Definitie en voorbeelden van retorische houding

De retorische houding is de rol of het gedrag van een spreker of schrijver in relatie tot hun onderwerp, publiek en persona (of stem). De voorwaarde retorische houding werd bedacht in 1963 door de Amerikaanse retoricus Wayne C. Booth. Het wordt soms ook "voet" genoemd.

Voorbeelden en observaties

• "Het gemeenschappelijke ingrediënt dat ik in alle geschriften die ik bewonder bewonderen - voorlopig met uitzondering van romans, toneelstukken en gedichten - is iets dat ik met tegenzin de retorische houding zal noemen, een houding die afhangt van het ontdekken en handhaven in enig schrift situatie een juiste balans tussen de drie elementen die aan het werk zijn bij elke communicatieve inspanning: de beschikbare argumenten over het onderwerp zelf, de interesses en eigenaardigheden van het publiek, en de stem, het impliciete karakter van de spreker. Ik zou willen voorstellen dat het deze balans is, deze retorische houding, hoe moeilijk het ook is te beschrijven, dat ons hoofddoel is als leraren van retoriek. "
  (Wayne C. Booth, "The Retorical Stance." Samenstelling en communicatie van het college, Oktober 1963)
• Retorische houding in spreken en schrijven
  "Nauw verwant aan toon is het concept van retorische houding, wat een mooie term is voor een eenvoudig idee.
  "De meeste taaltransacties zijn face-to-face: we kunnen de mensen zien waarmee we praten. In deze situaties maken we allemaal subtiele verschuivingen in onze manier van praten, afhankelijk van het publiek, en het zijn deze verschuivingen - sommige van die niet zo subtiel zijn - die onze retorische houding in gesproken discours vormen ...
  "Kort gezegd, wanneer je praat, pas je je retorische houding voortdurend aan, met behulp van verschillende technieken voor verschillende mensen in verschillende situaties.
  "Schriftelijk is de toon een onderdeel van retorische houding: ernst, ironie, humor, verontwaardiging, enzovoort. Dat is ook het doel: je kunt het uitleggen, verkennen of demonstreren; je kunt proberen overtuigen iemand om actie te ondernemen of een beslissing te nemen. En je kunt natuurlijk proberen emoties op te wekken met een gedicht of mensen te amuseren met een fictief verhaal. "
  (W. Ross Winterowd, De hedendaagse schrijver. Harcourt, 1981)
• Aanpassen aan een publiek
  "[R] hetorische standpunt is pure Aristoteles. Het draait allemaal om het aanpassen van toon en doel aan verschillende doelgroepen. Hier kiest de student een standpunt over een bepaald onderwerp met een scherp oog op het publiek. Het doel is niet om te manipuleren in de sofist zin maar om argumenten beter te verzamelen, bewijs dat zal overtuigen. Retorische houding nodigt ook uit 'een insider te zijn' om in de geest van dat publiek te komen. "
  (Joyce Armstrong Carroll en Edward E. Wilson, Vier bij vier: praktische methoden om overtuigend te schrijven. ABC-CLIO, 2012)
• Je retorische houding
  "Waar sta je daar tegenover?" is een vraag die vaak wordt gesteld aan politieke figuren en andere autoriteiten. Maar schrijvers moeten zichzelf ook de vraag stellen. Begrijpen waar je staat over je onderwerp - je retorische houding - heeft verschillende voordelen. Het zal je helpen te onderzoeken waar je meningen komen van en dus u helpen het onderwerp volledig aan te pakken; het zal u helpen te zien hoe uw houding kan verschillen van de standpunten van uw publiek, en het zal u helpen uw geloofwaardigheid bij uw publiek vast te stellen. Dit deel van uw retorische houding-- uw ethos of geloofwaardigheid - helpt bepalen hoe goed uw bericht wordt ontvangen. Om geloofwaardig te zijn, moet je je huiswerk over je onderwerp maken, je informatie eerlijk en eerlijk presenteren en respect hebben voor je publiek. "
  (Andrea A. Lunsford, Het handboek van St. Martin, 7e ed. Bedford / St. Martin's, 2011)