Helen Pitts Douglass

Helen Pitts, geboren als Helen Pitts (1838 - 1903), was een suffragist en abolitionist in de 19e eeuw. Ze is het best bekend voor het trouwen van politicus en abolitionistische hervormer Frederick Douglass, een interraciaal huwelijk dat destijds verrassend en schandalig werd geacht.

Snelle feiten: Helen Pitts Douglass

• Voor-en achternaam: Helen Pitts Douglass
• Bezetting: Suffragist, hervormer en abolitionist
• Geboren: 1838 in Honeoye, New York
• Ging dood: 1903 in Washington, D.C.
• Bekend om: Helen Pitts Douglass, een blanke vrouw die trouwde met de leider van de gemengde rassen, Frederick Douglass, was zelf een pleitbezorger en drong aan op afschaffing, kiesrecht en de erfenis van haar man.
• Echtgenoot: Frederick Douglass (m. 1884-1895)

Vroege leven en werk

Helen Pitts is geboren en getogen in het kleine stadje Honeoye, New York. Haar ouders, Gideon en Jane Pitts, hadden een abolitionistische visie en namen deel aan anti-slavernijwerk. Ze was de oudste van vijf kinderen, en haar voorouders waren Priscilla Alden en John Alden, die met de Mayflower naar New England waren gekomen. Ze was ook een verre neef van president John Adams en van president John Quincy Adams.

Helen Pitts bezocht een vrouwelijk seminarie Methodisten seminarie in het nabijgelegen Lima, New York. Ze ging vervolgens naar Mount Holyoke Female Seminary, opgericht door Mary Lyon in 1837, en studeerde af in 1859.

Een lerares, gaf ze les aan het Hampton Institute in Virginia, een school opgericht na de Burgeroorlog voor de opvoeding van vrijgelatenen. In slechte gezondheid, en na een conflict waarin ze sommige lokale bewoners beschuldigde van het lastigvallen van studenten, verhuisde ze terug naar het ouderlijk huis in Honeoye.

In 1880 verhuisde Helen Pitts naar Washington, DC, om bij haar oom te wonen. Ze werkte samen met Caroline Winslow De Alpha, een publicatie over vrouwenrechten, en begon meer uitgesproken te zijn in de verkiezingsbeweging.

Frederick Douglass

Frederick Douglass, de bekende abolitionist en leider van de burgerrechten en ex-slaaf, was aanwezig bij en sprak op de 1848 Seneca Falls Woman's Rights Convention. Hij was een kennis van de vader van Helen Pitts, wiens huis deel uitmaakte van de pre-Civil War Underground Railroad. In 1872 was Douglass genomineerd - zonder zijn medeweten of toestemming - als de vice-presidentiële kandidaat van de Equal Rights Party, met Victoria Woodhull genomineerd voor de president. Minder dan een maand later brandde zijn huis in Rochester af, mogelijk het gevolg van brandstichting. Douglass verhuisde zijn familie, inclusief zijn vrouw, Anna Murray Washington, van Rochester, NY, naar Washington, DC.

In 1881 benoemde president James A. Garfield Douglass als registreerder van daden voor het District of Columbia. Helen Pitts, die naast Douglass woont, werd door Douglass aangenomen als bediende in dat kantoor. Hij was vaak op reis en werkte ook aan zijn autobiografie; Helen Pitts hielp hem daarbij.

In augustus 1882 stierf Anne Murray Douglass. Ze was al een tijdje ziek. Douglass raakte in een diepe depressie. Hij begon met Ida B. Wells te werken aan anti-lynchactivisme.

Getrouwd leven

Op 24 januari 1884 huwden Frederick Douglass en Helen Pitts in een kleine ceremonie in opdracht van de eerwaarde Francis J. Grimké bij hem thuis. Grimké, een vooraanstaande zwarte minister van Washington, was ook in slavernij geboren, ook met een blanke vader en een zwarte slavenmoeder. De zussen van zijn vader, de beroemde vrouwenrechten en abolitionistische hervormers Sarah Grimké en Angelina Grimké, hadden Francis en zijn broer Archibald in huis genomen toen ze het bestaan ​​van deze neefjes van gemengd ras ontdekten en voor hun opleiding hadden gezorgd. Het huwelijk lijkt hun vrienden en familie te hebben verrast.

De aankondiging in de New York Times (25 januari 1884) benadrukte wat waarschijnlijk als de schandalige details van het huwelijk zou worden gezien:

'Washington, 24 januari. Frederick Douglass, de gekleurde leider, is vanavond in deze stad getrouwd met juffrouw Helen M. Pitts, een blanke vrouw, voorheen uit Avon, NY. Het huwelijk vond plaats in het huis van Dr. Grimké, van de Presbyteriaanse kerk, was privé, slechts twee getuigen aanwezig. De eerste vrouw van de heer Douglass, die een gekleurde vrouw was, stierf ongeveer een jaar geleden. De vrouw met wie hij vandaag trouwde, is ongeveer 35 jaar oud en werkte als kopiist in zijn kantoor. De heer Douglass zelf is ongeveer 73 jaar oud en heeft dochters zo oud als zijn huidige vrouw. '

De ouders van Helen verzetten zich tegen het huwelijk vanwege het gemengde ras van Douglass (hij was geboren uit een zwarte moeder maar een blanke vader) en stopten met praten tegen haar. De kinderen van Frederick waren ook tegen en geloofden dat het zijn huwelijk met hun moeder onteerde. (Douglass had vijf kinderen met zijn eerste vrouw; één, Annie, stierf op 10-jarige leeftijd in 1860.) Anderen, zowel blank als zwart, uitten oppositie en waren zelfs verontwaardigd over het huwelijk.

Ze hadden echter steun vanuit sommige hoeken. Elizabeth Cady Stanton, oude vriend van Douglass hoewel op een belangrijk punt een politieke tegenstander van de prioriteit van vrouwenrechten en zwarte mannenrechten, behoorde tot de verdedigers van het huwelijk. Douglass reageerde met enige humor en zei: "Dit bewijst dat ik onpartijdig ben. Mijn eerste vrouw was de kleur van mijn moeder en de tweede, de kleur van mijn vader. 'Hij schreef ook,

“Mensen die zwijgen over de onwettige relaties van blanke slavenmeesters met hun gekleurde slavenvrouwen veroordeelden me luid omdat ik een paar tinten lichter dan ik met een vrouw trouwde. Ze zouden er geen bezwaar tegen hebben gehad dat ik een persoon had die veel donkerder van kleur was dan ik, maar om een ​​veel lichtere te trouwen, en van de teint van mijn vader in plaats van die van mijn moeder, was in de volksmond een schokkend feit , en eentje waarvoor ik door zowel blank als zwart moest worden verbannen. '

Helen was niet de eerste relatie die Douglass had gehad afgezien van zijn eerste vrouw. Vanaf 1857 had Douglass een intieme relatie met Ottilie Assing, een schrijver die een Duitse joodse immigrant was. Assing dacht blijkbaar dat hij met haar zou trouwen, vooral na de burgeroorlog, en geloofde dat zijn huwelijk met Anna niet langer zinvol voor hem was. Ze vertrok in 1876 naar Europa en was teleurgesteld dat hij zich daar nooit bij haar had aangesloten. De augustus nadat hij met Helen Pitts trouwde, pleegde ze, blijkbaar lijdend aan borstkanker, zelfmoord in Parijs, waardoor er geld in haar wil achterbleef om hem twee keer per jaar te krijgen zolang hij leefde.

Frederick Douglass 'Later Work and Travels

Van 1886 tot 1887 reisden Helen en Frederick Douglass samen naar Europa en Egypte. Ze keerden terug naar Washington en van 1889 tot 1891 diende Frederick Douglass als de Amerikaanse minister van Haïti, en Helen woonde daar bij hem. Hij nam ontslag in 1891 en in 1892 tot 1894 reisde hij uitgebreid, tegen lynchen. 

In 1892 begon hij te werken aan het vestigen van woningen in Baltimore voor zwarte huurders. Het jaar daarop was Douglass de enige Afro-Amerikaanse functionaris (als commissaris voor Haïti) op ​​de World's Columbian Exposition in Chicago. Radicaal tot het einde, werd hij in 1895 door een jonge man van kleur om advies gevraagd en hij bood dit aan: “Agiteer! Roer! Roer!”

Douglass keerde na een lezingenreis in februari 1895 terug naar Washington ondanks de achteruitgang van de gezondheid. Hij woonde een vergadering van de Nationale Vrouwenraad bij op 20 februari en sprak met een staande ovatie. Bij thuiskomst kreeg hij een beroerte en een hartaanval en stierf die dag. Elizabeth Cady Stanton schreef de lofrede die Susan B. Anthony afleverde. Hij werd begraven op Mount Hope Cemetery in Rochester, New York.

Werken aan de herdenking van Frederick Douglass

Nadat Douglass stierf, werd zijn testament dat Helen aan Cedar Hill overliet ongeldig verklaard, omdat het onvoldoende handtekeningen van getuigen had. De kinderen van Douglass wilden het landgoed verkopen, maar Helen wilde het als een gedenkteken voor Frederick Douglass. Ze werkte om geld in te zamelen om het als een gedenkteken te vestigen, met de hulp van Afro-Amerikaanse vrouwen, waaronder Hallie Quinn Brown. Helen Pitts Douglass gaf een lezing over de geschiedenis van haar man om geld binnen te halen en de publieke belangstelling te wekken. Ze was in staat om het huis en de aangrenzende hectaren te kopen, hoewel het zwaar was gehypothekeerd.

Ze werkte ook om een ​​wetsvoorstel goed te keuren waarin de Frederick Douglass Memorial and Historical Association zou worden opgenomen. Het wetsvoorstel, zoals oorspronkelijk geschreven, zou de overblijfselen van Douglass hebben verplaatst van Mount Hope Cemetery naar Cedar Hill. De jongste zoon van Douglass, Charles R. Douglass, protesteerde en citeerde de wens van zijn vader om begraven te worden op Mount Hope - en Helen ook te beledigen als een "metgezel" voor de latere jaren van Douglass.

Ondanks dit bezwaar slaagde Helen erin de rekening door het Congres te laten gaan om de herdenkingsvereniging op te richten. Als een teken van respect werden de overblijfselen van Frederick Douglass echter niet verplaatst naar Cedar Hill; Helen werd in plaats daarvan ook begraven op Mount Hope in 1903. Helen voltooide haar herdenkingsvolume over Frederick Douglass in 1901.

Tegen het einde van haar leven raakte Helen Douglass verzwakt en kon ze haar reizen en lezingen niet voortzetten. Ze schakelde de Eerw. Francis Grimké in voor de zaak. Hij overtuigde Helen Douglass om ermee in te stemmen dat als de hypotheek niet was betaald bij haar overlijden, het ingezamelde geld van het verkochte onroerend goed naar universiteitsbeurzen zou gaan in de naam van Frederick Douglass.

De nationale vereniging van gekleurde vrouwen was in staat om, na de dood van Helen Douglass, het onroerend goed te kopen en het landgoed als gedenkteken te houden, zoals Helen Douglass had voorzien. Sinds 1962 staat het Frederick Douglass Memorial Home onder het beheer van de National Park Service. In 1988 werd het de nationale historische plaats Frederick Douglass.

bronnen

• Douglass, Frederick. Leven en tijden van Frederick Douglass. 1881.
• Douglass, Helen Pitts. In Memoriam: Frederick Douglass. 1901.
• Harper, Michael S. "De liefdesbrieven van Helen Pitts." TriQuarterly. 1997.
• "Huwelijk van Frederick Douglass." The New York Times, 25 januari 1884. https://www.nytimes.com/1884/01/25/archives/marriage-of-frederick-douglass.html