'From My Cold, Dead Hands' Een profiel van Charlton Heston

Als acteur verscheen Charlton Heston in enkele van de meest opmerkelijke films van zijn tijd. Maar hij kan het beste worden herinnerd als de meest zichtbare president in de geschiedenis van de National Rifle Association, die de wapenlobby-groep door een periode van vijf jaar leidde waarin de wapenrechten centraal stonden in Washington, DC Onderweg waren zijn verklaringen verantwoordelijk voor het ontsteken een zin die een rally zou worden voor wapenbezitters: "Je mag mijn wapens hebben als je ze uit mijn koude, dode handen haalt."

Verrassend genoeg was de man die een geweer boven zijn hoofd hief bij het NRA-verdrag van 2000 in strijd met het vermeende antipistoolbeleid van de democraat-presidentskandidaat Al Gore ooit een voorstander van de wapenbeheersingswetgeving.

Heston's ondersteuning voor pistoolbesturing

Tegen de tijd dat president John F. Kennedy werd vermoord in 1963, was Charlton Heston een begrip geworden, met in de hoofdrol als Mozes in de film van 1956 De tien Geboden en als Judah Ben Hur in 1959 Ben Hur.

Heston voerde campagne voor Kennedy in de presidentsverkiezingen van 1960 en werd kritisch over lakse wapenwetten in de nasleep van de moord op Kennedy. Hij sloot zich aan bij mede Hollywood-sterren Kirk Douglas, Gregory Peck en James Stewart ter ondersteuning van de Gun Control Act van 1968, de meest restrictieve wapenwetgeving in meer dan 30 jaar.

Verschijnt op ABC's De Joey Bishop Show twee weken nadat de Amerikaanse senator Robert Kennedy in 1968 werd vermoord, las Heston uit een voorbereide verklaring: “Deze rekening is geen mysterie. Laten we er duidelijk over zijn. Het doel is eenvoudig en direct. Het is niet om de sportman zijn jachtgeweer, de scherpschutter van zijn doelgeweer te ontnemen, noch zou het een verantwoordelijke burger zijn grondwettelijk recht ontnemen om een ​​vuurwapen te bezitten. Het is om de moord op Amerikanen te voorkomen. '

Later dat jaar klaagde acteur-producent Tom Laughlin, voorzitter van de anti-gun groep Ten Thousand Americans voor Responsible Gun Control in een editie van Dagelijks film en televisie dat Hollywood-sterren uit de bandwagon van de pistoolbesturing waren gevallen, maar Heston bij een handvol diehard supporters plaatsten waarvan hij zei dat hij aan zijn zijde zou staan.

Heston verandert teams in het pistoolrechtendebat

Precies wanneer Heston zijn mening over wapenbezit veranderde, is moeilijk vast te stellen. In interviews, nadat hij tot president van de NRA was gekozen, was hij vaag over zijn steun aan de Gun Control Act van 1968 en zei alleen dat hij enkele "politieke fouten" had gemaakt.

De steun van Heston voor Republikeinse politici kan teruggaan tot de verkiezing van Ronald Reagan in 1980. De twee mannen deelden veel brede gelijkenissen: Hollywood A-Listers die het beleid van de Democratische Partij al vroeg in hun carrière steunden, om standvastig te worden van de conservatieve beweging. Reagan zou later Heston aanwijzen als co-voorzitter van een task force voor kunst en geesteswetenschappen.

In de loop van de volgende twee decennia werd Heston steeds duidelijker in zijn steun voor conservatief beleid in het algemeen, en met betrekking tot het Tweede Amendement in het bijzonder. In 1997 werd Heston gekozen in de raad van bestuur van de NRA. Een jaar later werd hij tot president van de organisatie gekozen.

Heston was vocaal gekant tegen vrijwel elke voorgestelde maatregel om wapenbezit te beperken, van een verplichte wachttijd van vijf dagen voor pistoolaankopen tot een limiet van één pistoolaankoop per maand tot verplichte trekkervergrendelingen en het verbod op aanvalswapens uit 1994.

"Teddy Roosevelt jaagde in de vorige eeuw met een halfautomatisch geweer," zei Heston ooit met betrekking tot voorstellen om halfautomatische vuurwapens te verbieden. “De meeste hertengeweren zijn semi-automatisch. Het is een gedemoniseerde uitdrukking geworden. De media verdraait dat en het publiek begrijpt het niet. '

In 1997 smoorde hij de National Press Club voor de rol van de media in het Assault Weapons Ban, en zei dat verslaggevers hun huiswerk over halfautomatische wapens moeten doen. In een toespraak voor de club zei hij: “Te lang heb je gefabriceerde statistieken en technische ondersteuning verzwakt van anti-pistoolorganisaties die een semi-auto niet van een scherpe stok zouden weten. En het laat zien. Je valt er elke keer voor. '

'Uit mijn koude, dode handen'

Tijdens het hoogtepunt van het verkiezingsseizoen van 2000 hield Heston een opwindende toespraak op het NRA-verdrag, waarin hij sloot door een oude Tweede Amendement-strijdkreet op te roepen terwijl hij een vintage buffelsgeweer uit 1874 boven zijn hoofd hief: "Dus, zoals we dit uiteenzetten jaar om de verdeeldheidskrachten te verslaan die de vrijheid zouden wegnemen, wil ik die vechtwoorden zeggen voor iedereen met het geluid van mijn stem om te horen en er acht op te slaan, en vooral voor jou, (presidentskandidaat) Mr. (Al) Gore: ' Van mijn koude, dode handen. '”

Het gezegde "koude, dode handen" is niet van Heston afkomstig. Het bestond al sinds de jaren 1970 toen het werd gebruikt als een slogan voor literatuur en bumperstickers door activisten van wapenrechten. De slogan kwam niet eens uit de NRA; het werd voor het eerst gebruikt door het in Washington gevestigde burgercomité voor het recht om wapens te houden en te dragen.

Maar Hestons gebruik van die vijf woorden in 2000 maakte ze iconisch. Wapeneigenaren in het hele land begonnen de slogan te gebruiken als een uitroepkreet en zeiden: "Je kunt mijn geweren hebben als je ze uit mijn koude, dode handen haalt." Heston wordt vaak ten onrechte toegeschreven aan het bedenken van de zin. Toen hij in 2003 ontslag nam uit het presidentschap van de NRA vanwege zijn afnemende gezondheid, hief hij het geweer opnieuw over zijn hoofd en herhaalde: "Van mijn koude, dode handen."