Afhankelijke clausule Definitie en voorbeelden

In de Engelse grammatica, a afhankelijke clausule is een groep woorden die zowel een onderwerp als een werkwoord heeft maar (in tegenstelling tot een onafhankelijke clausule) niet op zichzelf kan staan ​​als een zin. Het is een clausule die impliceert dat er meer komt en onvolledig is. Het is ook bekend als een ondergeschikte clausule.

Soorten afhankelijke clausules

Afhankelijke clausules omvatten bijwoordclausules, bijvoeglijk naamwoordclausules en zelfstandig naamwoordclausules. Ze kunnen op elk punt in een zin verschijnen en beginnen met signaalwoorden. Bijwoordelijke bijzinnen beginnen met een ondergeschikte conjunctie en antwoord wh- vragen zoals wanneer iets is gebeurd, waar en waarom, en hoe en in welke mate, zoals 'Zodra de winter aanbreekt, haar neef verdient geld door de opritten van de buren te scheppen. "Het beantwoordt de vraag wanneer (met de ondergeschikte conjunctie zodra) en er staat een werkwoord in, treffers. Het onderwerp van dat werkwoord is winter, maar de clausule kan niet op zichzelf staan ​​als een zin, omdat deze onvolledig is. 

Een bijvoeglijk naamwoordclausule dient om een ​​zelfstandig naamwoord in de zin te beschrijven en begint met een relatief voornaamwoord, zoals in "Haar neefje", wie is ijverig, schept buren opritten in de winter om geld te verdienen. "De clausule beschrijft de neef, bevat een werkwoord (is) en begint met een relatief voornaamwoord (wie).

Een zinsdeelclausule werkt als een zelfstandig naamwoord in de zin, zoals in: "Dat ziet er heerlijk uit. Ik wil er een paar wat ze ook heeft."De clausule functioneert als een zelfstandig naamwoord in de zin (het zou kunnen worden vervangen door een zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoordzin, zoals die cake), bevat een onderwerp (zij) en een werkwoord (heeft) maar kan niet op zichzelf staan. Sommige signaalwoorden voor afhankelijke zelfstandig naamwoordclausules bevatten relatieve voornaamwoorden en ondergeschikte conjuncties zoals: wat, wie, of, dat, wat, hoe en waarom.

Je kunt zien wat voor soort clausule iets is door te kijken hoe het in de zin functioneert. Bijvoorbeeld de clausule in "De stad whier kom ik vandaan is Spokane "is een bijvoeglijk naamwoord omdat het het zelfstandig naamwoord beschrijft stad. In dit volgende voorbeeld 'Waar ik vandaan kom is veel groter dan deze stad "de clausule functioneert als een zelfstandig naamwoord. In" Ze is van plan om te verhuizen waar ik vandaan kom,"de zin functioneert als een bijwoord omdat het de vraag beantwoordt waar de persoon naartoe gaat. 

Locaties in een zin

Hoewel uitzonderingen kunnen worden gevonden, wordt een afhankelijke clausule aan het begin van een zin meestal gevolgd door een komma (zoals in deze zin). Wanneer een afhankelijke clausule echter aan het einde van een zin verschijnt, wordt deze meestal niet met een komma verrekend, maar nogmaals (zoals in deze zin) zijn er uitzonderingen. Ze kunnen ook in andere afhankelijke clausules worden geplaatst. Auteurs Peter Knapp en Megan Watkins leggen uit:

Er kunnen complexe niveaus zijn in complexe zinnen. Binnen een afhankelijke clausule kan er bijvoorbeeld een andere afhankelijke clausule zijn. In de volgende zin is er bijvoorbeeld een hoofdzin ... een afhankelijke clausule in een bijwoordelijke relatie met de hoofdzin (cursief) en een afhankelijke clausule [vetgedrukt cursief] in een bijwoordelijke relatie met de eerste afhankelijke clausule:
Als je de elementen wilt overleven als je gaat wandelen, vergeet niet om een ​​drankje, zakmes, fluitje, kaart, zaklamp, kompas, deken en eten mee te nemen.
(Knapp en Watkins)

Bronnen en verder lezen

• Knapp, Peter en Megan Watkins. Genre, Tekst, Grammatica Technologieën voor het onderwijzen en beoordelen van schrijven. Orient Blackswan, 2010.