Een verbale slang-match: een geritualiseerde vorm van invectie waarin beledigingen worden uitgewisseld.
"Het is alsof een verbale ruimte is afgezet", zegt Ruth Wajnryb. Binnen deze ruimte "kan een gesanctioneerde vorm van vloeken plaatsvinden ... waar taboes willens en wetens worden genegeerd, die een taalkundige en psychologische veiligheidsklep bieden voor een publiek dat stoom afblaast" (Expletive verwijderd: een goede kijk op slechte taal, 2005).
Etymologie: "argumenteren" uit het Oude Engels.
Voorbeelden en opmerkingen:
"Hoewel de taal vaak grof, zelfs grotesk en verbazingwekkend scatologisch is, is er ook een bepaald element van spel ... [Flyting] is het verbale equivalent van virtuoos zwaardspel ..." "[In de farce] Naald van Gammer Gurton (gehandeld 1566) ... we vinden de nieuwe idiomen van wat de duivel, hoe een murrain [pest], ga naar, Fie geslagen boef en uit op u, de pokken, schunnige teef, die vuile klootzak, de hoerenzoon, in godsnaam, gij geslagen boer en die vuile shitten. De gewelddadige woordenwisselingen tussen oma Gurton en Dame Chat tonen de beste banden met vliegen: peetoom Gij waart zo goed als mijn staart kust, Je slet, je snijdt, je harken, je maakt jakes, [Jij hoer, jij jade, jij schreeuwt, jij shit-house] zal je niet schamen, je verbergen? Chat Gij skald, gij kale, gij rotte, gij vraatzucht, [Jij scheldt uit, jij haarloze ding, jij rotzooi, jij zwijn] Ik zal je niet langer berispen Maar ik zal je leren om thuis te blijven. " (G. Hughes, Vloeken: een sociale geschiedenis van fouttaal, eden en godslastering in het Engels. Blackwell, 1991)
The Slanging Match in Henry de vierde deel een
"Zeventiende-eeuwse toneelschrijvers voorzagen hun publiek regelmatig van dergelijke wedstrijden, wetende dat ze goed zouden worden ontvangen. Er is de bekende uitwisseling in Shakespeare's Henry de vierde deel een (2: iv) tussen prins Hal en Falstaff. Hal becommentarieert de grootte en het gewicht van Falstaff en noemt hem: lemen hersenkraken, hoewel knoestige dwaas, gij hoer, obsceen, vette talgvangst. Hij wijst er ook op dat Falstaff is: een beddrukker, een paardenbreker, een enorme heuvel van vlees. Falstaff neemt wraak door op Hal's dunheid te wijzen: jij sterft, jij palinghuid, jij gedroogde nette tong, jij stierpizzle, jij stokvis, jouw kleermakerij, jouw schede, jouw boogkoker, jij galopstoppen. " (Leslie Dunkling, Woordenboek van bijnamen en adresvoorwaarden. Routledge, 1990)
De tientallen spelen
"De traditie van geritualiseerd vloeken, net als vliegen, blijft op een aantal plaatsen in de moderne wereld bestaan. Het is misschien het meest opmerkelijk in zwarte Amerikaanse gemeenschappen, waar het 'klinken' of 'betekenend' of 'spelen van de tientallen' wordt genoemd. ' Variaties van dit soort flyting zorgen voor sociaal onderscheid tussen in-group en out-group leden, maar ze fungeren ook als lyrische hoekstenen voor een groot deel van de anthemische rap (met name gangsta rap) die bendewijken definieert, inclusief gemeenschappen van jongeren uit andere etnische groepen achtergronden die bende waarden bewonderen ... "Deze stijl wordt ook 'capping' en 'cracking on' genoemd en is ook te vinden in stedelijk Aboriginal Engels in Australië." (Ruth Wajnryb, Expletive verwijderd: een goede kijk op slechte taal. Free Press, 2005)