Voorbeelden van Iambic Pentameter in Shakespeare's Plays

Er zijn veel soorten ritmische patronen in poëzie, maar degene die je waarschijnlijk het meest hebt gehoord, is jambische pentameter. Shakespeare is beroemd om te schrijven in jambische pentameter, en je kunt het in verschillende vormen vinden in elk van zijn toneelstukken. Hij gebruikte vaak de populaire gerijmde jambische pentameter, maar niet altijd. In 'Macbeth' gebruikte Shakespeare bijvoorbeeld niet-gerymde jambische pentameter (ook bekend als blanco vers) voor nobele personages.

Het begrijpen en identificeren van jambische pentameter is de sleutel tot het waarderen van Shakespeare's toneelstukken, dus laten we een kijkje nemen.

Iambische pentameter begrijpen

De term "jambische pentameter" kan in het begin intimiderend klinken. Het is echter gewoon een manier om te zeggen dat het hedendaagse publiek van Shakespeare gewend zou zijn geweest. Wat betreft de manier waarop de Bard dit type meter gebruikte, zijn er slechts vijf belangrijke dingen om te weten :

1. Jambische pentameter is een versritme dat vaak wordt gebruikt in het schrijven van Shakespeare.
2. Het heeft 10 lettergrepen per regel.
3. Lettergrepen wisselen af ​​tussen niet-gespannen en gestresste beats, waardoor dit patroon ontstaat: "de / DUM de / DUM de / DUM de / DUM de / DUM.”
4. Shakespeare speelde soms met deze structuur om verschillende effecten te creëren. Hij veranderde bijvoorbeeld het stresspatroon en voegde lettergrepen toe om variatie en nadruk te creëren.
5. Over het algemeen spreken karakters van hoge klasse in jambische pentameter en karakters van lagere klasse spreken in proza.

The Origins of Iambic Pentameter

Iambic pentameter werd geboren uit een behoefte om een ​​meter te maken voor de Engelse taal in de 16e eeuw. Op dat moment werd het Latijn gezien als superieur en 'de taal van de ware literatuur', terwijl Engels voor gewone mensen was. Dichters ontwikkelden jambische pentameter als een manier om Engels te verbeteren, zodat het ook literatuur en poëzie waardig is.

Of het nu rijmt of in een lege tekst, het effect van het patroon zorgt ervoor dat poëzie vol beweging, beelden en een muzikale kwaliteit is. In de hedendaagse poëzie wordt de jambische pentameter enigszins als een verloren kunst beschouwd; sommigen gebruiken het patroon of soortgelijke meters echter als een techniek om hun werk tot leven te brengen.

Voorbeelden van Iambic Pentameter in Shakespeare's Plays

Voorbeelden van jambische pentameter zijn te vinden in alle toneelstukken van Shakespeare, inclusief de beroemde 'Romeo and Juliet', 'Julius Caesar', 'A Midsummer Night's Dream' en 'Hamlet'. Zie exemplaren van deze meter in de verzen die volgen.

Van "Romeo and Juliet:"

"Twee huishoudens, beide in waardigheid
(In eerlijk Verona, waar we onze scène neerleggen),
Van oude wrokpauze tot nieuwe muiterij,
Waar civiel bloed civiele handen onrein maakt.
Vanaf nu de fatale lendenen van deze twee vijanden
Een paar door sterren gekruiste minnaars nemen hun leven. "
(Proloog)

"Maar zacht, welk licht door dat raam breekt?
Het is het oosten en Juliet is de zon.
Sta op, schone zon, en dood de jaloerse maan,
Die al ziek en bleek van verdriet is
Dat jij, haar meid, veel eerlijker bent dan zij.
Wees niet haar dienstmeisje, want ze is jaloers;
Haar vestale livrei is maar ziek en groen,
En niemand anders dan dwazen dragen het. Werp het af. "
(Act 2, Scene 2)

Van "Julius Caesar:"

"Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen me uw oren."
(Act 3, Scene 2)

Uit "A Midsummer Night's Dream:"

'En ik hou echt van je. Ga daarom met me mee.
Ik zal je feeën geven om je bij te wonen,
En zij zullen u juwelen uit de diepte halen
En zing terwijl u op geperste bloemen slaapt. "
(Act 3, Scene 1)

Van "Richard III:"