Grammaticale coördinatie

In de Engelse grammatica is coördinatie of parataxis het samenvoegen van woorden, zinnen of clausules van hetzelfde type om ze even nadruk en belang te geven. De gemeenschappelijke conjuncties en, maar, voor, of, nog niet, en dus om de elementen van een coördinaatconstructie samen te voegen.

Clausules verbonden door coördinatie zijn hoofdclausules of coördinaatclausules, en een zin die twee of meer clausules bevat die door coördinatie zijn gekoppeld, wordt een samengestelde zin genoemd; dit werkt in tegenstelling tot ondergeschiktheid, die de hoofdzin van een zin verbindt met een ondergeschikte zin.

Dit belangrijke onderscheid kan worden vereenvoudigd door te zeggen dat coördinaatconstructies zijn samengesteld uit elementen die even belangrijk zijn, terwijl ondergeschiktheid afhankelijk is van twee of meer elementen waarbij de ene op de andere vertrouwt om context en betekenis te bieden.

Commonaliteit en gebruik

De kans is groot dat je als native of niet-native Engels spreker grammaticale coördinatie gebruikt, net zo lang als je in staat bent geweest om volledige zinnen te vormen. Deze zin is op zichzelf al een coördinatenconstructie en bij het spreken zijn het echt de voegwoorden die een zin definiëren als een coördinatenconstructie.

In de geschreven vorm kan coördinatie helpen een tempo, ritme en stroom naar een stuk van een schrijver te handhaven, waardoor een middel wordt geboden om een ​​complexe gedachte voort te zetten zonder onderbreking van periodes en hun daaropvolgende verbale pauzes. Maar in de eerste plaats werken deze het best in vergelijkende en vergelijkende essays. 

Disjunctieve conjuncties zoals "of" of "of ... of" dienen het tegenovergestelde doel in contrasterende zinnen en clausules; daarom gebruikt een goed geschreven vergelijk-contrast-essay zowel disjunctieve als conjunctieve conjuncties om een ​​vloeiende en welsprekende observatie over de gegeven onderwerpen te creëren, waarbij hun overeenkomsten en verschillen worden onderzocht zonder het beoogde publiek te verwarren.

Gapped Coordination en Joint Coordination

Er zijn twee soorten coördinatie die bovendien worden gebruikt, die speciale regels bieden voor wanneer de werkwoorden van beide clausules hetzelfde zijn: open coördinatie of gezamenlijke coördinatie. Vaak worden deze zonder nadenken gebruikt, maar om ze te identificeren, zijn er een paar unieke verschillen tussen de twee.

Bij het weglaten wordt het werkwoord weggelaten uit de tweede zin, waardoor er een opening in het midden van de zin overblijft. De zin 'Kyle speelt basketbal en Matthew speelt voetbal' kan bijvoorbeeld worden herschreven 'Kyle speelt basketbal en Matthew voetbal' en is nog steeds logisch. Dit proces handhaaft zowel beknoptheid als spraak.

Aan de andere kant wordt gezamenlijke coördinatie gebruikt wanneer een zelfstandig naamwoord zin niet kan worden gescheiden in afzonderlijke clausules omdat de woorden als een eenheid functioneren. Bijvoorbeeld, de zin "Pete en Cory zijn een dynamisch duo", zou niet logisch zijn als herschreven als "Pete is een dynamisch duo en Chris is een dynamisch duo." Gezamenlijke coördinatie vormt dan een afhankelijke zelfstandig naamwoord-werkwoord zin waarin de zelfstandig naamwoord zin van Pete en Cory als een eenheid werkt.