'Dewey Defeats Truman' The Famously Mistaken Headline

Op 3 november 1948, de ochtend na de presidentsverkiezingen van 1948, de Chicago Daily Tribune's kop lees: "DEWEY DEFEATS TRUMAN." Dat is wat de Republikeinen, de peilingen, de kranten, de politieke schrijvers en zelfs veel Democraten hadden verwacht. Maar in de grootste politieke overstuur in de Amerikaanse geschiedenis verraste Harry S. Truman iedereen toen hij en niet Thomas E. Dewey, won de verkiezing van 1948 voor de president van de Verenigde Staten.

Truman stapt in

Iets minder dan drie maanden na zijn vierde ambtstermijn stierf president Franklin D. Roosevelt. Twee en een half uur na zijn dood werd Harry S. Truman beëdigd als president van de Verenigde Staten.

Truman werd tijdens de Tweede Wereldoorlog in het presidentschap gestoten. Hoewel de oorlog in Europa duidelijk in het voordeel van de geallieerden was en een einde naderde, ging de oorlog in de Stille Oceaan ongenadig door. Truman kreeg geen tijd voor overgang; het was zijn verantwoordelijkheid om de VS naar vrede te leiden.

Tijdens het voltooien van de termijn van Roosevelt was Truman verantwoordelijk voor het nemen van de noodlottige beslissing om de oorlog met Japan te beëindigen door atoombommen op Hiroshima en Nagasaki te laten vallen; het creëren van de Truman-doctrine om economische hulp te bieden aan Turkije en Griekenland als onderdeel van een inperkingsbeleid; de VS helpen bij de overgang naar een vredestijdeconomie; het blokkeren van Stalins pogingen om Europa te veroveren, door de Berlijnse luchtbrug aan te zetten; het helpen creëren van de staat Israël voor overlevenden van de Holocaust; en vechten voor sterke veranderingen in de richting van gelijke rechten voor alle burgers.

Maar het publiek en de kranten waren tegen Truman. Ze noemden hem een ​​"kleine man" en beweerden vaak dat hij onbekwaam was. Misschien was de belangrijkste reden voor de afkeer van president Truman dat hij heel veel anders was dan hun geliefde Franklin D. Roosevelt. Toen Truman in 1948 werd verkozen, wilden veel mensen de 'kleine man' dus niet zien rennen.

Ren niet!

Politieke campagnes zijn grotendeels ritueel ... Al het bewijs dat we sinds 1936 hebben verzameld, lijkt erop te wijzen dat de man aan het begin van de campagne de man is die de winnaar is aan het einde ervan ... De winnaar, zo lijkt het, pakt zijn overwinning vroeg in de race en voordat hij een woord van campagne oratorium heeft uitgesproken.¹
- Elmo Roper

Voor vier termijnen hadden de Democraten het presidentschap gewonnen met een "zeker ding" - Franklin D. Roosevelt. Ze wilden nog een "zeker ding" voor de presidentsverkiezingen van 1948, vooral omdat de Republikeinen Thomas E. Dewey als hun kandidaat gingen kiezen. Dewey was relatief jong, leek erg geliefd en was heel dicht bij Roosevelt gekomen voor de populaire stemming bij de verkiezingen van 1944.

En hoewel zittende presidenten meestal een grote kans hebben om herkozen te worden, dachten veel Democraten niet dat Truman tegen Dewey kon winnen. Hoewel er serieuze pogingen werden gedaan om de beroemde generaal Dwight D. Eisenhower te laten rennen, weigerde Eisenhower. En veel Democraten waren niet blij toen Truman de officiële Democratische kandidaat werd op het congres.

Geef ze de hel Harry tegen de peilingen

De peilingen, verslaggevers, politieke schrijvers - ze geloofden allemaal dat Dewey zou winnen door een aardverschuiving. Op 9 september 1948 had Elmo Roper zoveel vertrouwen in een overwinning van Dewey dat hij aankondigde dat er geen verdere Roper Polls bij deze verkiezingen zouden zijn. Roper zei: "Mijn hele neiging is om de verkiezing van Thomas E. Dewey met een zware marge te voorspellen en mijn tijd en inspanningen aan andere dingen te wijden."

Truman was onverschrokken. Hij geloofde dat hij met veel hard werk de stemmen kon krijgen. Hoewel het meestal de mededinger is en niet de gevestigde exploitant die hard werkt om de race te winnen, hadden Dewey en de Republikeinen er zoveel vertrouwen in dat ze elke grote zouden winnen faux pas-dat ze besloten om een ​​extreem ingehouden campagne te voeren.

De campagne van Truman was gebaseerd op het bereiken van de mensen. Terwijl Dewey afstandelijk en benauwd was, was Truman open, vriendelijk en leek hij één met de mensen. Om met de mensen te praten, stapte Truman in zijn speciale Pullman-auto, de Ferdinand Magellan, en reisde het land door. In zes weken reisde Truman ongeveer 32.000 mijl en gaf 355 toespraken.

Tijdens deze "Whistle-Stop Campaign" zou Truman na de stad stoppen en een toespraak houden, mensen vragen stellen, zijn familie voorstellen en handen schudden. Uit zijn toewijding en sterke wil om te vechten als een underdog tegen de Republikeinen, verwierf Harry Truman de slogan: "Geef ze de hel, Harry!"

Maar zelfs met doorzettingsvermogen, hard werken en grote menigten geloofden de media nog steeds niet dat Truman een vechtkans had. Terwijl president Truman nog steeds campagne voerde, Newsweek ondervraagde 50 belangrijke politieke journalisten om te bepalen welke kandidaat ze dachten te winnen. Verschijnt in het nummer van 11 oktober, Newsweek verklaarde de resultaten: alle 50 geloofden dat Dewey zou winnen.

De verkiezing

Tegen de dag van de verkiezingen toonden de peilingen aan dat Truman erin geslaagd was om de voorsprong van Dewey te verminderen, maar alle mediabronnen geloofden nog steeds dat Dewey zou winnen door een aardverschuiving.

Terwijl de rapporten die nacht werden gefilterd, liep Truman voorop bij de populaire stemmen, maar de nieuwslezers geloofden nog steeds dat Truman geen kans had.

De volgende ochtend om 4:00 uur leek het succes van Truman onmiskenbaar. Om 10:14 uur gaf Dewey de verkiezing aan Truman op.

Aangezien de verkiezingsresultaten een complete schok voor de media waren, de Chicago Daily Tribune betrapt met de kop "DEWEY DEFEATS TRUMAN." De foto met Truman die het papier omhoog houdt, is een van de beroemdste krantenfoto's van de eeuw geworden.