Definitie en voorbeelden van Parison

parison is een retorische term voor overeenkomstige structuur in een reeks zinnen, bijzinnen of zinnen-bijvoeglijk naamwoord bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord bij zelfstandig naamwoord, enzovoort. Bijvoeglijk naamwoord: parisonic. Ook gekend als parisosis, membrum, en Compar.

In grammaticale termen is parison een soort parallelle of correlatieve structuur.

In Aanwijzingen voor spraak en stijl (circa 1599) beschreef de Elizabethaanse dichter John Hoskins parison als 'een gelijkmatig verloop van zinnen die elkaar in maatregelen door elkaar beantwoorden'. Hij waarschuwde dat, hoewel "het een soepele en gedenkwaardige stijl voor uiting is, ... bij het schrijven [schrijven] het met mate en bescheiden moet worden gebruikt."

Etymologie: Uit het Grieks. "gelijkmatig in balans"

Uitspraak: PAR-uh-son

Voorbeelden en observaties

• "Hoe dichter je komt, hoe beter je eruit ziet."
  (reclameslogan voor Nice 'n' Easy Shampoo)
• "Hoe harder hij over zijn eer sprak, hoe sneller we onze lepels telden."
  (Ralph Waldo Emerson, "Worship")
• "Alles wat je wilt, niets wat je niet doet."
  (een slogan voor Nissan-auto's)
• "De melkchocolade smelt in je mond, niet in je hand."
  (reclameslogan voor snoep van M & M's)
• "Beloof haar alles, maar geef haar Arpege."
  (reclameslogan voor Arpege parfum, 1940s)
• "Laat elke natie weten, of het ons goed of slecht wenst, dat wij elke prijs zullen betalen, elke last zullen dragen, elke ontbering zullen ontmoeten, elke vriend steunen, elke vijand bestrijden, om het overleven en het succes van de vrijheid te verzekeren."
  (President John Kennedy, inaugurele rede, januari 1961)
• "Een dag zonder sinaasappelsap is als een dag zonder zonneschijn."
  (slogan van de Florida Citrus Commission)
• "Ik heb liefgehad en gekregen en verteld,
  Maar moet ik liefhebben, krijgen, vertellen, totdat ik oud was,
  Ik zou dat verborgen mysterie niet moeten vinden. "
  (John Donne, "Love's Alchemy")
• "Hij die gered zal worden, zal gered worden, en hij die voorbestemd is om verdoemd te worden, zal verdoemd worden."
  (James Fenimore Cooper, The Last of the Mohicans, 1826)
• "Oh, vervloekt zij de hand die deze gaten maakte;
  Vervloekte het hart dat het hart had om het te doen;
  Vervloekt het bloed waardoor dit bloed vandaar uit komt. "
  (De vloek van Lady Anne in Act I, scène 2 van die van William Shakespeare Koning Richard III)
• Een instrument van genot
  "Gebaseerd op de identiteit van het geluid, wordt parison meestal geclassificeerd met cijfers van gelijkenis en soms geassocieerd met methoden van versterking, technieken voor uitbreiding en vergelijking ... Parison is natuurlijk een instrument van genot," veroorzaken "in [Henry ] De woorden van Peacham, 'verrukking door de hoek van verhouding en getal.' Tegelijkertijd dient het echter een heuristische functie, waarbij het een onderwerp vergroot en verdeelt voor analyse, vergelijking en discriminatie. belangrijk idee, maar tegelijkertijd richt een dergelijke opstelling de geest van de lezer op de semantische overeenkomsten, verschillen of tegenstellingen die in parallelle structuren worden blootgelegd ...
  "Parison is, samen met zijn retorische kennis, een van de hoekstenen van het vroegmoderne Engels schrift."
  (Russ McDonald, "Compar of Parison: Measure for Measure."Renaissancefiguren van spraak, ed. door Sylvia Adamson, Gavin Alexander en Katrin Ettenhuber. Cambridge University Press, 2007)
• Correlatieve verklaringen
  "Hier hebben we een soort notionele structuur die evenredigheid inhoudt. Het wordt gezien in verklaringen als het volgende: Hoe groter ze zijn, hoe harder ze vallen, hoe harder ze werken hoe sneller ze naar huis gaan. En misschien zelfs in het bekende gezegde, Zoals Maine gaat, zo ook de natie, hoewel het laatste voorbeeld in sommige opzichten verschilt van de eerste twee. Elk van deze voorbeelden impliceert een reeks voorwaardelijke zinnen, dus: Hoe groter ze zijn, hoe harder ze vallen kan worden onderverdeeld in een reeks zinnen, Als ze klein zijn, vallen ze niet erg hard; Als ze middelgroot zijn, vallen ze behoorlijk hard; Als ze groot zijn, vallen ze heel hard, waar klein, middelgroot, en groot zijn gekoppeld aan niet erg moeilijk, nogal moeilijk, en heel moeilijk respectievelijk."
  (Robert E. Longacre, De grammatica van discours, 2e ed. Springer, 1996)