Definitie en voorbeelden van tussenwerpsels in het Engels

Een tussenwerpsel, ook bekend als een ejaculatie of een uitroep, is een woord, zin of geluid dat wordt gebruikt om een ​​emotie over te brengen, zoals verrassing, opwinding, geluk of woede. Anders gezegd, een tussenwerpsel is een korte uiting die meestal emotie uitdrukt en in staat is om alleen te staan.

Hoewel tussenwerpsels een van de traditionele taaldelen zijn, zijn ze grammaticaal niet gerelateerd aan enig ander deel van een zin. Onderbrekingen komen veel voor in gesproken Engels, maar ze verschijnen ook in geschreven Engels. De meest gebruikte tussenwerpsels in het Engels zijn onder meer hey, oei, oei, gee, oh, ah, ooh, eh, ugh, aw, yo, wauw, brr, sh, en hoera. Schriftelijk wordt een tussenwerpsel meestal gevolgd door een uitroepteken, maar het kan ook worden gevolgd door een komma als het deel uitmaakt van een zin. Als u de verschillende soorten tussenwerpsels kent en begrijpt hoe u ze kunt onderbreken, kunt u ze correct gebruiken.

Eerste woorden

Tussenwerpsels (zoals Oh en Wauw) behoren tot de eerste woorden die mensen als kinderen leren, meestal tegen de leeftijd van 1,5 jaar. Uiteindelijk pikken kinderen honderden van deze korte, vaak uitroepende uitingen op. Zoals de 18e-eeuwse filoloog Rowland Jones opmerkte: "Het lijkt erop dat tussenwerpsels een aanzienlijk deel van onze taal uitmaken." Desondanks worden tussenwerpsels algemeen beschouwd als de outlaws van de Engelse grammatica. De term zelf, afgeleid van het Latijn, betekent "iets daartussenin gegooid".

Tussenwerpsels staan ​​meestal los van normale zinnen en behouden hun syntactische onafhankelijkheid uitdagend. (Ja!) Ze zijn niet buigzaam gemarkeerd voor grammaticale categorieën zoals tijd of getal. (Geen sirree!) En omdat ze vaker in gesproken Engels verschijnen dan in schrift, hebben de meeste wetenschappers ervoor gekozen ze te negeren.

Met de komst van corpuslinguïstiek en gespreksanalyse, zijn interrupties recentelijk serieuze aandacht gaan trekken. Taalkundigen en grammatici hebben zelfs tussenwerpsels in verschillende categorieën gescheiden.

Primaire en secondaire

Het is nu gebruikelijk om tussenwerpingen in twee brede klassen te verdelen:

Primaire tussenwerpsels zijn enkele woorden (zoals Ah, brr, eww, hmm,  ooh, en yowza) die niet zijn afgeleid van een andere woordklasse, alleen worden gebruikt als tussenwerpsels en geen syntactische constructies aangaan. Volgens taalkundige Martina Drescher, in haar artikel 'De expressieve functie van taal: op weg naar een cognitieve semantische benadering', dat werd gepubliceerd in 'De taal van emoties: conceptualisatie, expressie en theoretische basis', dienen 'primaire tussenwerpsels in het algemeen' om 'te smeren' gesprekken op een geritualiseerde manier.

Secundaire tussenwerpsels (zoals gezondheid, Gefeliciteerd, goed verdriet, Hallo, Hoi, Oh mijn, O mijn GodAch ja, ratten en schiet) behoren ook tot andere woordklassen. Deze uitdrukkingen zijn vaak uitroepend en hebben de neiging zich te vermengen met eden, scheldwoorden en begroetingsformules. Drescher beschrijft secundaire tussenwerpsels als "afgeleid gebruik van andere woorden of trefwoorden, die hun oorspronkelijke conceptuele betekenis hebben verloren" - een proces dat bekend staat als semantisch bleken.

Naarmate het geschreven Engels alledaags wordt, zijn beide klassen overgegaan van spraak naar druk.

Interpunctie

Zoals opgemerkt, worden onderbrekingen vaker gebruikt in spraak, maar het kan ook zijn dat je deze delen van spraak ook schriftelijk gebruikt. "The Farlex Complete English Grammar Rules" geeft deze voorbeelden:

  • Ooh, dat is een mooie jurk.
  • Brr, het vriest hier binnen!
  • O mijn God! We hebben gewonnen!

Merk op hoe het interpuncteren van zowel primaire als secundaire tussenwerpsels volledig afhankelijk is van de context waarin ze worden gebruikt. In het eerste voorbeeld hierboven, de term ooh is technisch gezien een primair tussenwerpsel dat over het algemeen geen syntactische constructies aangaat. Het staat vaak op zichzelf, en als dat zo is, wordt het woord meestal gevolgd door een uitroepteken, zoals in Ohh! Inderdaad, je zou de zin kunnen reconstrueren zodat het primaire tussenwerpsel op zichzelf staat, gevolgd door een verklarende zin, zoals in:

  • Ohh! Dat is een mooie jurk.

In de tweede zin, het primaire tussenwerpsel brr wordt gevolgd door een komma. Het uitroepteken komt dus pas aan het einde van de verbonden zin. Maar nogmaals, het primaire tussenwerpsel zou op zichzelf kunnen staan ​​en worden gevolgd door een uitroepteken als in:

  • Brr! Het is koud hier.