Bestaat er omgekeerd racisme?

Racistische daden maken dagelijks krantenkoppen. Er is geen gebrek aan berichtgeving in de media over rassendiscriminatie of racistisch gemotiveerd geweld, zij het door complotten door blanke supremacisten om president Barack Obama te vermoorden of politiemoorden op ongewapende zwarte mannen. Maar hoe zit het met omgekeerd racisme? Is omgekeerd racisme zelfs echt en, zo ja, wat is de beste manier om het te definiëren?

Omgekeerd racisme definiëren

Omgekeerd racisme verwijst naar discriminatie van blanken, meestal in de vorm van programma's die bedoeld zijn om etnische minderheden te bevorderen, zoals positieve actie. Anti-racistische activisten in de VS hebben het omgekeerde racisme grotendeels als onmogelijk beschouwd, omdat de machtsstructuur van de Verenigde Staten historisch voordeel heeft gehad voor blanken en dit vandaag nog steeds doet, ondanks de verkiezing van een zwarte president. Zulke activisten beweren dat de definitie van racisme niet alleen de overtuiging van een individu is dat een bepaald ras superieur is aan anderen, maar ook institutionele onderdrukking omvat.

Verklaart de witte anti-racistische activist Tim Wise in "Een blik op de mythe van omgekeerd racisme":

Wanneer een groep mensen institutioneel weinig of geen macht over je heeft, kunnen ze de voorwaarden van je bestaan ​​niet definiëren, kunnen ze je kansen niet beperken en hoef je je geen zorgen te maken over het gebruik van een smet om te beschrijven jij en de jouwe, omdat, naar alle waarschijnlijkheid, de leugen zover is als hij gaat. Wat gaan ze nu doen: een banklening weigeren? Jazeker.

In de Jim Crow South werkten bijvoorbeeld politieagenten, buschauffeurs, opvoeders en andere agenten van de staat samen om de segregatie en dus racisme tegen gekleurde mensen te handhaven. Hoewel etnische minderheden gedurende deze periode misschien slechte wil koesteren jegens de Kaukasiërs, hadden ze niet de macht om het leven van blanken nadelig te beïnvloeden. Aan de andere kant wordt het lot van gekleurde mensen bepaald door instellingen die hen traditioneel hebben gediscrimineerd. Dit verklaart gedeeltelijk waarom een ​​Afro-Amerikaan die een bepaald misdrijf heeft begaan waarschijnlijk een zwaardere straf krijgt dan een blanke die een identiek misdrijf heeft begaan.

Wat maakt wit racisme onderscheidend??

Omdat Amerikaanse instellingen traditioneel niet anti-blank zijn geweest, is het argument dat blanken echt het slachtoffer kunnen worden van omgekeerd racisme moeilijk te maken. Toch blijft de bewering dat er omgekeerd racisme bestaat sinds het einde van de 20e eeuw toen de regering wijdverbreide programma's implementeerde om historische discriminatie van etnische minderheden goed te maken. In 1994, Tijd magazine publiceerde een artikel over een kleine minderheid van Afro-centristen bekend als "melanisten" die beweren dat mensen met een overvloed aan donkere huidpigmenten of melanine humaaner en beter zijn dan mensen met een lichtere huid, om nog maar te zwijgen van vatbaar voor paranormaal machten zoals ESP en psychokinese. Het idee dat de ene groep mensen superieur is aan de andere op basis van huidskleur past zeker in de woordenboekdefinitie van racisme. Toch hadden de melanisten geen institutionele macht om hun boodschap te verspreiden of mensen met een lichtere huid te onderwerpen op basis van hun racistische overtuigingen. Bovendien, omdat de melanisten hun boodschap in overwegend zwarte omgevingen verspreiden, is het waarschijnlijk dat maar weinig blanken zelfs hun racistische boodschap hebben gehoord, laat staan ​​eronder hebben geleden. Melanisten misten de institutionele invloed om blanken te onderdrukken met hun ideologie.

Wat wit racisme scheidt van elke andere vorm ... is [het] vermogen ervan om zich te nestelen in de hoofden van en percepties van de burgerij, "legt Wise uit." Witte percepties tellen mee in een door wit gedomineerde samenleving. Als blanken zeggen dat Indianen wilden zijn, dan zullen ze door God worden gezien als wilden. Als indianen zeggen dat blanken mayonaise-etende Amway-verkopers zijn, wie zal het in hemelsnaam schelen?

En zo was het met de melanisten. Niemand gaf erom wat ze te zeggen hadden over de melanine-arm omdat deze groep afro-centristen macht en invloed ontbrak.

Wanneer instellingen etnische minderheden verkiezen boven blanken

Als we institutionele macht opnemen in de definitie van racisme, is het vrijwel onmogelijk om te beweren dat omgekeerd racisme bestaat. Maar terwijl instellingen etnische minderheden proberen te compenseren voor het racisme van het verleden via positieve actieprogramma's en vergelijkbaar beleid, heeft de regering geconstateerd dat blanken hebben ervaren discriminatie. In juni 2009 wonnen witte brandweerlieden uit New Haven, Conn., Een "omgekeerde discriminatie" zaak van het Hooggerechtshof. Het pak vloeide voort uit het feit dat witte brandweerlieden die uitblonken in een kwalificatietest om promoties te ontvangen, niet konden opschuiven omdat hun gekleurde collega's niet zo goed hadden gepresteerd. In plaats van de witte brandweerlieden te promoten, heeft de stad New Haven de testresultaten afgewezen uit angst dat minderheidsbrandweerlieden zouden aanklagen als ze niet ook zouden worden gepromoot.

Opperrechter John Roberts betoogde dat de gebeurtenissen in New Haven neerkwamen op rassendiscriminatie van blanken omdat de stad niet zou hebben geweigerd om zwarte brandweerlieden te promoten als hun blanke tegenhangers slecht hadden gepresteerd op het kwalificatie-examen.

De zaak voor diversiteitsinitiatieven

Niet alle blanken die zich buitengesloten voelen als instellingen proberen fouten uit het verleden recht te zetten, voelen zich slachtoffer. In een stuk voor De Atlantische Oceaan genaamd "Omgekeerd racisme, of hoe de pot de ketel zwart kon noemen", legde rechtsgeleerde Stanley Fish uit dat hij werd uitgesloten van een bestuurlijke functie aan een universiteit, toen de machten besloten dat een vrouw of etnische minderheid een betere zou zijn kandidaat voor de baan.

Vis uitgelegd:

Hoewel ik teleurgesteld was, concludeerde ik niet dat de situatie 'oneerlijk' was, omdat het beleid duidelijk ... niet bedoeld was om blanke mannen te ontfutselen. Integendeel, het beleid werd gedreven door andere overwegingen, en het was alleen als bijproduct van die overwegingen - niet als het hoofddoel - dat blanke mannen zoals ik werden afgewezen. Aangezien de instelling in kwestie een hoog percentage minderheidsstudenten heeft, een zeer laag percentage minderheidsfaculteiten en een nog lager percentage minderheidsbeheerders, was het volkomen logisch om te focussen op vrouwen en minderheidskandidaten, en in die zin niet als het resultaat van vooroordelen, mijn witheid en mannelijkheid werden diskwalificaties.

Fish stelt dat blanken die zichzelf uitgesloten zien wanneer blanke instellingen proberen te diversifiëren, niet moeten protesteren. Uitsluiting wanneer het doel niet racisme is, maar een poging om het speelveld gelijk te trekken, kan niet worden vergeleken met de eeuwenlange raciale onderwerping die mensen van kleur ervaren in de Amerikaanse samenleving. Uiteindelijk dient dit soort uitsluiting het grotere belang van het uitroeien van racisme en de erfenis ervan, benadrukt Fish.

Afsluiten

Bestaat er omgekeerd racisme? Niet volgens de antiracistische definitie van racisme. Deze definitie omvat institutionele macht en niet alleen de vooroordelen van een eenzaam individu. Als instellingen die van oudsher hebben geprofiteerd blanken proberen te diversifiëren, geven ze echter soms de voorkeur aan etnische minderheden boven blanken. Hun doel hierbij is om de fouten uit het verleden en het heden recht te zetten tegen minderheidsgroepen. Maar omdat instellingen multiculturalisme omarmen, is het 14e amendement nog steeds verboden om elke raciale groep, inclusief blanken, direct te discrimineren. Hoewel instellingen zich bezighouden met minderheidsbereik, moeten ze dit dus doen op een manier die witten niet ten onrechte alleen al voor hun huidskleur bestraft.