Definitie en voorbeelden van meroniemen en holoniemen

In semantiek, een meronym is een woord dat een bestanddeel of een lid van iets aangeeft. Bijvoorbeeld, appel is een meroniem van appelboom (soms geschreven als appel). Deze gedeeltelijke relatie wordt genoemd meronymy. Bijvoeglijk naamwoord: meronymous.

Meronymy is niet alleen een enkele relatie, maar een bundel van verschillende deel-tot-hele relaties.

Het tegenovergestelde van een meroniem is een holonym-de naam van het geheel waarvan het meroniem deel uitmaakt. Appelboom is een holoniem van appel (appelboom> appel). De hele-op-een-relatie wordt genoemd holonymy. Bijvoeglijk naamwoord: holonymous.

Etymologie
Uit het Grieks, "deel" + "naam"

Voorbeelden en observaties

"[I] n één context vinger is een toepasselijk meroniem van hand-, en in andere gevallen vlees is een toepasselijk meroniem van hand-. Vinger en vlees, zijn echter geen co-meroniemen van hand-, aangezien telkens verschillende relationele criteria (functioneel deel versus materiaal) worden toegepast. "
(M. Lynne Murphy, Semantische relaties en het Lexicon: Antonie, synoniemen en andere paradigma's. Cambridge University Press, 2003)

Soorten meronym-relaties

"Op één niveau kunnen meroniemen in twee typen worden verdeeld: 'noodzakelijk' en 'optioneel' (Lyons 1977), ook wel 'canonical' en 'facilitative' genoemd (Cruse, 1986). Een voorbeeld van een noodzakelijke meronymie is oog<gezicht. Een oog hebben is een noodzakelijke voorwaarde voor een goed gevormd gezicht, en zelfs als het wordt verwijderd, is een oog nog steeds een gezichtsdeel. Optionele meronymie bevat voorbeelden zoals kussen<stoel-er zijn stoelen zonder kussens en kussens die onafhankelijk van stoelen bestaan. "

(Beknopte encyclopedie van semantiek, ed. van Keith Allan. Elsevier, 2009)
"Meronymy is een term die wordt gebruikt om een ​​gedeeltelijke relatie tussen lexicale items te beschrijven. Dus Hoes en bladzijde zijn meroniemen van boek...
"Meroniemen variëren ... in hoe noodzakelijk het onderdeel voor het geheel is. Sommige zijn bijvoorbeeld nodig voor normale voorbeelden, neus- als een meroniem van gezicht; anderen zijn gebruikelijk, maar niet verplicht, zoals halsband als een meroniem van overhemd; nog, anderen zijn optioneel zoals kelder voor huis."
(John I. Saeed, Semantiek, 2e ed. Wiley-Blackwell, 2003)
"Meronymy is in veel opzichten aanzienlijk gecompliceerder dan hyponymy. De Wordnet-databases specificeren drie soorten meronym-relaties:
(Jon Orwant, Games, afleidingen en Perl-cultuur. O'Reilly & Associates, 2003)

  • Onderdeelmeroniem: een 'band' is onderdeel van een 'auto'
  • Lid meroniem: een 'auto' is een lid van een 'file'
  • Stof (dingen) meroniem: een 'wiel' is gemaakt van 'rubber' "

Synecdoche en Meronym / Holonymy

"De twee algemeen erkende varianten van synecdoche, deel voor het geheel (en vice versa) en geslacht voor soort (en vice versa), vinden hun overeenkomst in de taalconcepten van meronymy / holonymy en hyponymy / hypernymy. Een meroniem duidt een woord of ander element dat samen met andere elementen een geheel vormt. 'Schors', 'blad' en 'tak' zijn dus meroniemen van het holoniem 'boom'. Een hyponiem daarentegen duidt een woord aan dat behoort tot een subset waarvan de elementen gezamenlijk worden samengevat door een hypernym. Dus 'boom', 'bloem', 'struik' zijn hyponiemen van de hypernym 'plant'. Een eerste opmerking die hier moet worden gemaakt, is dat deze twee concepten relaties op verschillende niveaus beschrijven: meronymy / holonymy beschrijft een relatie tussen elementen van materiële objecten. Het is het referentieobject 'blad' dat in de extralinguele realiteit deel uitmaakt van de hele 'boom'. Hyponymie / hypernymie verwijst daarentegen naar een relatie tussen concepten. 'Bloemen' en 'bomen' worden gezamenlijk geclassificeerd als 'planten'. maar in de extralinguele realiteit is er geen 'plant' die bestaat uit 'bloemen' en 'bomen'. Met andere woorden, de eerste relatie is extralingueel, de tweede relatie is conceptueel. "

(Sebastian Matzner, Rethinking Metonymy: Literary Theory and Poetic Practice From Pindar to Jakobson. Oxford University Press, 2016)