begin en einde van zijn of haar eigen handicap verklaren. Maar als de president niet in staat is om te communiceren, kunnen de vice-president en een meerderheid van het kabinet van de president, of "... een ander orgaan zoals het Congres wettelijk kan bepalen ..." de staat van de president bepalen.
Mocht het vermogen van de president om te dienen worden betwist, beslist het Congres. Zij moeten binnen 21 dagen en met een tweederde stem van elke kamer bepalen of de president in staat is om te dienen of niet. Totdat ze dat doen, fungeert de vice-president als president.
Het 25e amendement biedt ook een methode voor het vervullen van een vacature van de vice-president. De president moet een nieuwe vice-president voordragen, die moet worden bevestigd met een meerderheid van stemmen van beide huizen van het Congres. Tot de ratificatie van het 25e amendement, bepaalde de grondwet dat alleen de taken en niet de daadwerkelijke titel als president aan de vice-president moesten worden overgedragen.
In oktober 1973 nam vice-president Spiro Agnew ontslag en president Richard Nixon nomineerde Gerald R. Ford om het kantoor te vervullen. in augustus 1974 nam president Nixon ontslag, vice-president Ford werd president en nomineerde Nelson Rockefeller als de nieuwe vice-president. Hoewel de omstandigheden die hen hebben veroorzaakt, onsmakelijk zijn, zijn de overdrachten van vice-presidentiële macht soepel verlopen en met weinig of geen controverse.

Voorbij de president en vice-president

De wet op de presidentiële opvolging van 1947 had betrekking op de gelijktijdige handicap van zowel de president als de vice-president. Volgens deze wet zijn hier de kantoren en huidige ambtsdragers die president worden als zowel de president als de vice-president worden uitgeschakeld. Vergeet niet, om het presidentschap op zich te nemen, moet een persoon ook voldoen aan alle wettelijke vereisten om als president te dienen.

De volgorde van presidentiële opvolging, samen met de persoon die momenteel president zou worden, is als volgt:
1. Vice-president van de Verenigde Staten - Mike Pence

2. Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden - Paul Ryan

3. President pro tempore van de Senaat - Orrin Hatch

Twee maanden na het opvolgen van Franklin D. Roosevelt in 1945, suggereerde president Harry S. Truman dat de voorzitter van het Huis en de president pro tempore van de Senaat in de lijn van opvolging voor de kabinetsleden zouden worden geplaatst om ervoor te zorgen dat de president nooit zijn potentiële opvolger kunnen benoemen.  

Zowel de staatssecretaris als andere kabinetssecretarissen worden benoemd door de president met goedkeuring van de senaat, terwijl de voorzitter van het huis en de president pro tempore van de senaat door het volk worden gekozen. De leden van de Tweede Kamer kiezen de voorzitter van de Tweede Kamer. Evenzo wordt de president pro tempore gekozen door de senaat. Hoewel het geen vereiste is, zijn zowel de voorzitter van het Parlement als de president pro tempore traditioneel leden van de partij die de meerderheid in hun eigen kamer houdt. Het congres keurde de wijziging goed en verplaatste de Spreker en President pro tempore voor de kabinetssecretarissen in de volgorde van opvolging.

De secretarissen van het kabinet van de president vullen nu het saldo van de volgorde van presidentiële opvolging in:
4. Staatssecretaris - Mike Pompeo
5. Secretaris van de Schatkist - Steven Mnuchin
6. Secretaris van Defensie - Gen. James Mattis
7. Procureur-generaal - waarnemend procureur-generaal Matthew G. Whitaker
8. Secretaris van Binnenlandse Zaken - Ryan Zinke
9. Minister van Landbouw - Sonny Perdue
10. Secretaris van Koophandel - Wilbur Ross
11. Secretaris van Arbeid - Alex Acosta
12. Secretaris van Gezondheid en Human Services - Alex Azar
13. Secretaris van Volkshuisvesting en stadsontwikkeling - Dr. Ben Carson
14. Secretaris van Transport - Elaine Chao
15. Secretaris van Energie - Rick Perry
16. Secretaris van Onderwijs - Betsy DeVos
17. Secretaris van veteranenzaken - Robert Wilkie
18. Secretaris van Binnenlandse Veiligheid - Kirstjen M. Nielsen

 Presidenten die ambtshalve zijn aangenomen

Chester A. Arthur
Calvin Coolidge
Millard Fillmore
Gerald R. Ford *
Andrew Johnson
Lyndon B. Johnson
Theodore Roosevelt
Harry S. Truman
John Tyler

* Gerald R. Ford nam het kantoor over na het ontslag van Richard M. Nixon. Alle anderen zijn aangetreden vanwege het overlijden van hun voorganger.

Presidenten die dienden maar nooit werden gekozen

Chester A. Arthur
Millard Fillmore
Gerald R. Ford
Andrew Johnson
John Tyler
Presidenten die geen vice-president hadden *

Chester A. Arthur
Millard Fillmore
Andrew Johnson
John Tyler
* Het 25e amendement vereist nu dat presidenten een nieuwe vice-president voordragen.