Figures of Speech The Apostrophe as a Literary Device

Naast een leesteken, een apostrof is een spraakfiguur waarin een afwezige of niet-bestaande persoon of ding wordt aangesproken alsof deze aanwezig en in staat is te begrijpen. Ook bekend als een turne verhaal, aversio, en afkeer, apostrofs worden vaker in poëzie gevonden dan in proza.

Een apostrof is een vorm van personificatie die essayist Brendan McGuigan in 'Rhetorical Devices' beschrijft als 'een krachtig, emotioneel apparaat' dat het meest wordt gebruikt in 'creatief schrijven en overtuigende essays die zwaar leunen op emotionele kracht'. McGuigan zegt echter verder dat "in formele overtuigende en informatieve essays, het gebruik van apostrof een beetje melodramatisch en afleidend kan lijken."

Om een ​​beetje context te bieden, hoeft u niet verder te zoeken dan het beroemde gedicht van Jane Taylor, het moderne kinderliedje 'The Star', geschreven in 1806, dat roept naar het hemellichaam van een ster en zegt: 'Twinkle, twinkle, little ster, / Hoe ik me afvraag wat je bent. " In dit geval spreekt de apostrof rechtstreeks tot een levenloze ster 'boven de wereld zo hoog', die het personifieert en nadenkt over hoe het aan het doen is.

Het apparaat wordt ook gebruikt in het lied "Oh Christmas Tree" omdat mensen niet alleen zingen over de gekoesterde vakantie topiary maar naar het.

Belang van Apostrophe in Poëzie, Proza en Lied

Als een vorm van direct adres voor een levenloos object, dient apostrof voor verdere poëtische beelden en benadrukt vaak het emotionele gewicht van objecten in onze dagelijkse wereld. De spraakfiguur dient een vitale functie in iedereen van de werken van Mary Shelley ("spottende duivel! Nogmaals, ik beloof wraak" van "Frankenstein" tot Simon & Garfunkel's hit "The Sound of Silence" ("Hallo duisternis, mijn oude vriend, / Ik ben weer met je komen praten ").

Apostrofe gebeurt in Shakespeare's "Sonnet 18" terwijl de verteller begint te spreken tegen een afwezige "u": "Zal ik u vergelijken met een zomerdag?" Het verschijnt ook in het stuk "Hamlet" wanneer het titelpersonage woedend is over zijn moeder die met Claudius trouwt. Hamlet roept naar de abstractie "kwetsbaarheid" in Act 1: "Kwetsbaarheid, uw naam is vrouw!"

In de werken van Edgar Allen Poe spreekt hij duidelijk tegen een raaf die "op de gebeeldhouwde buste boven zijn kamerdeur zit alsof hij hem zou kunnen begrijpen in het gedicht met dezelfde naam en in het gedicht" To One in Paradise ", begint hij zijn liefde aansporend (afwezig op het toneel) aldus: "Gij waart dat alles voor mij, liefde."

Net als in poëzie komt het literaire apparaat vaak in liedjes naar voren, bijvoorbeeld wanneer de woorden worden gericht aan iemand die niet kan horen. Of in het aanspreken van het levenloze. In de smash # 1 van de doo-wopgroep Marcels uit 1961 wordt de "Blue Moon" aangesproken: "Blue moon, je zag me alleen staan ​​/ zonder een droom in mijn hart, zonder mijn eigen liefde." 

Categorisch gezien past apostrof in de Engelse volkstaal als onderdeel van de ironiefamilie naast aporia - een spraakfiguur waarin de spreker echte of gesimuleerde twijfel uit over een onderwerp - waarin de spreker van een apostrof duidelijk begrijpt dat het onderwerp de woorden niet echt kan begrijpen maar gebruikt in plaats daarvan de toespraak om zijn of haar beschrijving van dat object te benadrukken.

Meer voorbeelden uit popcultuur

Neem de volgende keer dat je je favoriete tv-programma kijkt even de tijd om te zien of je slim gebruik van apostrofs van de personages kunt zien - je zou geschokt kunnen zijn hoe vaak deze spraakfiguur wordt gebruikt om acteurs te helpen hun berichten aan het publiek over te brengen.

Zelfs al in de Griekse tijd toen Homerus 'The Odyssey' schreef, werden apostrofs gebruikt als literaire apparaten om te breken met het aanspreken van het primaire publiek om in plaats daarvan met een derde te spreken, waarbij de relatief onpersoonlijke verteller af en toe de derde muur doorbrak en informeerde de publieksleden van een plotapparaat dat ze misschien hebben gemist. 

Tegenwoordig gebruiken tv-shows, vooral komedies, deze functie vaak om hun publiek aan te spreken. Dit is het geval wanneer personages op "Battlestar Galactica" "Frakking broodroosters" roepen telkens wanneer er iets misgaat op het ruimteschip, met de broodroosters in kwestie de humanoïde Cylons wiens doel is om de resterende menselijke bevolking aan boord te vernietigen. 

Wanneer Captain James Kirk van "Star Trek" met zijn vuist in de lucht zwaait en "Khaaan!" Roept bij zijn afwezige nemesis, dat is ook een gebruik van apostrof.

In de film 'Cast Away' praat het personage Chuck Noland, gespeeld door Tom Hanks, tegen een volleybal, Wilson. Gelukkig praat het niet terug.

Hoewel het meest gebruikt in gesproken retoriek, kunnen apostrofs ook een rol spelen in geschreven vormen; dit is het geval in een beroemd voorbeeld van een sigarettenadvertentiebedrijf dat zich richt op een jong publiek in zijn advertentie - die het product niet kon kopen - om een ​​beroep te doen op een ouder publiek dat ernaar verlangde de spreekwoordelijke 'jeugd' opnieuw te ervaren die de sigarettenverkoper probeerde te bereiken verkopen.