Beoordeling van Heart of Darkness

Geschreven door Joseph Conrad aan de vooravond van de eeuw die het einde van het rijk zou betekenen dat het zo kritiek levert, Hart van duisternis is zowel een avonturenverhaal dat zich afspeelt in het centrum van een continent vertegenwoordigd door adembenemende poëzie, als een studie van de onvermijdelijke corruptie die voortkomt uit de uitoefening van tirannieke macht.

Overzicht

Een zeeman zat op een sleepboot afgemeerd in de rivier de Theems vertelt het hoofdgedeelte van het verhaal. Deze man, genaamd Marlow, vertelt zijn medepassagiers dat hij veel tijd in Afrika heeft doorgebracht. In één geval werd hij gevraagd om een ​​reis langs de rivier de Congo te besturen op zoek naar een ivoren agent, die werd gestuurd als onderdeel van het Britse koloniale belang in een naamloos Afrikaans land. Deze man, Kurtz genaamd, verdween zonder een spoorinspirerende zorg dat hij 'native' was gegaan, was gekidnapt, ondergedoken met het geld van het bedrijf of was vermoord door de insulaire stammen in het midden van de jungle.
Terwijl Marlow en zijn bemanningsleden dichter bij de plaats komen waar Kurtz voor het laatst werd gezien, begint hij de aantrekkingskracht van de jungle te begrijpen. Weg van de bewoonde wereld, worden de gevoelens van gevaar en mogelijkheid aantrekkelijk voor hem vanwege hun ongelooflijke kracht. Wanneer ze bij het binnenste station aankomen, zien ze dat Kurtz een koning is geworden, bijna een God voor de stamleden en vrouwen die hij naar zijn wil heeft gebogen. Hij heeft ook een vrouw genomen, ondanks het feit dat hij thuis een Europese verloofde heeft.

Marlow vindt Kurtz ook ziek. Hoewel Kurtz het niet wenst, neemt Marlow hem aan boord van de boot. Kurtz overleeft de terugreis niet en Marlow moet terug naar huis om het nieuws voor de verloofde van Kurtz te vertellen. In het koude licht van de moderne wereld is hij niet in staat de waarheid te vertellen en liegt hij in plaats daarvan over de manier waarop Kurtz in het hart van de jungle leefde en de manier waarop hij stierf.

The Dark in Heart of Darkness

Veel commentatoren hebben Conrads weergave van het 'donkere' continent en zijn mensen gezien als een zeer onderdeel van een racistische traditie die al eeuwen in de westerse literatuur bestaat. Het meest opvallende is dat Chinua Achebe Conrad beschuldigde van racisme vanwege zijn weigering om de zwarte man als een individu op zichzelf te zien, en vanwege zijn gebruik van Afrika als een setting-vertegenwoordiger van duisternis en kwaad.
Hoewel het waar is dat het kwaad - en de corrumperende kracht van het kwaad - het onderwerp van Conrad is, is Afrika niet alleen representatief voor dat thema. In tegenstelling tot het 'donkere' continent van Afrika staat het 'licht' van de geplooide steden van het Westen, een juxtapositie die niet noodzakelijkerwijs suggereert dat Afrika slecht is of dat het zogenaamd geciviliseerde Westen goed is.
De duisternis in het hart van de geciviliseerde blanke man (met name de geciviliseerde Kurtz die de jungle binnenkwam als een afgezant van medelijden en proceswetenschap en die een tiran wordt) wordt tegenover elkaar gesteld en vergeleken met de zogenaamde barbarij van het continent. Het beschavingsproces is waar de echte duisternis ligt.

Kurtz

Centraal in het verhaal staat het karakter van Kurtz, hoewel hij pas laat in het verhaal wordt geïntroduceerd en sterft voordat hij veel inzicht in zijn bestaan ​​of wat hij is geworden biedt. Marlows relatie met Kurtz en wat hij Marlow vertegenwoordigt, is echt de kern van de roman.
Het boek lijkt te suggereren dat we niet in staat zijn om de duisternis te begrijpen die Kurtz's ziel heeft beïnvloed - zeker niet zonder te begrijpen wat hij heeft meegemaakt in de jungle. Vanuit het gezichtspunt van Marlow zien we van buitenaf wat Kurtz zo onherroepelijk heeft veranderd van de Europese man van verfijning naar iets veel beangstigers. Als om dit aan te tonen, laat Conrad ons Kurtz op zijn sterfbed zien. In de laatste momenten van zijn leven heeft Kurtz koorts. Toch lijkt hij iets te zien dat we niet kunnen. Starend naar zichzelf kan hij alleen maar mompelen: "De horror! De horror!"

Oh, de stijl

Evenals een buitengewoon verhaal, Hart van duisternis bevat het meest fantastische taalgebruik in de Engelse literatuur. Conrad had een vreemde geschiedenis: hij werd geboren in Polen, reisde door Frankrijk, werd een zeeman toen hij 16 was en bracht veel tijd door in Zuid-Amerika. Deze invloeden leende zijn stijl een heerlijk authentiek spreektaal. Maar in Hart van duisternis, we zien ook een stijl die opmerkelijk poëtisch is voor een prozawerk. Meer dan een roman, is het werk als een uitgebreid symbolisch gedicht, dat de lezer treft met de breedte van zijn ideeën en de schoonheid van zijn woorden.