Aardrijkskunde en geschiedenis van Tuvalu

Tuvalu is een klein eilandland in Oceanië, ongeveer halverwege tussen de staat Hawaï en de natie Australië. Het bestaat uit vijf koraalatollen en vier rifeilanden, maar geen enkele bevindt zich meer dan 15 voet (5 meter) boven zeeniveau. Tuvalu heeft een van de kleinste economieën ter wereld en is onlangs in het nieuws verschenen omdat het steeds meer wordt bedreigd door de opwarming van de aarde en de stijgende zeespiegel.

Basis feiten

Bevolking: 11.147 (schatting juli 2018)

Hoofdstad: Funafuti (ook de grootste stad van Tuvalu)

Oppervlakte: 10 vierkante mijlen (26 vierkante km)

Kustlijn: 15 mijl (24 km)

Officiële talen: Tuvaluan en Engels

Etnische groeperingen: 96% Polynesisch, 4% overig

Geschiedenis van Tuvalu

De eilanden van Tuvalu werden voor het eerst bewoond door Polynesische kolonisten uit Samoa en / of Tonga en werden tot de 19e eeuw grotendeels onaangeroerd gelaten door Europeanen. In 1826 werd de hele eilandengroep bekend bij Europeanen en werd het in kaart gebracht. Tegen de jaren 1860 begonnen arbeidsrekruizers op de eilanden aan te komen en hun inwoners te verwijderen, hetzij met geweld en / of omkoping om te werken op suikerplantages in Fiji en Australië. Tussen 1850 en 1880 daalde de bevolking van de eilanden van 20.000 tot slechts 3.000.

Als gevolg van de achteruitgang van de bevolking annexeerde de Britse regering de eilanden in 1892. Op dit moment werden de eilanden bekend als de Ellice-eilanden en in 1915-1916 werden de eilanden formeel overgenomen door de Britten en maakten ze deel uit van de kolonie genaamd Gilbert- en Ellice-eilanden.

In 1975 scheidden de Ellice-eilanden van de Gilbert-eilanden vanwege vijandigheden tussen de Micronesische Gilbertese en de Polynesische Tuvaluans. Nadat de eilanden waren gescheiden, werden ze officieel bekend als Tuvalu. De naam Tuvalu betekent "acht eilanden" en hoewel er tegenwoordig negen eilanden uit het land bestaan, werden er aanvankelijk slechts acht bewoond, dus de negende staat niet in de naam.

Tuvalu werd op 30 september 1978 volledig onafhankelijk, maar maakt vandaag nog steeds deel uit van het Britse Gemenebest. Bovendien groeide Tuvalu in 1979 toen de VS het land vier eilanden gaf die Amerikaanse gebieden waren geweest en in 2000 trad het toe tot de Verenigde Naties.

Economie van Tuvalu

Tegenwoordig onderscheidt Tuvalu zich als een van de kleinste economieën ter wereld. Dit komt omdat de koraalatollen waarop de mensen bevolkt zijn, extreem slechte bodems hebben. Daarom heeft het land geen bekende export van mineralen en kan het grotendeels geen export van landbouwproducten produceren, waardoor het afhankelijk is van geïmporteerde goederen. Bovendien betekent de afgelegen locatie dat toerisme en de aanverwante dienstenindustrieën hoofdzakelijk niet bestaan.

Zelfstandige landbouw wordt beoefend in Tuvalu en om de grootst mogelijke landbouwopbrengst te produceren, worden kuilen uit het koraal gegraven. De meest geteelde gewassen in Tuvalu zijn taro en kokosnoot. Bovendien is copra (het gedroogde vlees van een kokosnoot die wordt gebruikt bij het maken van kokosolie) een belangrijk onderdeel van de economie van Tuvalu.

Vissen heeft ook een historische rol gespeeld in de economie van Tuvalu omdat de eilanden een exclusieve maritieme economische zone van 1,2 miljoen km² hebben en omdat de regio een rijk visgebied is, verdient het land inkomsten uit vergoedingen betaald door andere landen zoals zoals de VS in de regio willen vissen.

Geografie en klimaat van Tuvalu