Verdubbelde Obama de nationale schuld?

Een wijd verspreide e-mail die in 2009 de ronde begon te maken, beweert indirect dat president Barack Obama probeerde de nationale schuld te verdubbelen in een jaar, vermoedelijk in zijn eerste budgetvoorstel na zijn aantreden.

De e-mail roept de naam van Obama's voorganger, voormalige president George W. Bush, op in een poging zijn standpunt te maken over de Democratische president en de groeiende nationale schuld.

Laten we de e-mail eens bekijken:

"Als George W. Bush had voorgesteld om de nationale schuld - die meer dan twee eeuwen nodig had om te accumuleren - in een jaar te verdubbelen, zou je hebben goedgekeurd?
"Als George W. Bush vervolgens had voorgesteld om de schuld binnen 10 jaar weer te verdubbelen, zou u dan hebben goedgekeurd?"

De e-mail concludeert: "Dus, vertel me nog eens, wat maakt Obama zo briljant en indrukwekkend? Kan niets bedenken? Maak je geen zorgen. Hij heeft dit allemaal in 6 maanden gedaan, dus je hebt drie jaar en zes maanden om een ​​antwoord te bedenken! "

Verdubbeling van de nationale schuld?

Is er enige waarheid in de claim die Obama heeft voorgesteld om de nationale schuld in een jaar te verdubbelen?

Nauwelijks.

Zelfs als Obama de best denkbare overvloed aan uitgaven zou doen, zou het vrij moeilijk zijn geweest om te verdubbelen wat de totale openbare schuld of staatsschuld was van meer dan $ 6,3 biljoen in januari 2009.

Het is gewoon niet gebeurd.

Hoe zit het met de tweede vraag?

Heeft Obama voorgesteld de staatsschuld binnen tien jaar te verdubbelen?

Volgens niet-partijgebonden Congressional Budget Office-projecties werd van Obama's eerste budgetvoorstel eigenlijk verwacht dat het de publieke schuld van het land in tien jaar zou verdubbelen.

Misschien is dit de oorzaak van verwarring in de kettingmail.

De CBO projecteerde dat Obama's voorgestelde begroting de staatsschuld zou verhogen van $ 7,5 biljoen - ongeveer 53 procent van het bruto binnenlands product van het land - eind 2009 tot $ 20,3 biljoen - of 90 procent van het bbp - tegen het einde van 2020.

De overheidsschuld, ook wel de 'nationale schuld' genoemd, omvat alle gelden die de Amerikaanse overheid aan personen en instellingen buiten de overheid verschuldigd is.

Nationale schuld bijna verdubbeld onder Bush

Als u op zoek bent naar andere presidenten die de staatsschuld bijna hebben verdubbeld, is de heer Bush misschien ook een dader. Volgens de Schatkist bedroeg de overheidsschuld $ 3,3 biljoen toen hij in 2001 aantrad, en meer dan $ 6,3 biljoen toen hij in 2009 afscheid nam.

Dat is een stijging van bijna 91 procent.

CBO Projects-schuld bijna verdubbeld tegen 2048

In juni 2018 voorspelde het CBO dat zonder grote veranderingen in de overheidsuitgaven de staatsschuld de komende 30 jaar bijna zal verdubbelen als een deel van de economie.

Momenteel (2018) gelijk aan 78 procent van het bbp, de GBO-projecten zullen 100 procent van het bbp bereiken tegen 2030 en 152 procent tegen 2048. Op dit moment zou de schuld als aandeel in het bbp de records overtreffen die zijn vastgesteld tijdens de Wereldoorlog II.

Hoewel de overheidsuitgaven voor discretionaire of optionele programma's naar verwachting stabiel zullen blijven of zelfs zullen afnemen, zal de groei van de schuld worden voortgestuwd door de kosten voor gezondheidszorg en verhoogde uitgaven voor het uitgeven van rechten, zoals Medicare en sociale zekerheid, naarmate steeds meer mensen met pensioen gaan leeftijd.

Bovendien zullen de CBO-projecten die de belastingverlagingen van president Trump bijdragen aan de schuld, vooral als het Congres ze permanent maakt. De belastingverlagingen, die momenteel 10 jaar van kracht zijn, zullen naar verwachting de inkomsten van de overheid tot 2028 met 1,8 biljoen dollar verminderen, met nog grotere verminderingen van de inkomsten als de belastingverlagingen permanent worden gemaakt.

"Grote en groeiende federale schulden in de komende decennia zouden de economie schaden en het toekomstige begrotingsbeleid beperken," meldde de CBO. "Het bedrag van de schuld dat volgens de uitgebreide basislijn wordt geprojecteerd, zou op de lange termijn de nationale besparingen en inkomsten verminderen; de rentekosten van de overheid verhogen, de druk op de rest van de begroting vergroten; het vermogen van wetgevers beperken om op onvoorziene gebeurtenissen te reageren; en vergroot de kans op een fiscale crisis. "

Bijgewerkt door Robert Longley