Dred Scott besluit de zaak en de impact ervan

Dred Scott v. Sandford, besloten door het Amerikaanse Hooggerechtshof op 6 maart 1857, verklaarde dat zwarte mensen, of ze nu vrij of slaaf zijn, geen Amerikaanse staatsburgers konden zijn en dus grondwettelijk niet in staat waren om een ​​staatsburgerschap aan te spannen in de federale rechtbanken. De meerderheidsopvatting van het Hof verklaarde ook dat het compromis van Missouri uit 1820 ongrondwettelijk was en dat het Amerikaanse congres slavernij niet kon verbieden in de Amerikaanse gebieden die geen staat hadden bereikt. De beslissing van Dred Scott werd uiteindelijk vernietigd door het 13e amendement in 1865 en het 14e amendement in 1868.

Snelle feiten: Dred Scott v. Sandford

• Betoogde zaak: 11-14 februari 1856; teruggegeven op 15-18 december 1856
• Besluit afgegeven: 6 maart 1857
• indiener: Dred Scott, een slaaf
• respondent: John Sanford, eigenaar van Dred Scott
• Sleutel vraag: Waren slaven Amerikaanse burgers onder de Amerikaanse grondwet?
• Meerderheidsbeslissing: Chief Justice Taney met Justices Wayne, Catron, Daniel, Nelson, Grier en Campbell
• afwijkende: Justices Curtis en McLean
• Regel: Het Hooggerechtshof oordeelde 7-2 dat slaven en hun nakomelingen, al dan niet vrij, geen Amerikaans staatsburger konden zijn en dus geen recht hadden om voor de federale rechtbank te verschijnen. Het Hof oordeelde ook het Missouri-compromis van 1820 ongrondwettelijk en verbood het Congres de slavernij in nieuwe Amerikaanse gebieden te verbieden.

Feiten van de zaak

Dred Scott, de eiser in de zaak, was een slaaf van John Emerson uit Missouri. In 1843 bracht Emerson Scott uit Missouri, een slavenstaat, naar het territorium van Louisiana, waar de slavernij was verboden door het compromis van Missouri uit 1820. Toen Emerson hem later terugbracht naar Missouri, klaagde Scott zijn vrijheid aan in een Missouri-rechtbank. dat zijn tijdelijke verblijfplaats op het 'vrije' grondgebied van Louisiana hem automatisch een vrije man had gemaakt. In 1850 oordeelde de rechtbank dat Scott een vrij man was, maar in 1852 keerde het Hooggerechtshof van Missouri de beslissing terug.

Toen de weduwe van John Emerson Missouri verliet, beweerde ze Scott te hebben verkocht aan John Sanford in de staat New York. (Vanwege een administratieve fout wordt "Sanford" onjuist gespeld als "Sandford" in de officiële documenten van het Hooggerechtshof.) Scott's advocaten klaagden opnieuw voor zijn vrijheid in een Amerikaans federaal gerechtshof in het district New York, dat in het voordeel van Sanford besliste. Scott was nog steeds juridisch een slaaf en ging vervolgens in hoger beroep bij het Amerikaanse Hooggerechtshof. 

Een exemplaar van de geïllustreerde krant van Frank Leslie heeft een voorpagina-verhaal over de anti-abolitionist van het Supreme Court Dred Scott-besluit van 1857. Het verhaal bevat illustraties van Dred Scott en zijn familie. Library of Congress / Getty Images

Constitutionele kwesties

In Dred Scott tegen Sandford stond het Hooggerechtshof voor twee vragen. Ten eerste, waren slaven en hun nakomelingen Amerikaanse burgers onder de Amerikaanse grondwet? Ten tweede, als slaven en hun nakomelingen geen Amerikaanse staatsburgers waren, waren ze bevoegd om een ​​rechtszaak aan te spannen in Amerikaanse rechtbanken in de context van artikel III van de Grondwet?

De argumenten 

De zaak van Dred Scott v. Sandford werd voor het eerst gehoord door het Hooggerechtshof op 11-14 februari 1856 en opnieuw behandeld op 15-18 december 1856. De advocaten van Dred Scott herhaalden hun eerdere argument dat omdat hij en zijn familie in de Louisiana grondgebied, Scott was legaal vrij en was niet langer een slaaf.

Advocaten van Sanford hebben tegengesproken dat de grondwet geen staatsburgerschap aan slaven verleende en dat de zaak van Scott niet onder de jurisdictie van het Hooggerechtshof viel omdat hij door een niet-burger was ingediend.. 

Meerderheidsadvies

Het Hooggerechtshof kondigde zijn 7-2 beslissing tegen Dred Scott op 6 maart 1857 aan. Volgens de meerderheid van het Hof schreef Opperrechter Taney dat slaven "niet zijn opgenomen, en niet waren bedoeld om te worden opgenomen, onder het woord 'burgers' in de grondwet, en kan daarom geen aanspraak maken op de rechten en voorrechten die dat instrument voorziet en waarborgt voor burgers van de Verenigde Staten. "

Taney schreef verder: “Er zijn twee clausules in de grondwet die rechtstreeks en specifiek naar het negerras verwijzen als een afzonderlijke klasse personen, en duidelijk laten zien dat ze niet werden beschouwd als een deel van de toen gevormde burgers of burgers van de regering. ”

Taney haalde ook de staats- en lokale wetten aan die van kracht waren toen de grondwet in 1787 werd opgesteld, zei hij, demonstreerde de intentie van de ontwerpers om een ​​"eeuwige en onbegaanbare barrière te creëren ... tussen het blanke ras en degene die ze tot slavernij hadden gereduceerd." 

Hoewel hij toegaf dat slaven mogelijk staatsburgers zijn, betoogde Taney dat staatsburgerschap geen Amerikaans staatsburgerschap inhield en dat slaven geen rechtszaken konden aanspannen voor federale rechtbanken, omdat ze geen Amerikaanse staatsburgers waren en konden zijn.. 

Bovendien schreef Taney dat als niet-burger alle eerdere rechtszaken van Scott ook mislukten omdat hij niet voldeed aan wat Taney de "diversiteitsjurisdictie" van het Hof noemde, zoals bedoeld in artikel III van de Grondwet voor de federale rechtbanken om jurisdictie uit te oefenen over zaken waarbij individuen en de staten betrokken zijn. 

Hoewel het geen deel uitmaakte van de oorspronkelijke zaak, ging het meerderheidsbesluit van het Hof door met het vernietigen van het hele compromis van Missouri en verklaarde het dat het Amerikaanse congres zijn constitutionele bevoegdheden bij het verbieden van slavernij had overschreden.. 

In de meerderheid van de stemmen kwamen Chief Justice Taney bij Justices James M. Wayne, John Catron, Peter V. Daniel, Samuel Nelson, Robert A. Grier en John A. Campbell. 

Uiteenlopende mening

Justitie Benjamin R. Curtis en John McLean schreven afwijkende meningen. 

Justitie Curtis maakte bezwaar tegen de juistheid van de historische gegevens van de meerderheid en merkte op dat zwarte mannen mochten stemmen in vijf van de dertien staten van de Unie ten tijde van de ratificatie van de grondwet. Justice Curtis schreef dat dit zwarte mannen burgers van zowel hun staten als van de Verenigde Staten maakte. Om te beweren dat Scott geen Amerikaans staatsburger was, schreef Curtis, was "meer een kwestie van smaak dan van wet."

Justice McLean betoogde ook dat het niet van mening was dat het Hof door te oordelen dat Scott geen burger was, ook had geoordeeld dat het niet bevoegd was om zijn zaak te behandelen. Dientengevolge heeft McLean geconcludeerd dat het Hof de zaak van Scott eenvoudigweg moet afwijzen zonder uitspraak te doen over de gegrondheid ervan. Zowel Justices Curtis als McLean schreven ook dat het Hof zijn grenzen had overschreden bij het vernietigen van het compromis van Missouri, omdat het geen deel uitmaakte van de oorspronkelijke zaak. 

De gevolgen

Komende in een tijd waarin een meerderheid van de rechters uit pro-slavernij-staten kwam, was de zaak van Dred Scott tegen Sandford een van de meest controversiële en sterk bekritiseerde in de geschiedenis van het Hooggerechtshof. Uitgegeven slechts twee dagen nadat pro-slavernij president James Buchanan aantrad, voedde de beslissing van Dred Scott de groeiende nationale verdeeldheid die leidde tot de burgeroorlog.

Slavernij-aanhangers in het Zuiden vierden de beslissing, terwijl abolitionisten in het Noorden verontwaardiging uitten. Onder de meest vocaal overstuur door de uitspraak was Abraham Lincoln van Illinois, toen een rijzende ster in de nieuw georganiseerde Republikeinse Partij. Als het middelpunt van de debatten van Lincoln-Douglas in 1858, vestigde de zaak Dred Scott de Republikeinse Partij als een nationale politieke macht, verdeelde de Democratische Partij diep en droeg hij enorm bij aan de overwinning van Lincoln in de 1860 presidentsverkiezingen.. 

Tijdens de periode na de wederopbouw van de burgeroorlog heeft de ratificatie van de 13e en 14e amendementen het besluit van Dred Scott van het Hooggerechtshof effectief teniet gedaan door de slavernij af te schaffen, het Amerikaanse staatsburgerschap aan voormalige slaven te verlenen en ervoor te zorgen dat ze dezelfde "gelijke bescherming van de wetten" krijgen die aan alle burgers wordt toegekend door de grondwet. 

Bronnen en verdere referentie 

• Primaire documenten in de Amerikaanse geschiedenis: Dred Scott v. SandfordAmerikaanse Library of Congress.
• Missouri's Dred Scott Case, 1846-1857. Staatsarchief van Missouri.
• Inleiding tot het oordeel van de rechtbank over de zaak Dred ScottMinisterie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten.
• Vishneski, John S. III. Wat de rechtbank besliste in Dred Scott tegen Sandford. American Journal of Legal History. (1988).
• Lincoln, Abraham. Toespraak over de beslissing van Dred Scott: 26 juni 1857. Onderwijs in Amerikaanse geschiedenis. 
• Greenberg, Ethan (2010). Dred Scott en de gevaren van een politiek hof. Lexington Books.