Geografie van Bermuda
Share
Bevolking: 67.837 (schatting juli 2010)
Hoofdstad: Hamilton
Landoppervlak: 21 vierkante mijl (54 vierkante km)
Kustlijn: 64 mijl (103 km)
Hoogste punt: Town Hill op 76 m
Bermuda is een overzeese autonome regio van het Verenigd Koninkrijk. Het is een heel kleine eilandarchipel in de noordelijke Atlantische Oceaan, ongeveer 650 mijl (1.050 km) voor de kust van Noord-Carolina in de Verenigde Staten. Bermuda is de oudste van de Britse overzeese gebieden en volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken staat de grootste stad, Saint George, bekend als 'de oudste continu bewoonde Engels sprekende nederzetting op het westelijk halfrond'. De archipel staat ook bekend om zijn welvarende economie, toerisme en subtropisch klimaat.
Geschiedenis van Bermuda
Bermuda werd voor het eerst ontdekt in 1503 door Juan de Bermudez, een Spaanse ontdekkingsreiziger. De Spanjaarden vestigden zich destijds niet op de onbewoonde eilanden, omdat ze omringd waren door gevaarlijke koraalriffen waardoor ze moeilijk te bereiken waren.
In 1609 landde een schip van Britse kolonisten op de eilanden na een schipbreuk. Ze bleven daar tien maanden en stuurden verschillende rapporten over de eilanden terug naar Engeland. In 1612 nam de koning van Engeland, King James, het huidige Bermuda op in het Charter van de Virginia Company. Kort daarna arriveerden 60 Britse kolonisten op de eilanden en stichtten Saint George.
In 1620 werd Bermuda een zelfbesturende kolonie van Engeland nadat er een representatieve regering werd geïntroduceerd. Voor de rest van de 17e eeuw werd Bermuda echter vooral als een buitenpost beschouwd omdat de eilanden zo geïsoleerd waren. Gedurende deze tijd was de economie gericht op de scheepsbouw en de handel in zout.
De slavenhandel groeide ook in Bermuda tijdens de vroege jaren van het gebied, maar het werd verboden in 1807. Tegen 1834 werden alle slaven in Bermuda bevrijd. Als gevolg hiervan is het grootste deel van de bevolking van Bermuda afkomstig uit Afrika.
De eerste grondwet van Bermuda werd opgesteld in 1968 en sindsdien zijn er verschillende bewegingen voor onafhankelijkheid geweest, maar de eilanden blijven nog steeds een Brits grondgebied.
Regering van Bermuda
Omdat Bermuda een Brits grondgebied is, lijkt de regeringsstructuur op die van de Britse regering. Het heeft een parlementaire regeringsvorm die wordt beschouwd als een zelfbesturend gebied. De uitvoerende tak bestaat uit een staatshoofd, koningin Elizabeth II, en een staatshoofd. De wetgevende tak van Bermuda is een tweekamerstelsel bestaande uit de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. De rechterlijke macht bestaat uit het Supreme Court, het Court of Appeal en de Magistrate Courts. Het juridische systeem is ook gebaseerd op Engelse wetten en gebruiken. Bermuda is verdeeld in negen parochies (Devonshire, Hamilton, Paget, Pembroke, Saint George's, Sandys, Smith's, Southampton en Warwick) en twee gemeenten (Hamilton en Saint George) voor lokaal bestuur.
Economie en landgebruik in Bermuda
Hoewel klein, heeft Bermuda een zeer sterke economie en het op twee na hoogste inkomen per hoofd van de bevolking ter wereld. Als gevolg hiervan heeft het hoge kosten van levensonderhoud en hoge onroerendgoedprijzen. De economie van Bermuda is voornamelijk gebaseerd op financiële diensten voor internationale bedrijven, luxetoerisme en de bijbehorende diensten en zeer lichte productie. Slechts 20% van het land van Bermuda is bebouwbaar, dus de landbouw speelt geen grote rol in de economie, maar sommige van de daar verbouwde gewassen omvatten bananen, groenten, citrus en bloemen. Zuivelproducten en honing worden ook geproduceerd in Bermuda.
Geografie en klimaat van Bermuda
Bermuda is een eilandengroep in de noordelijke Atlantische Oceaan. De grootste grote landmassa van de eilanden is de Verenigde Staten, met name Cape Hatteras, North Carolina. Het bestaat uit zeven hoofdeilanden en honderden kleine eilanden en eilandjes. De zeven belangrijkste eilanden van Bermuda zijn geclusterd en verbonden via bruggen. Dit gebied wordt het eiland Bermuda genoemd.
Bermuda's topografie bestaat uit lage heuvels die worden gescheiden door depressies. Deze depressies zijn zeer vruchtbaar en ze zijn waar het grootste deel van de landbouw van Bermuda plaatsvindt. Het hoogste punt op Bermuda is Town Hill op slechts 249 voet (76 m). De kleinere eilanden van Bermuda zijn voornamelijk koraaleilanden (ongeveer 138 van hen). Bermuda heeft geen natuurlijke rivieren of zoetwatermeren.
Het klimaat van Bermuda wordt als subtropisch beschouwd en het is het grootste deel van het jaar mild. Het kan echter soms vochtig zijn en er valt veel regen. Sterke wind komt veel voor tijdens de winters van Bermuda en het is gevoelig voor orkanen van juni tot november vanwege zijn positie in de Atlantische Oceaan langs de Golfstroom. Omdat de eilanden van Bermuda zo klein zijn, is directe aanlanding van orkanen zeldzaam. De meest schadelijke orkaan van Bermuda tot nu toe was de orkaan Fabian van categorie 3 die in september 2003 toesloeg. Meest recent, in september 2010, verhuisde orkaan Igor naar de eilanden.
Meer feiten over Bermuda
• De gemiddelde kosten van een huis in Bermuda overschreden de $ 1.000.000 tegen het midden van de jaren 2000.
• Bermuda's belangrijkste natuurlijke hulpbron is kalksteen die wordt gebruikt voor de bouw.
• De officiële taal van Bermuda is Engels.
Referenties
Central Intelligence Agency. (19 augustus 2010). CIA - The World Factbook - Bermuda. Ontvangen van: https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/bd.html
Infoplease.com. (N.d.). Bermuda: Geschiedenis, Aardrijkskunde, Overheid en Cultuur- Infoplease.com. Ontvangen van: http://www.infoplease.com/ipa/A0108106.html#axzz0zu00uqsb
Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. (19 april 2010). Bermuda. Ontvangen van: http://www.state.gov/r/pa/ei/bgn/5375.htm
Wikipedia.com. (18 september 2010). Bermuda - Wikipedia, de gratis encyclopedie. Opgehaald van: http://en.wikipedia.org/wiki/Bermuda
