Aardrijkskunde van schoonheid

Het is een gebruikelijk Engels idioom om te zeggen dat schoonheid in de ogen van de toeschouwer is, maar misschien is het juister om te zeggen dat schoonheid in de geografie zit, omdat culturele idealen van schoonheid sterk verschillen per regio. Interessant is dat de lokale omgeving een belangrijke rol lijkt te spelen in wat als mooi wordt gezien.

Grote schoonheden

Extreme vormen van deze praktijk zijn het sturen van jonge meisjes naar mestbedrijven, "sondes" genoemd, verwijzend naar hun ongelukkige gelijkenis met Franse boerderijen waar ganzen gedwongen worden gevoerd via worstvullers om foie gras te maken. Tegenwoordig is voedsel aanzienlijk minder schaars, wat leidt tot veel morbide obese vrouwen in Mauritanië.

Terwijl de westerse media de Mauritaanse samenleving blijven infiltreren, sterven culturele voorkeuren voor grote vrouwen af ​​in ruil voor een slanker westers ideaal.

Hoewel Mauritanië een extreem voorbeeld is, wordt dit idee dat grote vrouwen mooie vrouwen zijn, gezien in andere delen van de wereld waar voedsel schaars is en de bevolking vatbaar is voor hongersnood, zoals Nigeria en regenwoudculturen.

Onberispelijke huid

Misschien wel het meest schokkende facet van Oost-Aziatische schoonheid is het feit dat de mannelijke cosmetica-industrie booming is. In een samenleving waar een vlekkeloze huid wordt beschouwd als een indicator van sociaal succes, geven Zuid-Koreaanse mannen meer uit aan huid- en make-upproducten dan elke andere mannelijke bevolking ter wereld. Volgens de Associated Press zal de mannelijke Zuid-Koreaanse schoonheidsindustrie dit jaar naar verwachting meer dan US $ 850 miljoen bruto bedragen.

De trend voor meer vrouwelijke en mooie mannen in Zuid-Korea lijkt het gevolg te zijn van een toevloed van Japanse culturele goederen die mannelijke figuren als romantisch en verwijfd uitbeelden.

Huidverlichting

Met het zuidelijke deel van India dat in de Kreeftskeerkring woont, heeft de nabijheid van India bij de evenaar geresulteerd in de kenmerkende donkere huidskleur van zijn burgers. Het beruchte kastensysteem van India, hoewel gebaseerd op geboorte en beroep, plaatste die overgrote meerderheid van mensen met een extreem donkere huid in de laagste kaste en classificeerde ze als "ongewenst" of "onaanraakbaar".

Hoewel het kastenstelsel tegenwoordig verboden is en het verboden is iemand te discrimineren op basis van zijn of haar kaste, is het wijdverbreide schoonheidsideaal van een lichte huid een subtiele herinnering aan donkere dagen. Om de obsessie van deze cultuur met lichte huidtinten te voeden, bloeit een enorme industrie die zich toelegt op het verlichten en bleken van huidcrèmes in India.

Licht van mijn ogen

Deze bedekkingen laten de ogen in het middelpunt van het gezicht van de vrouw of in extremere gemeenschappen; alleen de ogen zijn onbedekt. Deze culturele en religieuze normen hebben ertoe geleid dat veel overwegend islamitische landen zich richten op ogen als de belichaming van schoonheid. Deze fixatie van ogen is een integraal onderdeel van de Arabische cultuur. Veel idiomen van het Arabische taalcentrum op de ogen, bijvoorbeeld, het Arabische equivalent van het antwoorden van "Mijn plezier" wanneer gevraagd om een ​​gunst te doen, vertaalt zich ruwweg in "Met het licht van je ogen zal ik het doen."

Terwijl de islam zich verspreidde over het Midden-Oosten en naar Zuid-Azië en Afrika, bracht het bescheidenheidspraktijken met zich mee voor vrouwen zoals de hijab en burka. Met deze nieuwe culturele normen werden ogen ook het middelpunt van schoonheid in veel van deze culturen.

Bovendien is khol een oude oogcosmetica die niet alleen in het Midden-Oosten wordt gebruikt, maar ook in Afrika en Zuid-Azië. Er wordt gezegd dat het rond het oog werd gedragen om te beschermen tegen gezichtsschade door de harde stralen van de zon, omdat deze gebieden waar Khol regelmatig wordt gebruikt, zeer dicht bij de evenaar liggen en dus veel directe energie van de zon ontvangen. Uiteindelijk werd Khol gebruikt als een oude vorm van eyeliner en mascara om de ogen te lijnen en te accentueren. Het wordt tegenwoordig nog steeds op veel plaatsen gebruikt.

Wat mooi is, is vaak niet bepaald een universeel concept. Wat in de ene cultuur als mooi en aantrekkelijk wordt gezien, wordt in de andere als ongezond en ongewenst gezien. Zoals zoveel andere onderwerpen, is de vraag wat mooi is nauw verweven met geografie.