Hesiodus vijf leeftijden van de mens

De klassieke Griekse Five Ages of Man werden voor het eerst opgeschreven in een 8e eeuw v.Chr gedicht geschreven door een herder genaamd Hesiod, die samen met Homer een van de vroegste Griekse epische dichters was. Waarschijnlijk baseerde hij zijn werk op een onbekende oudere legende, mogelijk uit Mesopotamië of Egypte.

Een epische inspiratie

Volgens de Griekse legende was Hesiod een boer uit de Boeotische regio van Griekenland die op een dag zijn schapen hoedde toen hij de Negen Musen ontmoette. The Nine Muses waren de dochters van Zeus en Mnemosyne (Memory), goddelijke wezens die allerlei soorten makers hebben geïnspireerd, waaronder dichters, sprekers en artiesten. Volgens afspraak werden de muzen altijd aangeroepen aan het begin van een episch gedicht.

Op deze dag hebben de Muses Hesiod geïnspireerd om het epische gedicht van 800 regels te schrijven Werkt en dagen. Daarin vertelt Hesiod drie mythen: het verhaal van Prometheus 'diefstal van vuur, het verhaal van Pandora en haar doos met kwalen, en de vijf eeuwen van de mensheid. De vijf eeuwen van de mens is een Grieks scheppingsverhaal dat het geslacht van de mensheid traceert door vijf opeenvolgende "eeuwen" of "rassen", waaronder de Gouden Eeuw, de Zilveren Eeuw, de Bronstijd, de Heldentijd en het heden (tot Hesiodus) ) Ijzertijd.

De Gouden Eeuw

De Gouden Eeuw was de mythische eerste periode van de mens. De mensen uit de Gouden Eeuw werden gevormd door of voor de Titan Cronus, die de Romeinen Saturnus noemden. Stervelingen leefden als goden, zonder verdriet of zwoegen te kennen; toen ze stierven, leek het alsof ze in slaap vielen. Niemand werkte of werd ongelukkig. De lente eindigde nooit. Het wordt zelfs beschreven als een periode waarin mensen achterlijk ouder worden. Toen ze stierven, werden ze daimones (een Grieks woord dat pas later werd omgezet in 'demonen') die over de aarde zwierven. Toen Zeus de Titanen overwon, eindigde de Gouden Eeuw.

Volgens de dichter Pindar (517-438 vGT) heeft goud voor de Griekse geest een allegorische betekenis, dat wil zeggen de uitstraling van licht, geluk, gelukzaligheid en al het schoonste en het beste. In Babylonië was goud het metaal van de zon.

Zilver en bronzen leeftijden

Tijdens de zilveren eeuw van Hesiodus had de Olympische god Zeus de leiding. Zeus zorgde ervoor dat deze generatie van mensen geschapen werd als enorm inferieur aan de goden in uiterlijk en wijsheid. Hij verdeelde het jaar in vier seizoenen. De mens moest graan bewerken en onderdak zoeken, maar een kind kon 100 jaar spelen voordat het opgroeide. De mensen zouden de goden niet eren, dus Zeus zorgde ervoor dat ze werden vernietigd. Toen ze stierven, werden ze 'gezegende geesten van de onderwereld'. In Mesopotamië was zilver het metaal van de maan. Zilver is zachter met een dimmer glans dan goud.

De derde eeuw van Hesiodus was van brons. Zeus creëerde mannen van asbomen - een hard hout dat in speren wordt gebruikt. De mannen uit de bronstijd waren verschrikkelijk en sterk en oorlogszuchtig. Hun wapenrusting en huizen waren van brons; en zij aten geen brood, hoofdzakelijk levend van vlees. Het was deze generatie mannen die werd vernietigd door de vloed in de dagen van Prometheus 'zoon Deucalion en Pyrrha. Toen de bronzen mannen stierven, gingen ze naar de onderwereld. Koper (chalkos) en een component van brons is het metaal van Ishtar in Babylon. In Griekse en oudere mythen was brons verbonden met wapens, oorlog en oorlogvoering, en hun wapenrusting en huizen waren gemaakt van brons.

The Age of Heroes and the Iron Age

Voor het vierde tijdperk liet Hesiodus de metallurgische metafoor vallen en noemde het in plaats daarvan het tijdperk van de helden. The Age of Heroes was een historische periode voor Hesiodus, verwijzend naar het Myceense tijdperk en de verhalen verteld door Hesiodes collega-dichter Homer. De Age of Heroes was een betere en rechtvaardiger tijd toen de mannen die Henitheoi werden genoemd halfgoden waren, sterk, dapper en heldhaftig. velen werden vernietigd door de grote oorlogen van de Griekse legende. Na de dood gingen sommigen naar de onderwereld; anderen naar de Eilanden der Gezegenden.

De vijfde eeuw was de ijzertijd, de naam van Hesiodus voor zijn eigen tijd, en daarin werden alle moderne mannen door Zeus geschapen als slecht en egoïstisch, belast met vermoeidheid en verdriet. In deze tijd ontstonden allerlei soorten kwaad. Vroomheid en andere deugden verdwenen en de meeste goden die op aarde waren achtergelaten, lieten het achter. Hesiod voorspelde dat Zeus deze race ooit zou vernietigen. IJzer is het hardste metaal en het moeilijkst om te bewerken, in vuur gesmeed en gehamerd.

Hesiod's bericht

The Five Ages of Man is een lange passage van voortdurende degeneratie, waarbij de levens van mensen worden gevolgd als afstammend van een staat van primitieve onschuld naar het kwaad, met een enkele uitzondering voor de Age of Heroes. Sommige geleerden hebben opgemerkt dat Hesiodus het mythische en het realistische samen verweven heeft, waardoor een gemengd verhaal is ontstaan ​​op basis van een oud verhaal waarnaar kan worden verwezen en van kan worden geleerd.

bronnen:

• Fontenrose, Joseph. "Werk, gerechtigheid en de vijf leeftijden van Hesiodus." Klassieke Filologie 69.1 (1974): 1-16. Afdrukken.
• Ganz T. 1996. "Early Greek Myth." Johns Hopkins University Press: Baltimore.
• Griffiths JG. 1956. "Archeologie en de vijf eeuwen van Hesiodus." Journal of the History of Ideas 17 (1): 109-119.